Changes

HOOFDSTUK 35

De volgende dag werd ik wakker van Skymory die op en neer springend op mijn bed zat te zeuren om eten. Esméeee... ik heb honger! Zullen we gaan eeetennn? Ahh ik heb zo'n hongeerrr. 'Ugh hoe laat is het?' Vroeg ik nog half slapend. 'Het is nu precies... twee minuten over negen.' Zei Julia met een opgewekte stem. Langzaam kwam ik overeind en veegde de slaap uit mijn ogen. Zullen we dan nu gaan eten?? 'Ja ja ik kom er al uit.' Mopperde ik.

Eenmaal beneden zagen we Ethan, Jace en Tom al aan een tafeltje zitten en schoven we er snel bij aan. 'Lekker geslapen?' Vroeg Jace met een grijns. 'Jahoor prima.' Antwoordde ik chagrijnig. 'Jij Julia?' Vroeg Tom beleefd. 'Ja heel goed dankje!' Antwoordde ze vrolijk. 

Dit serieuze en beleefde gedrag was niks voor Tom. Normaal gesproken zat hij met iedereen te dollen. Zou hij... Nee dat was toch niks voor Tom? Of wel..? Zou hij Julia leuk vinden? 'Wij hebben ook al wat voor jullie besteld dus het eten zal er zo wel aankomen.' Zei Ethan mijn gedachten verbrekend. 'Fijn, ik barst van de honger.'

Toen de ober eraan kwam met ons eten en drinken was Skymory zo blij dat hij hyperactief opsprong richting de ober. 'Skymory pas op!' Schreeuwde ik nog. Maar het was al te laat. De ober liet bijna alles vallen en Julia had de pech dat ze er het dichts bij zat.

Haar hele schouder was nat van het water en in haar haar hing een half sneetje brood met het plakje kaas op haar schoot. Direct sprong Tom op. 'O god.. gaat het? Ik pak wel even een doekje goed? Ik ben er zo weer.' En hij rende weg.

'Skymory kijk nou wat je gedaan hebt!' Riep ik boos. Verdrietig ging het draakje op de grond zitten. Sorry Esmée.. Snel hielpen Ethan en ik de ober met opruimen terwijl Tom en Jace Julia hielpen. Nadat alles weer opgeruimd was vergaf ik het Skymory en aten we een beetje gehaast ons eten op waarna we snel weer op weg gingen.

'Duurt het eigenlijk nog lang voordat we er zijn?' Vroeg ik aan niemand in het bijzonder. 'Ehm.. het duurt denk ik nog zo'n beetje een week als alles goed gaat... Denk ik.' Antwoordde Ethan. 'Ahhh dat duurt nog zooo lang!' Zeurde Tom. 'Jup.'

We liepen nog een hele tijd zwijgend door tot we op een mooi zandstrandje tussen de rotsen stuitten. 'Woahh dit is echt een perfecte plek om even rust te nemen!' Riep Jace opgewonden uit waarna hij met tas en al op het zand neerplofte. 

Ik was het helemaal met hem eens dus liet ik de rugtas van mijn schouders glijden en ging languit in het zand naast Jace liggen. 'Perfect.' Mompelde ik genietend. Ik keek tussen mijn wimpers door naar de anderen. Jace was ook gaan liggen en aan de kleine snurkgeluidjes die uit zijn mond kwamen te horen lag hij te slapen. 

Tom was begonnen aan een zandkasteel, maar toen hij de linkertoren aan het maken was is hij in slaap gesukkeld. Ethan kwam nadat hij de drie paarden te eten had gegeven sloffend naar me toegelopen en al voor hij het zand raakte was hij in een diepe slaap. 

Ik vond het toch maar een beetje vreemd en liet mijn ogen van Ethan met zijn blonde warrige haar verglijden naar Julia die druk met Skymory aan het spelen was en nergens last van leek te hebben. Ik voelde me zelf ook wel een beetje moe, maar lang niet zo overdreven als Ethan Jace en Tom. 

Ik kwam half overeind toen ik Julia geschrokken naar iets achter me zag kijken. Met een hopeloze uitdrukking op haar gezicht liet ze zich transformeren in een klein elfje en na wat gezeur leek ze Skymory zo ver te hebben gekregen om haar te volgen en ze vlogen snel het bos in. Langzaam draaide ik me om naar hetgeen wat zich achter me bevond, maar voor ik ook maar iets kon zien werd ik hard op mijn hoofd geslagen en zag het zwart voor mijn ogen. 

Echt sorry dat ik zo langzaam update! Ik had dit hoofdstuk zo goed als af toen mijn laptop ineens uitviel (ik weet ook niet waarom maar dat ding heeft gewoon kuren) en toen ik mijn laptop weer opgestart had, had ik alleen nog maar de eerste drie zinnen ofzo (die had ik al een andere keer geschreven en opgeslagen). Ik moest dus alles weer opnieuw schrijven :(    Sorryyyy!!