hoofdstuk 37

380 18 1
                                        

Er kunnen nog steeds vragen gesteld worden voor de Q&A
2 jaar later

Andora,

Nou het mooie nieuws is, IK BEN GESLAAGD voor mijn examens.

En het aller mooiste is ik ben nog steeds samen met Blake.

We hebben een huisje gevonden wat we gaan kopen en dan gaan we verder met onze studie's. Blake wil advocaat worden en ik wordt ik waarschijnlijk arts.

kira is een mooie volwassen 3 jarige meid geworden en intussen moeder van 5 pups geworden.

Allemaal meisjes.

En dus voelt Blake zich heel erg eenzaam als enige jongen dus hebben we nog een Duitse Herder Reu gekocht. Ranger is zijn naam.

Met Vince hebben we nog steeds contact, Blake en hij zijn zelfs beste vrienden geworden. Ook ben ik er achter gekomen dat hij en Jona beste vrienden zijn en dat Jona hem had gestuurd om op mij te letten. Ik werd boos op Jona en heb nog steeds ruzie met hem. Hij had prima zelf kunnen bellen ofzo.

Toch?

Toch!!

En het verdrietigste nieuws is dat Stella voor een trein is gesprongen omdat ze de druk niet aankon dat ik met Blake heb. Blake zei dat het niet mijn schuld is, al voel ik me er nog steeds niet goed bij. Ik ben laatst bij de dokter geweest en die heeft geconcludeerd dat ik geen anorexia mee heb dus ik ben er eindelijk van af met hulp van Blake, Jackson en zijn vrienden en natuurlijk mijn vrienden. Die hebben ook gezegt dat het niet mijn schuld was en dat Stella altijd al een beetje een depressief kind was die zich voordeed alsof alles goed was. Alleen wij moesten dus haar kamer leeghalen en vonden dus haar dagboek waar van alles in stond.

Hoeveel als ze mij hate dat ze haar eigen vijandsbeeld maakte over mij en mij zo in de kokend hete lava zou willen gooien. En dat soort dingen bijna 20 bladzijdes alleen over mij.

En verder staat erin dat ze vaak denk om zich zelf uit haar leiden te verlossen.

En het ergste waar we waarschijnlijk zijn achter gekomen is de brief die er in lag opgevouwen.

Met een uitslag dat ze huidkanker had.

Niemand wist van iets.

We waren er van geschrokken.

Verder hebben we haar kamerdeel leeg gehaald in stilte. Haar kamergenoot was alleen maar aan het huilen dus zo stil was het jammer genoeg niet.

Maar nu lig ik nog in bed, in de armen van Blake in ons knusse huisje. Kira, Delgado en de 5 pups liggen lekker tegen elkaar aan in de mand. Delgado is 1 jaar ouder dan Kira want we hebben hem geadopteerd uit het asiel. Het lijkt net een stelletje. Delgado ligt achter Kira tegen de leuning van de mand, Kira ligt tussen zijn voor en achter poten in en likt zijn oren. De pups liggen te drinken of met elkaar te stoeien. Ik glimlach naar het uitzicht en ga bovenop Blake' blote lichaam liggen. Hij begint de grijnzen en opent vervolgens zijn ogen. Hij kijkt me plagend aan en pakt mijn heupen beet en masseert ze.
'Je blote lichaam boven op dat van mij is 1 van de mooiste kado's in de ochtend' zegt hij net een schorre stem en draait ons om waardoor hij weer boven ligt. 'Ik zou je graag nog is willen, maar ik ga je niet nog meer moe maken' zegt hij en aait langs mijn wang en drukt zijn lippen op de mijne. Hij plaatst zijn handen naast mijn hoofd en schuurt met zijn lichaam langs het mijne heen. Een kreun verlaat mijn lippen en Blake doet me al snel na.

'Ik hou van je en ik ga je niet nu nemen want dat wordt dan een beetje te gek voor woorden om elke dag zo ongeveer seks te hebben' zegt hij ik haal mijn schouder op. 'Van jou kan ik het hebben' zeg ik en druk een kus op zijn oor. Hij glimlacht en ik kijk naar de klok. Een kreun verlaat mijn lippen.

'Je moet naar je werk toe' zeg ik en hij kijkt naar de klok en kreunt vervolgens ook. 'Ik meld me wel ziek' zegt hij en trekt me tegen hem aan. 'Nee jij gaat naar je werk' zeg ik en duw hem het bed uit.

Ik ga lekker languit over het hele bed heen liggen en rek met uitbundig uit.

Na zo'n 10 minuten bespringt Blake me 'misschien is het handig als jij je ook gaat aankleden. 'Jij werkt ik niet' zeg ik en grinnek. 'De honden moeten nog uit'

'Die kunnen nog wel even een paar minuten wachten, ga jij nou maar naar je werk' zeg ik en sla tegen zijn borst aan en stap uit bed. Ik trek mijn bh en slipje aan en loop vervolgens naar de badkamer waar ik mijn tandenpoests en mijn mascara op doe. Blake komt achter me staan en drukt een kus op mijn schouder. 'Ik ga' zegt hij en gaat weg. Ik zwaai hem uit en sluit de deur. Ik kleed me aan en pak de riemen van de honden. Ik klik alle 7 de honden vast en pak de sleutels en sluit de deur achter me.

Rustig wandel ik met de honden door het park. Kira en Delgado zijn lekker aan het rennen over het veld en ik ben met de puppy's bezig. Ik gooi balletjes en zij moeten hem weer ophalen als ze dat doen krijgen ze een snoepje. Ze doen het allemaal super behalve een koppige meid.

'Je kan zien dat je dat van je vader hebt' zeg ik tegen haar en ren haar achter na. Ookal ben ik sneller dan haar maar toch maak ik er een spelletje van.

'Jou heb ik ook al lang niet meer gezien' hoor ik een nog redelijk bekende stem. Ik draai me om en zie Bruce bij de pups zitten. Hij staat op en loopt naar mij toe.

'Wat doe jij hier?' Vraag ik met een lichte afschuw in mijn stem.

'Ik woon hier in de buurt' zegt hij. Mijn lippen vormen een o en ik. Roep de honden bij elkaar. 'Ik moet gaan' zeg ik en klik ze weer vast. Ik loop weg van hem zonder op een antwoord te wachten.

Zo dat had ze niet verwacht dat ze bij hem in de buurt zou komen te wonen. Poeh

Vote en comment!

Purple EyesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu