Changes

HOOFDSTUK 38

Hè hè sorryyyyyyyy echt sorry dat ik zo lang niet geschreven heb!!! Oh god ik heb echt al heel lang niet meer geschreven. Ik ben zoo druk bezig geweest met school! En dan heb ik ook nog eens mijn werk erbij. Yeeeej (ugh ugh) De komende twee/drie weken zal ik ook niet zo veel kunnen schrijven omdat mijn agenda dan weer propvol staat met toetsen maaaaaarrr.... ik heb ook al bijna vakantie!! Ik ben echt heel erg aan vakantie toe, jullie? Maarja hier in ieder geval weer een stukje xxxxx

'Skymory? Julia? Zijn jullie dat?' Vroeg ik verbaasd. Ja duhh wie denk je anders. Klonk het sarcastische antwoord van Skymory. 'Wat is er gebeurd?' Vroeg Ethan. Ik hoorde Julia zuchten. 'Nou... we wouden jullie redden maar dat ging niet helemaal zoals gepland. We waa-' Ik zag haar geschokt naar Tom kijken. 'Oh hemeltjelief wat is er met Tom gebeurd?!' Snel sprong ze overeind en rende ze naar Tom toe. Haar blonde haren fladderden achter haar aan. 

'Tom wou niet antwoorden op hun vragen en dus deden ze dit.' Kwam het antwoord van Jace. 'Nou dan is het dus maar goed dat ik hier ben.' Julia legde haar handen op een van Toms wonden en met een geconcentreerd gezicht sloot ze haar ogen. Op wonderbaarlijke wijze was de wond na een paar seconden al gekrompen tot een klein wit streepje. Zo ging Julia door tot alle grote wonden van Tom genezen waren. Ondertussen vertelde ze hoe ze op dit schip waren beland.

'Wij wouden jullie dus komen redden, we hadden al helemaal een plan bedacht. Skymory zou de bemanning afleiden terwijl ik het schip op sloop. Maar toen het zover was dat Skymory ze moest afleiden kreeg hij opeens de hik waardoor hij geen vuur kon spuwen. Zo was er dus geen afleiding en kon ik het schip dus ook niet onopgemerkt op sluipen. En dus konden we jullie niet bevrijden en werden wij ook gevangen genomen.' Vertelde Julia. 

Maar Esmée, wat is er dan met jullie gebeurd? 'Dat vertellen we zo, maar willen jullie ons eerst eventjes los maken?' Vroeg ik met mijn hoofd gebarend naar mijn handen. 

Terwijl wij werden losgemaakt door Julia en Skymory werd Tom ook versuft wakker. Julia sprong direct op en vroeg bezorgd hoe het met hem ging. Tom leek een beetje overdonderd door deze aandacht, maar toen we eenmaal allemaal losgemaakt in een kring op de grond zaten zat hij een beetje dromerig voor zich uit te kijken. Volgens mij begon er liefde te ontstaan tussen die twee. 

'Met ons is eigenlijk niet zo heel veel gebeurd.' Begon ik. 'We werden bewusteloos meegenomen naar dit schip, en werden hier vastgebonden wakker. Toen kwam er een of andere Kapitein Hawkiens binnen. Hij was echt angstaanjagend en hij wou onze namen weten. Tom deed weer eens vervelend en toen werd hij meegenomen door Matt en Berend, twee piraten. Na een poosje werd Tom weer naar binnen gegooid. Hij was enorm toegetakeld.' Ik stopte even om vervolgens weer verder te praten. 

'En toen namen ze mij mee. Ze brachten me naar een donkere benauwde kamen en vroegen me wie we waren en wat we hier deden. Ze dreigden dat mij hetzelfde zou overkomen als Tom als ik niet ging praten. Ik- eh heb misschien een beetje gelogen. Ik heb gezegd dat ik een fee ben en dat Ethan, Jace en Tom gewond aankwamen in ons kamp en dat ik met ze was meegegaan om ze de weg te wijzen naar waar ze naar toe moesten. Ze vroegen me hoe ik kon bewijzen dat ik een fee ben en toen zei ik dat ik een aarde-fee ben en dus alleen kan bewijzen dat ik een fee ben als we op land zijn. En toen zeiden ze dat ze het met de Kapitein gingen bespreken en brachten mij weer terug.' Ik kreeg al weer kippenvel als ik terug dacht aan die overhoring door Berend en Matt. 

'Maar dat is dan toch goed! Als we aan land zijn kunnen we toch ontsnappen?' Zei Tom enthousiast. 'Ja... nou dat dacht ik eerst ook. Maar die kapitein is vast niet zo dom als Berend en Matt, en zal vast inzien dat het een list is. En misschien komen we hier dan wel nooit weg!' Langzaam verspreid de paniek zich door mijn lichaam. 'Dan moeten we hier weg zien te komen voordat de kapitein het te weten komt.' Zei Ethan vastberaden.