2: That Erotic Nights (S-Chapter Update)

Chapter thirty six: You're still the one

36

Devine's POV

Sinubukan kong alisin ang kamay ko sa hawak niya pero mas lalo niya lang iyon hinigpitan.

"Kung pwede lang sana.. bitawan mo na ako."

But he just stays firm and emotionless. Mahigpit lang ang hawak niya sa kamay ko kaya sumuko na akong agawin iyon dahil pagod narin ako.

Hindi na ako nag salita pa nang hatakin niya ako upang ilayo sa lugar na iyon. Tumigil lang siya nang medjo wala ng taong makaka kita samin.

"I can't. I tried but still it doesn't work! it doesn't make any sense to me.." marahil iyon ang sagot niya sa tanong ko kanina.

Humarap siya sakin nang hindi parin binibitiwan ang hawak sa kamay ko. Sa ginagawa niya lalo lang akong nahihirapan. Ako na mismo ang nag kusang lumayo dahil alam kong mag pupumilit lang siya.

"Bakit ba lagi mo nalang akong iniiwan?"

Sobrang sakit na hindi ko magawang tumingin sakanya. Lalong bumibigat ang pag hinga ko sa bawat malulungkot na salitang binibigkas niya. Ramdam ko ang pamilyar na init na namumuo saking mata.

"Eve.." Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga dahil sinusubukan kong huwag umiyak sa harap niya.

"I shouldn't be talking to you.. I shouldn't be right here holding you.. Galit dapat ako sayo kasi iniwan mo na naman ako pero hindi. Kahit ata iwan mo ako ng ilang libong beses babalik at babalik parin ako sayo kasi ikaw yung totoong mahal ko. Wag mo naman gawin to sakin..."

Hindi kona napigilan pa ang mga luha ko nang yakapin niya ako ng sobrang higpit.

"Miss na miss na kita Eve Bumalik kana sakin.. A-ayoko na nang ganto Babe.. Ang sakit sakit na."

His sobs rip my heart hundred times. Sa higpit ng hawak niya parang ayaw na niya kong bitiwan.

"Everytime I'm looking at her I'm thinking of you. Ikaw yung lagi kong nakikita sa lahat ng bagay Eve.. You're still the one and always will babe. K-kahit na siya pa yung nabuntis ko Hindi parin yun sapat para mawala yung nararamdaman ko sayo.. No matter how hard I try to focus on her at the end of the day you're still the one I want, I need, I loved and everything."

Bakit ba kailangan maging ganito kahirap lahat saming dalawa?

"Hindi na pwede Migs."

He shakes his head. "No! We can.. Wag mong sabihin yan.. W-we're still not sure kung sakin talaga yung bata.."

Humiwalay na ako sakanya nang lumuwag ang pag kakayakap niya sakin.

"That won't change the fact that you cheated on me! Hindi mangyayari to kung hindi rin dahil sayo Migs!"

"I-I was drunk that time.. I didn't know I thought it was you believe me."

Marahas kong pinahid ang luha ko. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sakanya o hindi.

"Just don't give up on me.. don't forget about us."

Matapang ko siyang hinarap at sinalubong ang kanyang mata.

"Who are you to say that? I was hurt Migs at gusto mong mahalin parin kita-"

He cuts me off by holding my nape and kiss me. It feels so long that I almost forgot how his lips taste against mine.

He pushed me back, he just stop when my back was resting at the wall.

You're still the one Migs.. Kahit anong gawin ko wala ring nag babago. Ikaw parin yung mahal ko.

"Stop It.. already Migs." He doesn't listen.

When was he? my mind taunts me.

I was pushing him back to stop him but he refuse. He lift my hands above my head and intertwined it before he deepend our kiss.

I can't do anything but to respond to his addictive kiss. This long time no see kiss drives me crazy as fuck. If he didn't stop I don't know what else would follow.

A soft moan betrayed me it escape when he bite my lips and suck my jaw.

