hoofdstuk 26

490 27 9
                                        

Lees het einde straks goed!!

Andora,

Jackson opent gewoon de deur van Remco en zegt dat ik maar even moet wachten. Ik rol met mijn ogen en leun tegen de muur aan.

Ik schrik van een harde kreun.

'Heey wat doe jij hier?' Ik draai me om en zie Blake staan. Ik omhels hem en hij slaat zijn armen om mijn middel heen.

'Ik heb het gehoord' zegt hij op fluistertoon. 'Wat?' Vraag ik verbaasd. 'Dat je weer bij Jackson gaat wonen' ik zucht. 'Niet echt dat ik dat wil maar Remco zo te horen' zeg ik en wijs naar de kamerdeur. 'Ja' zegt Blake een beetje ongemakkelijk en laat me los. Hij sluit de deur en trekt me mee.

'Wat doe je?' We lopen de gang door en lopen de hoek om. Hij haalt een deur van het slot en draait me in een pirouette naar binnen. Hij sluit de deur en doet hem opslot. Hij duwt me tegen de muur en begint me passievol te zoenen. Ik sla mijn arm om zijn nek heen en mijn andere hand leg ik tegen zijn wang. Hij tilt me op en ik sla mijn benen om zijn middel heen. Hij ondersteunt me met de ene en de andere streelt hij mijn bovenbeen. Zijn lippen verlaten de mijne voor een adem pauze. Ik duw mijn voorhoofd tegen de zijne en hij glimlacht. Ik glimlach terug naar hem en hoor op de gang iemand mijn naam roepen. Ik wil uit zijn armen springen maar Blake houdt me tegen 'laat gewoon, hij weet toch niet dat je hier bent' zegt hij met een grijns en drukt zijn lippen weer op de mijne.

'Misschien kan ik beter gaan' zeg ik als Jackson mijn naam voor de 40ste keer ofzo roept. Blake knikt en zet me op de grond neer.

'Tot zondag' fluistert hij geheimzinnig en ik druk nog een kus op zijn lippen en loop dan de gang op. Zodra ik de hoek om ben bots ik tegen iemand op.

'Hier ben je, waar was je?'

'Ik was even bij Stella' lieg ik en loop naar Jackson zijn appartamentje.

Snel kleed ik me om en jog naar buiten. Zodra ik buiten ben ben ik al redelijk opgewarmt en begin sneller te rennen.

De eerste trap die ik tegen kom spring in met een salto vanaf.

Ik klim op daken en spring over muurtjes heen. Over prullenbakken en over andere obstakels.

Na ruim 2 uurtjes mijn hoofd te hebben leeg gerend loop ik de jumbo in en koop een fles water.

Ik loop weer naar buiten. En zodra ik het flesje op heb gooi ik hem weg en begin weer te rennen. Maar dit keer rustig.

Zodra ik weer terug ben loop ik naar boven en open de deur van Jacksons kamer en... die van mij. Ik zie Jackson op het bed liggen met... mijn mobiel. 'Wat moet jij met mijn mobiel?' vraag ik boos. 'Waar was je zo lang?' Vraagt hij ongelovig en... een sprankeltje bezorgdheid.

'Buiten' zeg ik en pak mijn mobiel. 'Ik ga douchen' en pak wat kleren en loop de badkamer in. Ik doe de deur opslot en kleed me uit. Ik zet de douche alvast aan en kleed me snel uit.

'Lekker gedoucht?' Vraagt Jackson zonder op te kijken. Ik knik en loop de keuken in.

'Je moet boodschappen doen' zeg ik zodra ik zie dat de koelkast leeg is. Hij staat op en komt naar me toe gelopen. Hij haalt zijn portemonee uit zijn zak en geeft me 5 briefjes van 20.

'Hou wat over en koop wat leuks voor je hond of voor jezelf' grijnst hij. Ik rol met mijn ogen en pak mijn portemonee en mijn mijn jas. 'Ben over een paar uurtjes thuis' zeg ik en doe de deur dicht.

Snel loop ik richting Blake's kamer en klop op zijn deur.

Na een paar seconden gaat de deur open en hij staat in alleen zijn jogging voor me. Hij glimlacht. 'Ga je mee boodschappen doen?' vraag ik 'tuurlijk, kom even binnen' ik loop naar binnen en hij sluit de deur. Ik draai me om en hij duwt me achterover op her bed en komt boven me hangen. Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik trek hem dichter tegen me aan.

Hij laat me los voor een adem pauze en wil zijn lippen weer op de mijne maar ik hou hem tegen. 'Aankleden, jongentje' zeg ik en duw hem van me af. Hij pakt een spijkerbroek en een shirt die hij aan trekt.

'Jij schaamt je ook nergens voor' lach ik. 'Jij bent het maar' zegt hij en knipoogt. Hij trekt me overeind van bed en pakt mijn hand vast.

Samen hand in hand lopen we naar de winkel.

Zodra we er zijn stopt hij een muntje in het karretje en tilt me op. Hij klapt het kinderstoeltje uit en zet mij erin. Maar mijn benen zijn over het handvat heen gelegt. Hij grijnst en ik begin te lachen. Hij plaatst zijn handen aan de buiten kanten van mijn benen.

'Wat zijn jullie allemaal wel niet nodig' lacht hij. Hij rijdt overal langs en ik pak de dingen die we nodig zijn. Hij zet het karretje stil en drukt zijn lippen op de mijne.

'Aaahw' horen we naast ons en we laten elkaar los en ik zie ons hele vrienden groepje staan

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Aaahw' horen we naast ons en we laten elkaar los en ik zie ons hele vrienden groepje staan.

'Zijn jullie een stelletje?' Vraagt Stella. Allebei schudden we ons hoofd en Blake tilt me uit het kinder zitje. Hij geeft zijn vrienden een mannen knuffel en de meiden een gewone knuffel. En ik geef iedereen een gewone knuffel. Duhh.

We doen met z'n allen nog even de rest van de boodschappen en lopen vervolgens naaar de kassa.

'Dat is dan 70 euro en 14 cent' ik geef haar 4 briefjes van 20 en kijg 9 euro en 85 cent terug.

'Kun je even wachten ik moeten even hondenvoer kopen' Blake knikt en ik loop de dierenwinkel in. Snel betaal ik het voer voor Kira en loop naar buiten waar Blake staat te praten met... ofcourse Jackson.

'Heey?' zeg ik verbaasd en pak een tas op. Met z'n drieën lopen we weer naar huis.

Dit is hoofdstuk 26 alweer.
Als dit hoofdstuk 4 votes en 5 comments krijgt plaats ik binnen 2 dagen nog een hoofdstuk!!

Purple EyesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu