Changes

HOOFDSTUK 24

Ik zag het beest op Jay afspringen en wist dat wat ik ook zou doen ik te laat zou zijn. Het was alsof ik opnieuw mijn zusje verloor, maar dit keer was het niet mijn zusje maar Jay. Een onbeheersbare woede kwam in me opzetten. Ik voelde de kracht door me heen stromen en plotseling barstte mijn woede uit in een enorme explosie van kracht. Een doorzichtbare muur van groen licht raasde voor me uit. Het leek wel op het schild dat ik kon vormen maar dan 20 keer zo groot. Het schild omsloot mijn vrienden en blies de monsters naar achteren.

Ik wist niet dat mijn kracht zo groot was en een gevoel van macht kwam in me opzetten. Eerlijk gezegd werd ik er bang van. Bang voor het gevoel van macht dat het me gaf door mijn krachten te gebruiken. Snel onderdrukte ik het fijne gevoel en direct kwam er een gevoel van bezorgdheid voor in de plaats. 'Jay' zei ik haast onhoorbaar. Snel rende ik op hem af.

Ik zag hem liggen een een koude hand omsloot mijn hart. Wat als hij dood was? Wat als hij nooit meer beter werd? 'Niet aan denken.' Sprak ik mezelf toe. Hij zal beter worden koste wat kost. Maar toen ik hem daar zo stil zag liggen zonk de hoop me in de schoenen. Op mijn knieën ging ik naast hem zitten en keek of hij nog ademhaalde.

Toen ik zag dat dat het geval was kwam een beetje van mijn verloren hoop weer op zetten. Ik hoorde wat geluiden om me heen en keek snel op om te zien wie of wat het waren. De jongens kwamen op me afgerend en op hun gezichten was bezorgdheid te zien. Tom knielde neer aan de andere kant van Jay en Ethan ging bij zijn hoofd zitten. 'Leeft hij nog?' Vroeg Ethan met een trillende stem. 'Ja hij ademt nog.' Zei ik terwijl ik Jay zijn wonden onderzocht. Een hevige pijn in mijn buik ontnam me de adem en liet me kreunend ineenkrimpen. 'Gaat het wel Es?' Vroeg Tom bezorgd. 'Ja het gaat wel maar de monsters proberen weer door het schild te komen.' Zei ik ademloos. Nog een paar klappen zorgden dat ik met mijn handen om mijn buik ineengedoken op de grond bleef zitten. 'Die monsters moeten weg.' Zei Ethan vasberaden. 'Ja dit schild hou ik niet heel lang meer vol.' Zei ik. 'Maar wat moeten we dan doen?' Vroeg Tom. 'Ze vermoorden lukt ons niet met zijn 3en, en vluchtend halen we het zeker niet.'
'We maken ze bang.' Zei ik zelfverzekerd

Heeii sorry ik wou hem er gisteren opzetten... maar ik ben het vergeten