Ang gago kong beastfriend

Chapter 18.

CHAPTER 18.

Madalas akong tinetext ni Carlo. Madalas niya akong tawagan at magusap until madaling araw. Maski sa school ay umaaligid siya sa akin, lagi niya ako nillilibre at hinahatid pauwi.

Sobra siya mageffort para mapa-oo ako. But as I said, hindi pa ako handa sa anomang commitment.

Araw araw ding magkasama si Sasha at Anton, halos hindi na mapaghiwalay. Sometimes I wonder if Anton ever stared at nang hindi ko alam? Ofcourse not. Dalawang beses ko siyang nireject and for sure, he hates me so much he couldnt even look at me.

"Ano? Sasama ka ba later?" Dahil sa medyo distant ko kay Sasha ay naging katropa ko na ang taga ibang section na cheerleader din.

"Anong oras ba?" I asked. Inaaya kasi nila akong mag night out tonight since friday naman.

"Sa Charle. Bagong bar iyon ng mga Yuchengco, ah. Hindi nasabi sa iyo ni Anton? That's his cousin's property..." Ani Nathalie.

"O-ohhh. Hindi, eh. But sure! Sasama ako!" I cheerfully said.

Nang kinagabihan ay iniisip ko padin kung paano ako makakatakas kay Mommy. Ofcourse she won't allow me to go out at 10pm, lalo na't hindi si Anton ang kasama 'ko.

Nang pumatak ang 10:30 ay nakatanggap ako ng text mula kay Nathalie na nasa tapat na sila ng bahay.

I glanced at the mirror one last time. Nakasuot ako ng longsleeve fitted na dress na mula itaas ng tuhod 'ko ang haba. I'm not sure if this is appropriate. Natatakot ako magsuot ng nakakabastos dahil first time kong makakapunta sa isang bar.

May hagdan mula sa balcony ng kwarto ko hanggang agarden kaya naging madali para sakin makababa. May susi ako ng bahay, dahan dahan kong binuksan ang gate at nilock itong muli.

Sa kanto na nila pinaandar ang sasakyan, "Whooooo! Via bibinyagan ka namin tonight ah!" Audrey.

"Let's be wasted together! Whoooo!" Nathalie.

Hilux ang kotse ni Matt at 'don kami nagstay sa labas habang nakatayo at nakahawak sa kapitan.

It's time to forget Anton. All the bullshits that has been bothering me these past few weeks. I have to get over with this drama. I'm just 17 and I should be on the top of my happiness!

Nang makarating sa Charle ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko. This is it. My first ever night out with my new found friends. I've got to enjoy this!

Madami akong nakitang schoolmates sa couch. Lahat sila ay naamaze nang makita ako.

"Woah! Via! Pinayagan ka ni Anton?" Ani Jeremy. Dating nagbalak manligaw sakin pero binugbog ni Anton kaya sumuko.

"He doesn't know." I grinned.

He offered me a beerpong cup. Lakas loob 'ko itong tinanggap at agad na tinungga. Napanganga siya sa ginawa ko sabay akbay. Hinayaan ko nalang dahil natural lang naman na ganito sa bar.

Inaya ako ni Jeremy sa dancefloor. I had few drinks at medyo umiikot na ang paligid ko, sabayan pa ng nakakahilong disco lights ay hinayaan ko nalang mag-aliw ang sarili ko.

I can feel Jeremy's touchy hands touching my butt up to my waist and down to my butt again. Pasimple ko iyong tinatanggal pero hindi siya nagpatinag. I felt uncomfortable kaya nag excuse muna ako.

"Uuhh. I should rest first. Nahihilo ako." Sabi ko at tumigil sa kakasayaw.

"Oh c'mon, Olivia! Let's enjoy the rest of the night!" muli niyang hinapit ang bewang 'ko.

"JEREMY?" Naaninag ko ang magandang babae na galit na galit at papalapit sa amin.

I fell on the floor when the girl slapped me. Pinatungan niya ang tiyan ko and started pulling my hair, "You bitch! May girlfriend 'yang nilalandi mo!"

Inawat ng iilang bouncers ang babae habang nageeskandalo siya. Nayanig ang mundo ko when I felt something very painful on my stomach.

"Tangina! Bitawan niyo ako! Malandi ka! Huh?! Malandi ka punyeta ka!" Malakas ang impact ng pagkakatuhod ng babae sa tiyan ko.

Napasigaw ako dahil sa sobrang sakit ng tiyan ko. Parang may nadurog sa kaloob-looban ko. I'm feeling my hot liquids flowing on the floor... Is that the vodka?

"O-o-oh my god! Olivia! You're bleeding!" I can hear panic on Audrey's voice.

Hinawakan ko ang legs ko, there's a blood. Thick blood.

"Ano ba 'yan Olivia! Mens or.... Oh my god! You're pregnant! Shit!" Mangiyak-ngiyak na sigaw ni Nathalie.

"P-please don't call my Mom, A-audrey... Si Anton.." Nanghihina kong sabi kay Audrey.

Naiiyak na ako sa sobrang sakit ng tiyan ko. It's very... Very painful. Yung feeling na parang may nawarak sa tiyan ko. Hindi ko alam. I never felt this before. The pain is unbearable.

Umiiyak na ako hanggang dalhin nila ako sa hospital. Nagpapanic si Nathalie at Audrey habang naiiyak nadin sa sobrang takot at kaba.

-

Sobrang namamanhid yung katawan ko nang magising ako. The brightness of the light hit me. Sobrang liwanag dito kaya kitang kita ko agad kung sino 'yong nasa harapan 'ko...

"A-anton.."

He coldy stared at me. I can only see anger in his eyes.

"You were pregnant. Bakit hindi mo sinabi?"  Aniya.

"Hindi ko alam—"

"Hindi mo inalam! Via, what you did was so stupid! Kailan kapa natutong uminom at mag-bar? What the fuck are you thinking?" Galit na saad niya.

"I'm so sorry—"

"There's no need for you to say Sorry, Via." Nagiwas siya ng tingin. "RIP sa anak natin." Galit na galit niyang sabi.

Naiyak ako sa sobrang bigat ng kalooban ko. Naiyak nadin siya and he punched the wall. Hindi ko na alam ang mararamdaman ko. Sobrang.... Bigat.

"Ginawa ko lang naman ito para makalimot—"

"At dahil sa ginawa mo namatay ang anak natin. Dahil sa gusto mo makalimot. Makalimot saan? Ha? Kay Carlo? Bakit, sinaktan ka ba niya?" Galit na binaling niya ang tingin niya sa akin. "Olivia that's our child. You did not even tell me you're pregnant! You did not even bother to buy a fucking pregnancy test!"

"Hindi ko alam na buntis ako! Wala pang nagpapakita ng sintomas maliban sa delay ng mens 'ko. Anton I'm so sorry..."

Pinilit kong tumayo at niyakap siya.

"Olivia... Our baby... You lost our baby." He sighed at tuloy tuloy ang pagtulo ng luha niya. "Ang sakit."

"I know.. I know.. I'm very sorry for being so tactless Anton, patawarin mo na ako..."

Wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak at magmaka-awa kay Anton na patawarin niya ako.

I lost our baby. And now I'm completely losing him.