Purple Eyes

hoofdstuk 14

Jackson,

Ik ken Bruce al langer dan vandaag, ja hij is mijn aardsvijand. En hij is zoals je het kan noemen de grootste loverboy die er bestaat. Hij is erg gevaarlijk. Er zijn veel meiden in de versier trucjes getrapt van Bruce en zijn 3 vrienden. Laten we het erop houden dat mijn vorige vriendin waar ik een relatie mee heb gehad. Nu erg veel spijt heeft dat ze met hem is mee gegaan. Ik ben wel is bij haar langs geweest en ze heeft met gesmeekt om haar daar weg te halen.

Ik druk op het alarm knopje van mijn mobiel aan als teken dat de jongens moeten komen.

Al snel hoor ik 6 motoren de hoek om komen en ze stoppen recht voor onze neus. Andora klamt zich vast aan mij omdat ze bang is. 'Rustig maar dit zijn de jongens' fluister ik in haar oor. Ze lijkt er niet echt door te kalmeren maar eerder nog banger van te raken. De jongens komen naar ons toe gelopen en gaan om ons heen staan. Ik ga beschermend voor haar staan en ik voel dat ze wordt weggetrokken want haar hand glijdt uit de mijne ik kijk achter me en zie Finn die beschermend zijn armen rond haar heeft geslagen. Hij seint me dat hij haar mee naar huis neemt en haar daar veilig bewaakt. Ik knik en richt me weer op Bruce die zijn wapen heeft getrokken hij heeft hem op Finn en Andora gericht. 'Wacht' zucht ik tegen Finn, 'wat moet je Bruce?' Vraag ik hem en let op hem terwijl ik Andora aankijk. 'haar' zegt hij en wijst met zijn'wapen naar Andora. Zij lijkt niet erg verbaasd, maar wij wel. Ik ben erg geschrokken maar dat laat ik niet merken. Ik trek mijn pistool uit mijn broeksband en richt hem op Bruce. 'Als jij op mij schiet schieten de jongens op haar' zegt hij met een gemene lach in zijn stem. 'Ik ben niet van plan om te schieten maar haar krijg je niet' sis ik gevaarlijk. 'Waarom niet? Ze heeft mij anders wel wat belooft' zegt hij en knikt haar Andora. 'Of niet soms schoonheid?' vraagt hij met een grijns. Ze kijkt de andere kant op en haar hoofd jangt gebogen. Ik loop met grote passen naar haar toe en pak haar gezicht ruw vast en laat haar naar mij toe kijken. 'Wat heb je hem belooft?' Vraagt ik met opeengeklemde kaken. Ik zie haar ogen glinsteren en ik merk nu pas dat ik haar kin aardig hard vast gepakt heb. Snel laat ik haar los en trek haar in een knuffel. Ze blijft verdoofd staan en beweegt geen milimeter. 'Je heb hopelijk niks doms gedaan?' Vraag ik haar fluisterend. 'Ze is echt geweldig in het zoenen' plakt Bruce er nog is bij op. Ik knijp mijn handen tot vuisten en nog even en dan wil ik zijn gezicht zo graag in elkaar rammen. 'Ik ga je haar niet geven' zeg ik en kijk hem woedend aan. 'Waarom niet? Bang dat ze net zo eindigt als je vorige meisje' vraagt hij met een pruillipje. Das de druppel en voor ik me goed en wel onder controle heb kunnen houden schiet ik recht in zijn kruis. Hij zakt kermend in een. 'Nu hebben de meiden geen last meer van jou' grijns ik en de jongens verdwijnen snel. Ik draai me om naar Andora en wil haar in een knuffel trekken maar ze loopt achteruit. 'Raak me niet aan' schreeuwt ze en loopt steeds verder van me weg. Ze is duidelijk bang van me geworden. Zij heeft blijkbaar nog nooit iemand vermoord of in die richting. Ze schiet waarschijnlijk gewoon voor de lol, achja ik heb nu ook niemand vermoord want dan wordt ik door Bruce mee in het graf in getrokken. 'Wat is er Dora?' Vraag ik poeslief en loop naar haar toe terwijl zij achteruit loopt. Langzaam loopt ze tegen de muur aan en kijkt schichtig om haar heen opzoek naar een uitweg. Ik zet mihn handen aan weerszijde van haar hoofd en laat mijn lichaam tegen dat van haar aandrukken. 'Laat me gewoon met rust en ga 1 van die sletten van jou lastigvallen' sist ze giftig.

Ze heeft net zoals mij er last van stemmingswisselingen.

'schatje waarom nu zo giftig?' Vraag ik en hou mijn hoofd een beetje schuin. Ze slaat haar armen over elkaar en kijkt me woedend aan. 'Je bent wel knap als je boos bent' meldt ik haar en laat 2 vingers onder haar kin door glijden. Ze laat haar hoofd gelukkig waar hij is en rolt met haar ogen.

Andora,

Ik ben hem echt zo zat. Nog even en ik ben weg. Ik vraag me af wat Bruce bedoelde met "of ben je bang dat ze net zo eindigt als je vorige meisje"

Waarom vraag ik het niet gewoon?

'Wat bedoelde Bruce met "ben je bang dat ze net zo eindigt als je vorige meisje?'' Vraag ik hem en ga voor hem staan. 'Dat gaat je niks aan' zegt hij en loopt richting de motoren om er 1 te starten en weg te racen. Ik kijk de andere jongens verbaasd aan en ze halen allemaal hun schouders op en lopen ook naar hun motor. Een ander pakt de auto van Jackson. 'Kom je nog of blijf je in de kou staan?' Roept hij door het raampje. Ik schrik op uit gedachten stap toch maar in.

'Ik weet dat ik knap ben maar zo erg hoef je nou ook niet te staren'
Lacht hij en legt zijn hand om bovenbeen. Een tinteling verspreidt zich door mijn lichaam heen. En eerlijk gezegt zijn ze best aangenaam. 'Weet jij wat over de ex van Jackson?' Vraag ik en kijk hem aan. Hij remt af voor het stoplicht en kijkt me recht in de ogen aan. Als je je mond houdt over dat ik het jou verteld heb' zegt hij en hij heeft zijn wijsvinger opgestoken.
Ik knik 'hoe heet jij eigenlijk?' Vraag ik hem en hou mijn hoofd lichtje schuin. 'Remco' zegt hij vriendelijk en glimlacht warm naar me. Hij begint zijn hele verhaal zodra ik opkijk zie ik dat we al op de parkeerplaats staan. 'En zo is het geëindigt, Bruce is een loverboy en heeft haar naar zijn kant getrokken' sluit hij zijn verhaal af.

We kijken elkaar recht in de ogen aan en zijn hand ligt nog steeds op mijn bovenbeen. Hij buigt zich naar me toe en ik blijf domweg zitten. We ademen nu mekanders lucht in, langzaam sluit ik mijn ogen en niet lang daarna voel ik zijn lippen zacht op de mijne. Zo zacht dat het haast lijkt alsof mijn lippen ieder moment kunnen breken. Hij duwt me achter over en kruipt boven op me. Ik voel hoe hij mijn broek begint los te knopen maar mijn handen lijkt niet te werken en blijven op zijn borst liggen. Zijn hand glijdt mijn broek in en dat is het teken dat ik hem moe tegen houden. Ik duw hem van me af en maak mijn broek weer dicht. 'Sorry' fluistert hij en ik kan aan zijn stem horen dat hij zich echt schuldig voelt. 'Ik ben hier nog niet echt aan toe, en sowieso ik ken je net en dan ben je al vrienden van Jackson en...' ik wordt door zijn lippen afgekapt. 'Ssst' fluister hij.

'Zullen we maar naar binnen gaan?' Ik knik en stap uit. 'Wil je... misschien bij mij... slapen?' stottert hij en ik lach en knik tegelijk.

Oeeh misschien wordt dat nog wat. Vinden jij ze bij elkaar passen? Vote en comment!!

Extra lang hoofdstuk 1200+ woorden.