Chapter 59

8 1 0
                                    

Chapter 59






Property of Grasha_Maldita




Buong araw kong inubos ang oras sa trabaho. Nagpaka-busy ako and all kahit na siya lang ang pumapasok sa isip ko. Hindi na rin pumasok ngayong araw si Ma'am Hilton at pina-reschedule niya sakin ang lahat para bukas.

At exactly 5 in the afternoon ay kaagad akong nag-out kasi naman gusto kong ma-refresh ang utak ko. Ang dami kasing gumugulo e.

I was at the middle of the way going to my condo unit when suddenly someone grabbed my arm. Dahil sa hindi naman kalakihan ang aking katawan ay napasubsob ako sa katawan nang taong humigit sakin ng sobrang lakas. I was so shocked baka kasi holdap ito o rape o kidnapping ... but when I smell the fragrance of that person, I stopped thinking and just felt nervous instead.

I don't know what to do or to say. Parang tumigil ang paligid ko nang maglapat ang mga katawan namin. Hindi ko maintindihan pero kailangan ko nang kumilos.

I took a deep breath and moved away to him.

" What are you doing?! ", I asked. Napatingin ako sa kanyang mga mata na akala ko ay wala na itong epekto sakin pero mali ako dahil may impact pa rin siya sakin hanggang ngayon.

" Uhm - s-sorry ... "

Hindi ko alam kung para saan ang sorry niya pero I looked away and just nodded then continue walking. I left him there. E bakit pa ... wala naman kaming dapat na pag-usapan. Naka-ilang hakbang palang ako nang humarang siya sa dinaraanan ko. Geez! What now?!

" Do you need something?! ", I asked and even composed myself to be ok in front of him.

" Can we ... uhm --- talk for a while? ", he said while staring at me. Hindi ko nalang pinansin ang pagtitig niyang iyon. Naisip kong tumanggi na lang pero ewan ko ba at pumayag ako.

We walked for a minute then went inside the restaurant we passed by. Gutom na rin ako e kaya sumama nalang. Naupo kami sa bandang gilid ng kainan at magkatapat kami ngayon habang nag-aantay ng order namin.

Walang nagsasalita saming dal'wa. Ako rin ay walang balak dahil ano naman ang sasabihin ko. Hinahayaan ko nalang siyang tumingin sakin dahil nakatingin ako sa menu pero minsan ay napapatingin ako sa kanya.

Nakakainis! Ngayong andyan na siya sa harap ko ay parang hindi ko na kayang magsalita pa. Bakit ganoon? Nahihiya ba ako? Hindi naman siguro dahil kung pagbabasehan kaming dalawa ay siya ang dapat na mahiya at hindi ako. Siya ang umalis at nang-iwan. Dapat nga ay hindi ko kinakausap ang taong ito e pero ewan ko ba kung bakit sumama pa ako. N ---

" How are you? ", biglang sabi niya at bigla akong napatingin sa kanya.

" Uh --- I'm good! ", tipid kong sagot. Napatango lang ito at yumuko. I just took a deep breath. E ano ba ang sasabihin ko? Ai naku, bahala na nga ...

" And you ?! ", I said and he quickly glanced at me. Siguro ay hindi niya ine-expect na magtatanong ako.

" I-I'm fine ... ", he said and gave me a little bit of smile.

Napatango rin ako at ibinalik ang tingin ko sa hawak kong menu. Oh geez! That's smile ... I hate it. Inaakit niya ba ako? Oh no, I need to make myself calm dahil baka sumabog ako dito nang dahil sa smile niya. Kainis!

I thought na magsasalita pa siya pero thank God dahil hindi na siya umimik pa hanggang sa dumating ang order namin. Masarap ang timpla ng mga pagkain nila. Talagang kumain ako ng madami kasi gutom na rin ako at para hindi na ako mamaya kumain pa at aasikasuhin ko nalang 'yong story na ginagawa ko.

Tumagal kami sa kainang iyon ng mga dalawang oras tapos ay lumabas na kami dahil medyo gabi na rin kasi.

" Where's your place? ", he asked me matapos kaming lumabas sa restaurant.

" Malapit lang 'yon rito ", I answered at him then start walking. Hindi naman siya kumibo pa dahil nagsimula na akong maglakad. Hindi na ako magpapasalamat sa kanya dahil hindi naman iyon kailangan. Ayokong pasalamatan siya dahil hindi naman ako ang nagpumilit na kumain. Bahala na siya!

Tsaka ayoko na rin siyang maka-usap at maka-harap dahil kinakabahan talaga ako at hindi tama ang lakas at tibok ng puso ko. Baka mamaya niyan ay bumigay na ako at patawarin siya sa ginawa niya dati.

Wag muna, ayoko pa sa ngayon dahil hindi ko pa kayang masaktan muli.

Mga ilang minute na akong naglalakad papunta sa condo unit ko. Malapit lang kasi iyon kaya ... pwede kong lakarin.

Pagkarating ko sa aking kwarto ay napahinga ako ng malalim. Ang daming pumapasok sa isip ko na hindi ko alam kung bakit. Maraming mga tanong na gusto kong malaman ang kasagutan pero nawawala ang mga iyon kapag andyan siya. B ---

Napatigil ako ng pag-iisip ng kung ano-anu nang may mag-doorbell. Oh geez! napatingin ako sa aking wall clock sa gilid then noticed that it's 8 in the evening. Hmm, sino naman kayang tao ang kakatok ng ganitong oras. Imposibleng ang tatlong iyon dahil over time nila ngayon.

Napatayo nalang ako at tinungo ang pintuan. I took a deep breath before opening the door.

0_0 Ganito itsura ko nang makita ko kung sino ang nasa harapan ko. Geez! ano ang ginagawa niya dito? Paanong --- gosh! Sinundan niya ba ako kasi kung oo, ang galing naman niya. Geez! ano ba yan, kailangan kong mag-isip ng sasabihin.

" uh --- what are you doing here? ", I asked plainly. Hindi ko pa rin siya pinapa-pasok. E bakit ba? Hindi ko naman siya inimbitahan dito sa bahay ko e. He just stared at me saying ' are you serious ' look ' . Nagulat naman ako nang tuluyan na siyang pumasok sa loob. Inilibot niya ang kanyang tingin na parang ini-inspeksyon ang kabuuan ng aking condo unit. Oh men! Ano ba siya? I mean, tao ba siya? Haha- ok, seriously, what he's doing here at this hour?

" Nice place ... " he said with a smile then made himself comfortable in seating on my sofa. He even crossed his legs. Oh yeah, so gay ... but he's so cool in that position. He looks more handsome than I thought.

Gosh! What am I thinking? I shook my head then walk towards him. Hindi dapat ako magpa-apekto sa kanya lalo na't sobrang amoy ko ang scent niya ngayon. Geez!

Nakapamewang akong hinarap siya habang preskong naka-upo sa aking sofa, " Ano ba ang kailangan mo? Alam mo bang istorba ka na at trespassing rito ... Pwede kitang kasuhan ... ", sabi ko pero tingin lang ang nakuha kong sagot. I just took a deep breath and rolled my eyes in front of him. Kainis! Nakakainis na siya ...

" Bahala ka k ---- aaaay .... "

0_0

Property of Grasha_Maldita

EVod

My Book and ITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon