Purple Eyes

hoofdstuk 5

Andora,

Waarom denkt die idioot dat ik chagarijnig ben, oja ik ben echt verschrikkelijk chagarijnig. Ik zet mij handen tegen zijn borst aan om hem weg te duwen maar er komt geen enkele beweging in. Ik voel alleen hoe zijn spieren onder mijn aanraking aanspannen. Ik zucht en laat mijn handen zakken, verdoofd kijk ik voor me uit. Hij pakt mijn handen en trekt me naar zich toe 'last van heimwee?' Ik schud mijn hoofd probeer me uit zijn knuffel te trekken wat dus absoluut niet wil werken. 'Waarom moeten jongens zo sterk zijn?'
'Omdat meiden ze dan interessanter vinden' zegt hij grijnzend en duwt me een stukje van hem af. 'Kun je me nu los laten?' Hij zet een nadenkten gezicht op en glimlacht 'nee'

'Kun je schieten?' Vraag ik na een tijdje. 'Wie niet, kom' en hij trekt me mee waarschijnlijk naar een plek waar je kan schieten.

'Mag ik 2 kaartjes voor een privé baan' bestelt hij en betaalt de kaartjes.

Nadat hij 2 wapens heeft mee gekregen slaat hij zijn arm om mijn middel. 'Los of ik breek je arm?' Meteen laat hij me los en overhandigd me een pistool. Ik weiger hem haal de mijne te voorschijn. Hij glimlacht en legt de 2 geleende wapens aan de kant en haalt uit zijn broeksband ook een pistool. 'Ik heb er ook één' en laat de zijne door zijn handen glijden. 'Een M1911' vraag ik verbaasd. Hij knikt en geeft hem aan mij om hem te bekijken. Ik overhadig hem de mijne en hij bekijkt de mijne goedkeurend. 'Colt gold cup?' Ik glimlach aangezien de naam erop staat. 'Zullen we beginnen' ik knik en we wisselen weer van wapen.

Hij hangt een schietschijf op en hij geeft me een teken dat ik mag starten. Ik ga klaar staan, maak mijn wapen schiet klaar, richt, concentreer en schiet...

Recht in de roos.

Ik maak me klaar voor het volgende schot en mik die recht door het zelfde gat heen.

Na een paar schoten allemaal in de roos en 1 er net naast. Alle punten worden bij elkaar op geteld door de man die achter de kassa zit.

'Nou James je bent wel in gemaakt door een meisje' en hij klopt op Jacksons schouder. James? Waarom noemt hij Jackson, James? 'Hier meiske je prijs' 'prijs?' Vraag ik verbaasd. 'Ja als je hier schiet met meerdere mensen dan is het dat degene die de meeste punten schiet een prijs wint' ik haal mijn schouder op en pak het geld aan dat hij me geeft, 500 euro. Oke en nu kijken of het echt geld is. Snel bekijk ik of het briefje van 500 euro echt is en concludeer dat het echt geld is. 'Nou dankje' zeg ik nog steeds verbaasd dat hij echt geld heeft gegeven. 'Zullen we gaan?' Ik knik goedkeurend en laat me mee nemen door Jackson.

'Waarom noemde hij je James?' Vraag ik aan hem als we in de auto zitten op weg terug naar de kostschool. 'Ik heb me ooit hier aangemeld en ik gebruik altijd een valse naam en meestal is het James en Thomas' ik knik begrijpend met mijn hoofd en kijk via het raam naar het uitzicht. Ik voel dat de auto stopt en ik draai mijn hoofd zodat ik naar Jackson kijk hij kijkt me glimlachend aan. 'Ben.. ben je een... loverboy...?' Vraag ik stamelend 'tuurlijk niet ik ben geen loverboy, maar ik ben wel een badboy' het laatste zegt hij bijna fluisterend. Ik maak mijn riem los en stap uit de auto, Jackson volgt me gelukkig en stapt ook uit de auto. Hij komt naar me toe en komt naast me staan leunend tegen de auto. 'Mag ik mijn arm om je hen slaan zonder dat jij hem breekt?' Vraagt hij met een pruillipje. Ik moet lachen om zijn gedrag en zak tegen de auto aan omlaag zodat ik op de grond zit.

Hij gaat voor me staan en zakt door zijn knieën waardoor hij op mijn hoogte staat. Zijn hand sluit zich om mijn kin en zijn gezicht komt steeds dichter bij. Zijn lippen raken lichtjes de mijne en zo steeds ruwer. Al snel realiseer ik me waarmee ik bezig ben en duw hem ruw van me af waardoor hij achterover valt. Ik spring op en ren weg, steeds sneller rennen mijn benen tot mijn energie op is aangezien het al een half uur was met de auto dit weggetje afrijden. Mijn tempo laat ik zakken tot ik weer normaal loop.

Jackson,

Waarom duwde ze me weg?

Waarom rent ze nu in eens weg?

Ben ik niet goed genoeg?

Is ze bang van mij geworden?

Is er een verleden waardoor ze zo reageerde?

Snel stap ik in de auto en rij achter haar aan. Tjezus wat rent zij snel ik rij serieus bijna 30 km per uur. Ze mindert snelheid dus ik ga zo rijden dat ik naast haar rij. Ik open mijn raam en kijk naar haar gezicht en zie dat er tranen in haar ogen glinsteren. Maar tegerlijker tijd zie ik woede in haar ogen. 'Andora?' Ze reageert niet dus probeer ik het nog een keer 'Andora'

'Wat!' Reageert ze fel. Ik grijs bij het horen van haar felheid en open de deur in de hoop dat ze instapt. Gek genoeg stopt ze maar stapt niet in ze loopt zelfs verder. 'Wil je een lift schoonheid?' Ze zucht en draait zich naar me om. Ik trek een wenkbrauw omhoog met teken dat ik op antwoord wacht. Ze zucht nog is en stapt dan met tegenzin in. De deur gooit ze met een luide klap dicht en doet de gordel chagarijnig om. 'Ben je ongesteld ofzo?'

'Weetje, niet voor alles kun je dat excuus gebruiken. En omdat ik chagarijnig ben hoeft niet gelijk te zijn dat ik ongesteld ben. Je mag altijd een reep chocola kopen' zegt ze met een gemaakte glimlach. 'Als je daarom weer normaal gaat doen dan koop ik wel een chocolade reep voor je' brom ik. 'Milka Oreo' zegt ze snel en ik rij richting het winkelcentrum.

Zou hij een chocolade reep voor haar kopen?
Vote en comment please!?