Bumaba ang halik niya saking leeg. His hot breath touches my skin. It sends shivers down my body. He place light kisses there before he suck my skin and leave a red stain mark.

I cursed him and he just smirk at me.

"How dare you."

May sasabihin pa sana ako nang muli niya akong hilahin. Kinabog ng sobra ang aking dib-dib nang pumasok siya sa Fire exit.

Oh my god please no.

Hindi pa man nag poprocess ang mga nangyayari sakin ay muli niya ulit akong hinalikan.

Lalo mo lang pinapahirapan sarili mo. Ako, lahat tayo. Sa ginagawa mo nagiging lalong komplikado ang lahat. This isn't right. This shouldn't be happening. Hindi ko dapat tinutugon mga halik mo! Why can't you just stop and let me go? Why can't I just go and forget you?

If things we're that easy I wouldn't be right here kissing you..

"No please Migs, don't do this."

Hindi na ako nakapag salita pa nang bumaba siya para lumuhod sa harapan ko.

You we're right.. No matter how hard I tried to run away, I will always find a way to go back. It's like a endless cycle.

Napapikit nalang ako nang maramdaman ko ang dila niya sa pagitan ng hita ko.

Hindi ko alam kung saan ako maiinis. Sa paulit-ulit na pag pigil ko sakanya na hindi niya pinakikinggan, o sa sarili ko na kahit anong gawin kong pag iwas sakanya eh hindi parin maitatangging mahal ko siya.

"Oh my god.."

...

"Don't you dare go any where near me."

Banta ko sakanya pag katapos kong maka recover sa lahat ng nangyari. He tried to hold me again but I stoped him.

"How can you be so selfish jerk! Sarili mo lang talaga iniisip mo gago ka! Huwag kang lumapit sakin Miguel."

Deretcho lamang siyang nakatingin sakin. He was back. Emotionless, stiff, and cold.

Pinahid ko ang luha saking pisngi.

I was crying over every single damn thing. I let him, I get weak easily, I'm stupid.

"I'm sorry."

Napapikit ako dahil sa sinabi niya. Mas lalo akong nasasaktan dahil sakanya.

"You just make the situation worst.. How can you be so selfish. I'm so exausted and drained. Physically hurt, emotionally tired. I just want everything to be fine when It's not. What you did didn't help.. Sobra parin akong nasasaktan Miguel. Ayoko ka."

"D-don't. You can't give-up on me! Mahal mo ko diba? Mahal natin yung Isa't-isa. Mag tiwala kalang sakin Devine.."

"You're being unfair." I told him weakly. Wala na akong lakas pa para mag salita. Lahat ng bagay ay sobra na. Parang hindi kona kaya pang dalin lahat.

Hindi ako tumutol nang isandal niya ang ulo ko sa balikat niya. Ibinuhos ko lahat ng sakit, Iniyak ko na ang lahat sa balikat niya.

"Napaka unfair mo. Sarili mo lang iniisip mo. Nakakainis ka" sabi ko sa kabila ng aking pag iyak.

Niyakap ko siya ng sobrang higpit. Kahit na nakakainis na siya Mahal ko parin siya. Pareho naming ayaw bumitaw kahit na may matindi nang rason. Pareho naming mahal ang isa't-isa pero hindi na pwede maging kami.

"Atleast just stay until I found out what's real. Kung totoo mang nabuntis ko siya, Lagi mo lang tatandaan na Kahit anong mangyari Ikaw lang ang mahal ko. Pag nangyari yun ako mismo mag paparaya. Ako mismo ang lalayo, Hindi muna ako makikita kahit kelan pangako yan."

Lalo kong hinigpitan ang yakap ko sakanya nang banggitin niya iyon. Gusto kong sabihin na Ayokong kalimutan niya ako, ayokong iwan niya ako.. Pero mas pinili kong manahimik dahil iyon ang tama.

"Mahal na mahal kita Devine."