Purple Eyes

hoofdstuk 3

Ik weet het het boek is tot nu toe een beetje saai maar ik ga hem beter maken.

Jonathan,

Zijn we nog samen? Eigenlijk heb ik een ander meisje gevonden die ik leuk vind. Maar ik vind Andora ook erg leuk. Maar zij is mijn nichtje dus dat kan ik haar gewoon niet aandoen. Ik zou het wel moeten uitmaken, ik hou te veel van haar.

'Ehm... Andora... ja hoe moet ik het zeggen' ze kijkt me raar aan en loopt mijn richting in.

'Ik maak het uit' ik zie tranen in haar ogen verschijnen en ik zie dat ze rood wordt van woede. 'Waarom?' Vraagt ze met een snikkende stem.

'Ik ben verliefd geworden op iemand anders' ze slikt en een traan verlaat haar ooghoek en al snel volgen er meer.

'Wie' snikt ze, auwtch die zag ik niet aankomen moet ik haar vertellen dat het haar beste vriendin is? 'Teressa' haar ogen schieten wagen wijd open en ze rent woedend op me af en begint me te slaan en schoppen. Snel grijp ik haar polsen vast en duw haar tegen de muur aan. Ruw druk ik mijn lippen op de hare in de hoop dat ze kalmeert. Ik hoor hoe de deur open gaat en met een ruk laat ik haar los en kijk recht in de woedende ogen van mijn ouders. 'Nu is het genoeg! Jij gaat je spullen inpakken en ik breng je naar die kostschool toe' schreeuwt hij woedend tegen Andora en trekt mijn woest de kamer uit.

Andora,

Snikkend zak ik tegen de muur naar beneden en begin te huilen. Nu moet ik nog eerder daar die kostschool en het is uit met Jona.

Ik trek mezelf overeind en pluk mijn spullen bij elkaar aangezien ik daar meer dan 3 jaar moet zitten neem ik de meeste spullen maar mee. Al mijn zwarte skinny jeans, zwarte shirts en een paar paarse, witte en roze shirts, mijn hoodie's, beanie's en al mijn overige kleding. Mijn drie paar zwarte nikes, 2 rode nikes en 4 witte nikes. Mijn adidas schoenen doe ik wel aan.

Een felroze teddybeer die ik van Jona heb gekregen zou ik die meenemen of terug geven. Ik neem hem vast en loop naar de kamer van Jona en klop op de deur. Hij mompelt wat van kom maar binnen dus ik doe de deur open en zie hem verdrietig op het bed zitten. 'Hier heb je je knuffel weer terug'

'Hou maar dan heb je nog wat van mij bij je' zegt hij en staat op van het bed. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel ik kijk hem aan recht in zijn ogen en hij snapt de hint gelijk en drukt zijn lippen op de mijne. Mijn handen glijden over zijn ontblote bovenlijf richting zijn jogging broek. 'Andora, dit moet je doen met iemand waar je echt van houd en niet met je neef' gromt hij. Ik zucht en verlaat boos de kamer. 'Andora je moet het gewoon een keer begrijpen' ik loop weer boos terug en leun tegrn de deurpost. 'Ik wil het niet begrijpen? Jij wil het niet begrijpend dat ik verder wil met jou!' Schreeuw ik verdrietig. Hij schrikt van mijn uitbarsting en blijkbaar hebben mijn oom en tante het ook gehoord want die komen verbaasd de trap op. 'Wat is er aan de hand?' Zucht mijn tante ik ren boos mijn kamer in en sla de deur met een luide klap dicht.

'Andora, mag ik binnen komen?' Hoor ik mijn tante vragen. 'Ja hoor' mompel ik en zit nog steeds met de roze teddybeer op bed. Ze komt de kamer in sluit de deur achter zich en komt op mijn bedrand zitten.

'Wil je erover praten?'
'Er valt niet veel over te praten' antwoord ik bot.
'Jona heeft het ook al verteld' tuurlijk waneer niet ik zucht hoorbaar en kijk de andere kant op. 'Ik heb hem gezegt dat hij de volgende keer niet moet letten op dat jij zijn nichtje bent. Maar dat hij zijn hart en gevoelens moet volgen' ik kijk mijn tante verbaasd aan. 'Vindt u het niet erg dat wij iets hebben?'
'Natuurlijk wel, maar ik kan jou gevoelens niet veranderen. Evenmin als die van Jona' ik knik en kijk mijn tante recht in haar ogen aan. 'Hoe reageerde hij?'
'Hij zei dat je eerste keer met een jongen moet zijn die geen familie van je is' ik krijg tranen in mijn ogen om te bedenken dat een jongen met verkeerde bedoelingen mijn maagdelijkheid afpakt. Mijn tante gaat naast me liggen en neemt me in haar armen. Een traan verlaat mijn ooghoek en al snel volgen er meer. De deur wordt met een ruk open gegooit en mijn oom komt naar binnen 'ben je klaar dan kunnen we gaan' zegt hij chagarijnig.

'Klaas misschien kan het nog even wachten tot morgen?' Vraagt mijn tante hoopvol. Mijn oom kijkt naar mijn betraande gezicht en knikt dan goed keurend. 'Nouja ik ga maar eten koken, wil je helpen?'
'Ik kom er zo aan even mijn make-up bijwerken' ze knikt en loopt de kamer uit.

Ik loop de badkamer in en begin met het verwijderen van de uitgelopen mascara. Ja waterproof is waterproof voor motregen en niet voor een waterval.

Snel breng ik mijn eyeliner weer aan. Ik kijk in de spiegel en zie dat de lijnen ongelijk zijn dus begin in de andere lichts dikker te maken. Als ik mijn lijnen goedkeur begin ik met mijn mascara. Alleen waar is mijn mascara? Ik haal mijn laadjes en kastjes open maar zie nergens mijn maynelline mascara staan. Ik loop richting kamer in de hoop dat hij daar staat. Als ik mijn kamer in loop zie ik Jona op mijn bed zitten. En zie dat hij mijn mascara in zijn handen heeft. 'Waarom heb jij mijn mascara?'
'Ik hoopte dat ik met je kon praten?'
'Oke nou praat maar, maar mag ik mijn mascara terug?' Hij gooit mijn mascara in een mooie boog naar mij toe maar ik vang het natuurlijk weer heel erg klungelig op en loop de badkamer weer in. Terwijl ik mijn mascara op doe voel ik twee sterke handen op mijn heupen. 'Kan ik het vanavond goedmaken?'

Oeeh wat zal ze daarop antwoorden? Vote en comment!