Purple Eyes

hoofdstuk 11

Andora,

'Wacht hier even' ik knik en blijf uit het raam kijken of de jongens niet langs lopen.

Niet veel later sluiten zich 2 sterke armen rond mijn middel. Een kreetje verlaat mijn mond en ik spring uit de armen en draai me snel om. 'Sorry' fluister ik als ik zie dat het Blake is. Ik kijk schichtig achter me of de jongens er nuet toevallig staan. 'Kan ik misschien bij jou slapen?' Vraag ik bijna onhoorbaar. 'Tuurlijk, is er iets gebeurd' 'niks bijzonders' mompel ik en loop snel de vrouwen wc in. 'Het lijkt er anders niet op' en hij doet de deur opslot. Ik leun met mijn handen op de wasbak en een traan glijdt langs mijn wang naar beneden 'hey' hij tilt mijn kin op met twee vingers en veegt met zijn duim mijn tranen weg. 'Kom hier' en hij spreid zijn armen. Ik klamp me vast aan zijn shirt met de naam van het restaurant erop geborduurd. Een snik verlaat mijn mond 'Jackson wil dat... ik met hem mee... ga naar een feest... maar toen kwamen al zijn vrienden en die sletten binnen. En begonnen me te dwingen. Uiteindelijk ben ik weggerend en hierheen gerend' snik ik met dikke haalen. 'Ssst het is al goed'

Een hard gebons zorgt ervoor dat we elkaar geschrokken los laten 'Andora, ik weet dat je hier bent!' Ik kijk bang naar Blake en hij duwt me een hokje in en sluit de deur achter zich. 'misschien kan ik beter met hem mee gaan' fluister ik. Hij schudt zijn hoofd 'nee, dat wil je niet'
'ga dan mee, maar dan dat ze je niet zien' hij glimlacht naar me en knikt vervolgens. Hij haalt de deur van slot en loopt dan vervolgens naar de andere deur. Hij haalt hem van slot en opent hem. Jackson en zijn vrienden staan aan allebei de kanten tegen de muur aan geleunt. 'Jij gaat nu mee naar huis'
Ik haal diep adem 'ik ga al met je mee, maar niet in een jurk en ik doe zelf mijn make up' probeer ik te zeggen zonder mijn zwakte te laten merken. Hij zucht en knikt dan 'prima maar wel een korte broek'
'Ik heb geen korte broeken' antwoord ik snel
'Dan gaan we die nu halen' zegt hij en grijpt mijn pols ruw beet en trekt me mee richting de winkels.

Een zucht verlaat mijn mond en Jackson duwt allemaal korte broeken in mijn handen.

'Ik ben ongesteld dus ik kan geen kort broekje aan' hij haalt zijn schouders op en trekt me mee de pashokjes in. Ik zucht en doe het gordijn dicht. Langzaam laat ik me op het bankje zakken en een traan glijdt geluidsloos over mijn wang naar beneden.

'Andora, waarom doe je er zo lang over?' En niet veel later gaat het gordijn opzij. Hij pakt mijn geweer uit mijn handen en trekt me in een omhelzing.

Jackson,

Ik zit hier al bijna 10 minuten op het bankje voor de paskamer waar Andora in zit.

'Andora, waarom doe je er zo lang over?' En loop naar het paskamertje en pak het gordijn beet om hem vervolgens te openen. En daar zie ik haar zittend op het bankje in haar gewone kleren. Maar met haar pistool in haar handen, snel pak ik hem van haar af en trek haar in een omhelzing. 'Wat moet ik toch met jou?' Fluister ik. 'Mij met rust laten' zegt ze en probeert zich sterk voor te doen maar haar bibberende stem verraad haar. Ze wurmt zich uit mijn armen en pakt haar wapen weer terug uit mijn handen. En wil weg lopen maar ik hou haar tegen en duw haar tegen de muur aan.

'Waar ga je heen?' Vraag ik verbaasd.
'Niet met jou mee' antwoord ze levenloos en trekt haar pols los. Ze loopt naar de uitgang daar waar de jongens staan ze glipt in eerst instansie lang hun heen maar Finn krijgt haar in het fizier. Snel pakt hij haar vast en houdt haar tegen.

'Laat haar maar gaan' zeg ik en de jongens zelfs Andora kijken me raar aan.

'Je hebt nog nooit een meisje laten gaan' zegt Tom. 'Ze wil niet mee werken en ik kan haar wel gaan dwingen nu maar daar kom ik geen steek mee verder'
'Ik ga toch mee sukkeltje' zegt ze wat een beetje bedoelt is als grap. 'Gelukkig maar dan kan ik teminste nog ergens naar kijken' zeg ik lachend. 'Groot gelijk' stemmen de jongens en kijken allemaal naar Andora. Ze kijkt ons aan alsof we gestoord zijn en draait zich langzaam om, om vervolgens weg te lopen. 

Andora,

Snel loop ik weer verder en loop op een gegeven moment langs een dierenwinkel. Ik zie achter het glas 2 lieve puppy's zitten. 1 lijkt heel erg op een husky en de andere lijkt op een schotse collie. Ik loop naar het raam toe en ze komen gelijk naar me toe gelopen. Ze beginnen tegen het raam te springen en te kwispelen. 'Dacht het niet schat' en ik zie dat de jongens achter me staan. Ik zucht en zie dat er een briefje bovenaan het raam hangt.

Hulpkracht gezocht!!
-Ben je goed met dieren
-ouder dan 15
-goed met klanten overweg
-Kennis van dieren
-kan tot 5 tot 7 uur per dag werken
Dan zoeken wij jou!
Meldt je aan voor solicitatie gesprek bij de winkel eigenaar en ja kan gelijk aan het werk.

Altijd wel handig een baantje, ondanks mijn geld. Ik loop naar binnen en ga naar de werkkamer van de winkel eigenaar. Ik klop op de deur en al snel komt er antwoord. Ik open langzaam de deur.

Er zit een jonge man achter het bureau 'hallo, ik ben Andora en ik wil soliciteren' kaart ik maar gewoon het onderwerp aan. 'Mooi dan mag je dit even invullen en dan mag je gelijk beginnen'
'Moeten we niet praten ofzo?'
'Nee ik ben makkelijk' zegt hij lachend en wuift het weg met zijn hand. Ik glimlach en vul het blaadje in.

Oeeeh een baantje en zal ze de puppy kopen?
Vote en comment!!