Anlaşmalı Aşk |Jortini|

"Ben bal arısı gibiydim,senden önce."

En değerli okuyucularım,her bölümde yorum sayısı 4'ü geçiyor ve bu çok gurur verici.Ayrıca bölümleri beğendiğinizi bana beyan ediyorsunuz,bende kendimi zorlayıp sizin için en en en en en iyisini yazmaya çalışıyorum.Umarım bu bölümüde beğenirsiniz.

Şahsen ben çok beğendim.

Ufak bilgi: Bu bölümü birazdır aramızda görmediğim Tiniloves41 'e ithaf ediyorum.Beğenir ve görür inşallah.

En dip not : Her hikayemde ithaf etmeye çalışacağım.

Jorge
Sabah sevdiğinin kollarında,mis kokusuyla uyanmak ne güzel şeydi yahu.Güne zinde başlamak için kullanılan o vitaminler,ilaçlar fos kalırdı bunun yanında.Asıl ilaç buydu.

Belindeki ellerimi biraz daha sıkıp onu kendime çektim.Boynuna öpücükler bırakmaya başladım.Çok seviyordum boynunu.Birde ellerini.Birde şakağını.Birde gülümseyişini.Birde...Tamam,onu komple seviyordum işte.

Böyle bir insanı kim sevmezdi ki zaten? Sevmeyen her kimse,yaşamasın.

Yavaşça kulağına yaklaştım ve şarkı söylemeye başladım.Sabah ilk benim sesimi duysun istiyordum.Ayrıca Martina bu şarkıya bayılıyor.

Ben bal arısı gibiydim senden önce
Bak pervanelere döndüm seni görünce

Yana yana kül olsam her an, yine de senden ayrılamam
Yoluna adadım ömrümü ben sensiz olamam

Yana yana kül olsam her an, yine de senden ayrılamam
Bin yıl yaşasam yine sana doyamam

Sana gönlümü verdim ey nazlı güzel
Seni almazsam gözlerim açık gider

Bana ellerini ver hayat seni sevince güzel
Yoluna adadım ömrümü ben gel kaçma güzel

Bana ellerini ver hayat seni sevince güzel
Sana gönlümü verdim nazlı güzel

Sana gönlümü verdim ey nazlı güzel
Seni almazsam gözlerim açık gider

Bana ellerini ver hayat seni sevince güzel
Yoluna adadım ömrümü ben gel kaçma güzel

Ben şarkıyı söylemeye devam edecekken Martina devam etti.Bir kez daha sesine hayran kaldım.

"Bana ellerini ver.Hayat seni sevince güzel.Yoluna adadım ömrümü ben gel kaçma güzel." dedikten sonra yatakta doğrulduk."Bana ellerini ver." dedi melodiyle.Bende ellerini tuttum." Hayat seni sevince güzel." Dedi ve dudaklarımı öpmeye başladı.Daha sonra dudağımın üstünde "Bin yıl yaşasam yine sana doyamam." dedi.

Bu cümlenin etkisiyle onu belinden çekip öpmeye başladım.Salisesinde karşılık verdi.Daha sonra üzerini çıkardım,o da benimkini çıkardı.

Sonrası güzellik,çiçek.Haha!

Martina
Bir günde ikinci kez uyandım.Günaydın Buenos Aires.

Üzerimdeki ağır -çok ağır- Jorge'yi itmeye çalıştım ama o bunu anladı ve kollarını bana sardı.Hey,eziliyorum!

Üstüm gölgelenmeye başladığında kocacığımın üstümde kurduğu krallığı genişlettiğini gördüm.İkimizde çıplağız ve o benim üzerimde.Tekrardan içindeki o sapık uyanabilir diye şüphelenmiyor da değilim hani.

"Ko-ca-cı-ğım..." dedim boynunu öptükten sonra.Yalnız Jorge'nin boynu çok tatlı.Bir öpücük daha koydum.Sonra bir tane daha.Bir tane daha...

En son Jorge sıkıldı ve yerdeki çamaşırlarımı bana verdi.Bu sırada hala üstümdeydi."Seninle yatakta uzun süre kalabilirim elbette ama bugün kuzenlerim,yengemler falan annemlere gidecek.Bizide çağırmışlardı,unuttum.Hadi kalk bebek." dedi ve üzerini giyinmek için dolaba yöneldi.

Bunu unutmuş muydu yani? Ne ara ayarlandı,ne ara unuttu? "Sen nasıl unutabilirsin acaba böyle bir şeyi? Bilsem erken kalkar hazırlanırdım." dedim sütyenimi üzerime geçirirken.

"Daha saat 12.Geç kalmadık." dedi.Dolaptan kıyafet seçiyordu.Bende yatağı topluyordum onunla konuşurken.

"Kaçta gideceğiz peki?" Diye sordum.Anında cevapladı.

"Akşam 8'de yemek başlayacak ama biraz erken gidelim." dedi saçını tararken.

Hem hızlıydı,hem bakımlıydı.Ben daha yeni kıyafet seçiyordum.

"İyi bari.Ama yinede bu senin unutkanlığın gerçeğini değiştirmeyecek.Bir gün başına bela alacaksın,haberin olsun."

Göz kırptı."Ben seninleyken bazen adımı bile unutuyorum güzelim."

%%%
Araba durduğunda Jorge arabadan indi.Bense kımıldamadan oturmaya devam ediyordum.Bugün ani bir şekilde öğrenmiştim buraya geleceğimizi ve dolayısıyla Jorge'ye trip atmak istiyordum.Bence çok zevkli.

Tabi benim tribim biraz farklı.Onunla konulacağım elbette ama nazik davranmasını bekleyeceğim.Mesela en basitinden örnek,şu an.Kapımı açsın.

Anlamamış bir yüz ifadesiyle gelip camı tıklattı.Camı tıklatana kadar kapıyı açsana?

"Hadi in güzelim.Otobüs mü bekliyorsun? Buradan otobüs geçmez yalnız." dedi ve sırıttı.Aramızda cam da olsa sesini duyuyordum.Her halükarda duyardım ben onun o etkileyici sesini.

"Yine iyi gününüzdesiniz kocacığım.Bunu neye borçluyuz?" dediğimde çoktan kapıyı açıp inmiştim.Tüh,ona açtıracaktım kapıyı.Akıl mı bıraktı?

Yutkundu ve belimden tutup sırtımı arabaya yasladı."Size borçluyuz karıcığım.Sabah güzel uyandım,sonra hoş şeyler yaşadım." dediğinde utançtan başımı boynuna gömdüm.Aklıma o dakikalar geliyordu ve tuhaf oluyordum.

Boynumu öptüğünde kafamı onun boynundan kaldırdım.Hiç bir fırsatı da es geçmiyor beyefendi zaten."Hadi sevgilim,yürü.Yoksa geç kalacağız." dedim ve elinden tutup kapıya ilerlettim.

%%%

Jorge'nin ailesinin tamamına yakını buradaydı.Hepsini düğünde görmüştüm ama yakından tanışamamıştık.

Bu akşam ise hepsiyle tanıştım ve çok tatlı insanlar oldukları kanaatine vardım.Hele kuzeni vardı birtane,Sofia.Çok yakın arkadaş olmuştuk ve çok sevmiştim.Sanırım o da benim hakkımda böyle düşünüyordu.

Şu an ise ailenin kadınları olarak büyük ve geniş mutfak masasında oturuyor,çay içip sohbet ediyorduk.Ah,aramızda bir de küçük cadı vardı.Carol.2 yaşında bir kız çocuğuydu.Beni o kadar sevmişti ki peşimden ayrılmıyordu.

Carol'u her gördüğümde aklıma Jorge ile olacak çocuklarımız geliyordu ve aptal aptal sırıtmaya başlıyordum.Jorge ile benim çocuklarımız...

Kulağa hoş geliyordu.

Kulağa çok hoş geliyordu.

Junior Blanco.

Hım,enfes.