Rüyalar Gerçekleşirse (Töre2)

10.Bölüm

Ona şaşkınca bakarken şaka yapıp-yapmadığını anlamaya çalışıyodum.Az önce o ne dedi?Ciddi miydi yoksa kafiye olsun diye mi söylemişti?Efe'ye böb bön bakarken onunda bana baktığını fark ettim.Has siktir.Yerimden doğruldum ve tıransa girmiş gibi çığlık attım.Ayağa kalkıp koşarak ve çığlık atarak bahçeden çıktım.

Bağırarak sokakta koştum.Şimdi biri gelip benim ağzımı yüzümü kırsa haklıdır.Akşam akşam sokakta çığlık atıyodum ve deli gibi koşuyodum.Naptığımın farkında değilim.

'Tebrikler,kalbimin sahbisiniz'

Bu cümleden daha güzel cümle yok.En azından hayatımda duyduğum en güzel cümle diyebilirim.Ya da sadece sevdiğim kişi bunu söylediği için bu kadar bana güzel geliyo.Ama çok güzel.

Tabii,salak gibi çığlık atıp koşmasaydım daha güzel olurdu.

''Almila!'' arkamdan adımı bağırdığını duyduğumda daha yüksek sesle çığlık atmaya başladım.Bi anda beni belimden tutup kaldırdığında dengemi kaybetmemek için kolunu tuttum.Nefes nefese kalmıştım.Niye deli gibi bağırıp koşmuştum ki?Efe beni sıkıca tutup ayağımı yerle buluşturdu.Bana anlamsızca baktı.

''Bi kızı sadece yatakta bağırtabildiğimi düşünürdüm,yanılmışım.'' dedi.Ciddi misin?O sözlerden sonra bu sözler hiç iyi bir seçim değil,Efe.

''Niye böyle bişey yaptın?'' diye sordu sıkıntıyla.Haklı çocuk.

''Özür dilerim,uzun zamandır öyle bi söz duymayınca nasıl tepki vereceğimi şaşırdım.'' dediğimde güldü.

''Peki,öperek bi tepki verebilirisin?'' dedi gülerken.

''Ayakkabıyı ağzına geçirebilirim?'' diye teklifte bulunduğumda güldü.

''Yeterki senin teninin değdiği birşey olsun,ayakabıya bile razıyım.'' dediğinde gülümsedim.

''İğrençsin ama güzelsin.'' Efe kollarını belime sarmak yerine omzuma sardı ve başını dikleştirdi.

''İğrencim ama seninim.''

Ciddiyim tam olarak ne diyceğimi bilmiyorum.Sadece gülümseyip kafamı eğdim.Efe'nin içinden sapıklıktan daha yoğun olan duygu varsa o da sevgi duygusu.

''Ne demem gerektiğini bilmiyorum.'' dedim utangaç sesimle.

''Erkeklere öküz diyenler daha seninle tanışmamışlar galiba.'' dedi sırıtarak.Göz devirdim.Beni koltuğunun altına alıp yürümeye başladı.

''Bu saatte dışarda ve bu tiple gezme,85 beden.'' dedi.

''Kedimi yürüyüşe çıkarmıştım.'' dedim mırıldanarak.

''Ciddi misin?İkizlerimi yürüyüşe çıkardım deseydin daha inandırıcı olurdu,85 beden.'' dedi Efe sırıtarak.

''İkiz?'' diye sordum.Bana yukardan 'sapık gülüşü'nden birini atıp gözleriyle göğsümü gösterdi.

''Sapık!'' diyip ondan uzaklaştım.Gülerek beni belimden tutup çekti.

''Kedini görmedim,ikizlerimi yürüyüşe çıkardım desen inanırdım ne de olsa görebiliyorum.'' dedi sırıtırken.

''Yaa!Valla dövücem.'' diye tehdit ettim.

''Kafanla bana kafa atma,göğüslerinle at daha etkili olur.'' dedi.Gece gece aldık başımıza belayı.Daha on dakika öncesine söylediği güzel sözden eser kalmamıştı.Sapık kimliği daha belirgindi.

''Of!Utandırma artık ya.'' diye mızmızlandım.Yolda yürürken ayaklarımla ayaklarını eşitlemeye çalışıyodum.Aynı adımı ve aynı anda atm aya çalışırken bazen tökezliyodum.Aynı adımı atmaya başladığımızı görünce gülümsedim.