Chapter 28

11 2 0
                                    

Chapter 28





" Ally! "



Napalingon kaming apat kay Stacey kasama sina Ashley at Neri. They're walking towards our place.

" Let's talk after class! At the garden ", she seriously said and walked out in front of us.



Napanganga lang kaming apat.



" That's great news! ", sigaw ng aking konsensya.

Sa hindi ko malamang kadahilanan ay napatayo ako bigla, " I'm sorry guys! I need to go ", mabilisan kong sabi at kaagad na umalis sa lugar na iyon. Batid ko ang pagtataka sa mga mukha nila pero wala akong pake.

I was dumbfounded when I realized where I am. I was in the back of the school, the place where Prince and I had this little moment.

I suddenly smiled and looked around.

Well, same as the time that we visited and stayed here.

I walked around and felt the air brushing through my skin, through my hair.

I glanced at the tree where we sat down and did some topics.

But to my surprise, I saw him staring at it. He was looking at the tree seriously. Nakatalikod siya sakin. My smile fades away when I saw him there, standing alone like reminiscing all the memories that happened yesterday.

Nang mapansin kong palingon na siya like aalis na ata ay nataranta na ako but too late para magtago o tumakbo pa.



" Hi ", nasabi ko nalang. Ako na ang lumapit kay Prince.

" What are you doing here?! ", he said in a cold voice.

I was so shocked out there dahil kakaiba siya ngayon I mean kanina pa.

Hindi siya nakatingin sakin kundi nakatingin ito sa malayo. I can feel his coldness na para bang kahit anong oras ay mapo-froze ako.




" B-Bakit?! May problema ba?! ", I asked him.




Nakatingin lang ako sa kanya. Pero instead na sumagot siya ay napailing nalang si Prince at naglakad palayo.

Iniwan niya akong walang alam sa nangyayari. Nakatulala akong iniisip ang dahilan niya.

Bago pa man siya makalayo ay hinabol ko na siya.

" Prince, saglit lang! ", sigaw ko habang tumatakbo papunta sa kanya.

Nang maabutan ko ito ay hinawakan ko ang braso niya pero ilang second lang ay tinanggal niya ang kamay ko pero huminto siya.

" What's wrong?! ", I asked curiously.


" what?! "

" Why are you so cold at me?! ", sabi ko sabay tingin sa mukha niya pero bigla rin niyang iniwas ang mga mata nito.

" The hell you care! "

" Ano ba talaga ang problema mo?! I thought we're fine but... what's this?! ", I said in a loud voice.

" You really don't know the reason?! ", napatingin na siya sakin. Nakakatakot ang mga mata niya.

" y-yeah " , I stuttered. Kinakabahan ako sa sasabihin niya.

He smirked and moved closer to me, " From this day onwards, I don't want you to be my friend! ", he said seriously then left me there.

Hindi ko alam ang sasabihin. Hindi ko alam ang gagawin. Hindi ko alam ang iisipin.

Totoo ba talaga ang sinabi niyang iyon o biro lang.

Bakit ba siya nagkakaganoon?! Ano ba talaga ang nangyayari?! Bakit?! Bakit Prince?! Ano ba ang nagawa ko?!





Maluha-luha ako habang iniisip ang mga bagay-bagay na posibilidad na dahilan ng kanyang coldness sakin.

Pagkapasok ko sa room ay hindi ko na nakita pa si Prince. Tulala akong nakatingin sa kawalan. Hindi ko na alam pa ang gagawin.

Sunod ko nalang na namalayan ay snack break na pala.

Napalingon ako sa room ngunit iilan na lang pala ang natitira sa loob at wala narin sina Nelly.

Napabuntong-hininga ulit ako dahil sila na nga lang ang masasandalan ko pero wala rin pala sila.

Lumabas nalang ako at naglakad sa kung saan man ako dalhin ng aking mga paa.

Napagtanto ko na nasa harapan na pala ako ng lumang building malapit sa gymnasium ng school.





Nagisip pa muna ako kung papasok ba ako sa gym o babalik nalang sa classroom?! Total ay ilang minuto nalang ang natitira. Ilang segundo ay nakapag-isip na ako pero may hindi ako inaasahang marinig mula sa di kalayuan. Parang nasa likuran lamang ng pader ang nag-uusap usap.

To my curiosity ay pinakinggan ko ito.




" Gosh! Ano ba talaga ang nangyayari sa kanya?! ", tanong ng babae. Parang boses ni Nelly.

" I don't know either maybe we just have to give her a space ", another girl said. It's like Mica's voice.



Nagpatuloy pa sila sa pag-uusap habang abala akong nagdadahan-dahan sa paglapit sa kanina. Oo, sisilipin ko sila sa maliit na butas na nasa pader dahil alam kong nasa kabila lang sila.

" It's Ally! "

Property of Grasha_Maldita


My Book and ITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon