My Book and I

Chapter 22

Chapter 22

" Ally, can we take a walk?! ", tanong ni Prince sakin. Papaalis na ako ng classroom ng bigla siyang sumulpot sa harapan ko out of nowhere.

Actually, nauna nang umuwi sina Mica, Nelly and Guzman. Sina Stacey naman ay hindi ko na nakita.

" s-sure ", I answered with a little bit smile. Nahihiya at naiilang kasi ako sa kanya.

" w-what the hell are you wearing?! ", bulaslas niya.

" why?! Hindi ba bagay sakin?! "

" Y-Yeah! So next time, don't you dare to wear that kind of dresses or outfit whatever you may call! ", he directly said.

Napatingin ulit ako sa suot ko and thinking on how some students noticed my outfit for the day but it seems that he don't like it.

Nalungkot ako dahil sa sinabi niyang iyon. Napayuko nalang ako at hindi na siya tiningnan ulit.

" h-hey... what's with that face?! ", tanong niya habang inaangat ng kamay niya ang aking baba.

Napatingin ako sa kanya na nakatitig na rin pala sakin.

" Ally, I'm sorry.. Sorry if I disappointed you about your outfit and to tell you the truth, yeah it really suits you well and it's too revealing that's why I don't want you to wear that again. Ayokong may nakakakitang ibang tao dahil diyan sa suot mo. So please, stop that sad face ayt?! "

I was dumbfounded. Hindi ko alam ang sasabihin o ang unang gagalawin ko sa aking katawan.

Totoo ba talaga ang sinabi niya?!

Gusto na ba talaga niya ako?!

Nabalik ako sa sarili nang gumalaw siya at biglang tumalikod. Gosh! Ngayon ko lang narealize na kanina pa pala ako nakatitig sa kanya.

" let's go! ", malakas niyang sabi. Nang tumingin ako sa kanya ay nauuna na itong maglakad.

Napabuntong-hininga nalang ako at tumakbo papunta sa kanya.

Habang nasa daanan ay tahimik kaming naglalakad papunta sa bahay. Oo, sabi niya ay ihahatid niya ako. No'ng una ay nakipagdebate pa ako pero kalaunan ay siya parin ang nanalo.

" P-Pwedeng magtanong?! ", sabi ko habang nakatingin ng diretso.

" Yeah?! "

" Bakit mo pa ako ihahatid sa bahay?! "

In my peripheral view ay natigilan siya ng ilang segundo kasabay ang paglingon sakin.

" Is there something wrong about it?! ", he asked.

" I'm the first one asking so you don't have to answer it for another question ", I said plainly.

I saw him smirk.

" Ally, there's something that I want to tell you ... "

Natigilan ako sa paglalakad at napalingon sa kanya.

" What is it?! ", I asked him with a smile. Oo, excited akong malaman kung ano ang sasabihin niya. Ewan ko ba pero kinakabahan ako sa sasabihin niya.

" uhm Ally, k-kasi... m ----- "

*Stacey Calling ............*

Napalingon kaming dalawa sa bulsa niya. May tumatawag kasi sa kanya.

Nang makita niya ang tumatawag ay kaagad niya itong pinatay. Nagtaka naman ako.

" Bakit hindi mo sinagot?! ", nagtataka kong tanong. Napatingin siya sakin at ngumiti. " Wala yon, hindi naman importante e ", sagot niya at hinila na niya ako para magpatuloy ulit ng paglalakad.

Next thing I knew ay magkahawak-kamay na pala kami habang naglalakad sa daan. Parehas kaming natigilan at napalingon sa aming mga kamay sabay bitaw.

Gosh! Hindi ko napansin iyon na sa paghila niya sakin ay magka-holding hands na pala kami.

Hiyang-hiya ako sa nangyari at napayuko nalang. Hindi ko nga alam kung ano ang ginagawa niya.

" Hey, I'm sorry again, I didn't mean it! ", halos pabulong niyang sabi.

Ewan ko ba pero every time na nagiging sweet or something worried siya, bumibilis lagi ang tibok ng puso ko. Kakaiba ang nararamdaman kong ito. Hindi kaya ------ hindi kaya ay in-------

" Don't you dare to finished you're sentence or else!!! ", sigaw ng aking konsensya.

Gosh! Pati ba naman sa moment namin ni Prince nakikisali siya.

" A-Ally look, I'm so----- ", I cut him off by taking my hand away. Hahawakan niya kasi pero someone's tell me na ilayo ko iyon so it happened.

" I need to go! ", mabilisan kong sabi sabay takbo.

Kahit na tinatawag niya pa ako sa aking pangalan ay tuloy parin ako sa pagtakbo.

Yuzon Residence

" Gosh! Pwede bang lubayan mo na ako?! ", sabi ko sa akong konsesya. Naka-upo ako ngayon sa aking mini-sofa sa baba lang ng aking kama.

Baliw na ba ako?!

" No way! And it won't happen! You see, I am you and you are me! Got it?! ", sagot naman niya.

Napabuntong-hininga nalang ako.

Napatayo ako then nagpunta sa aking mini table where my laptop can be found. Kapag stress na ako ay ito lang ang solusyon sa mga ganitong bagay. Ang pagsusulat.

I was about to type what's on my mind when suddenly caught my attention. That noise!

Grr, that was in my brother's room.

I tried to lock my door para hindi pumasok ang sounds pero wala parin. I tried to put some mellow music for relaxation pero same result. I even tried to wear a headset pero rinig na rinig ko parin ang kalampog ng pag-strum niya ng guitar. Oh come on! It's an electric guitar for Pete's sake!

Gosh! I can't concentrate on my story!

" Can't he even aware that he's disturbing someone's life?! ", sigaw ng aking konsensya.

In a minute, hindi na ako nakapag-pigil pa at tuluyang pinuntahan siya sa kabilang kwarto.

Property of Grasha_Maldita