My Book and I

Chapter 48

Chapter 48

" I'm s-sorry ... "

Natigilan at nagtinginan sila sakin.

Hindi ko nga alam kung ang sinabi ko bang 'sorry' sa kanila ay sa nahulog kong tinidor o sa mga nagawa kong kasalan.

Siguro nga ay eto na oras para sabihin ang lahat sa kanila.

" Uhm - s-sorry sa nahulog na tinidor ... ", nasabi ko nalang. Tango lang ang nakuha kong sagot sa kanila at ibinaling na sa pagkain ang kani-kanilang atensyon. Napatingin ako kay Prince na nakatingin rin sakin. Parang sinasabi ng kanyang mga mata na 'sabihin mo na! This is it!'

Kaagad naman akong napatingin sa tatlo. Oo tama ... eto na yo'n. I took a deep breath and ... and this is it.

" I'm sorry ", napalingon ulit sila sakin. Kinakabahan talaga ako dahil baka i-reject nila ang pag-sorry ko pero andito na ako, walang atrasan 'to.

" I know sorry is not enough for all those things that I did. I was too selfish back then. I forgot about you guys ... I just threw our friendship like waste that we keep for a long time. ", I added. Maluha-luha na ako nang sabihin ko iyon. Sila naman ay sa akin lang nakatingin at alam kong nararamdaman rin nila ang pakiramdam ko ngayon.

" I was blind behind those popularity and money that I had. I thought that everything was really into place but I was wrong. I didn't know that it'll change us but I was the one who changed. ", wala silang imik at pawang nag-aantay ng susunod kong sasabihin. Napaluha na ako nang tuluyan dahil nasaktan rin kasi ako sa ginawa ko.

" It was all my fault and I admit it ... I suffering it all day. One day I found out that everything's a mess and I was back on track. That was the time I realized that I ruined everything... the book, that was my private personal journal and no one supposed to read it but mistakes happened. ", habang sinasabi ko iyon sa kanila ay hindi na nakaya pa ng aking mga luha na tumigil. Napayuko nalang ako habang pinupunasan ang aking mga luha sa pisngi. Hindi ko alam ang naging reaksyon nila pero sana ay naintindihan nila ako.

If ever na galit pa rin sila after all of this ... then I don't have a choice but to accept the fact.

" I hope you'll ---- ", I paused there and shocked because someone's hugging me from behind. Napa-angat ako ng tingin at nakita ko si Mica na naka-yakap sakin habang umiiyak. Tumayo rin ang dalawa at naki-yakap na rin.