Ang gago kong beastfriend

Chapter 23.

CHAPTER 23.

"By sigurado ka ba? Baka labag sa kalooban mo? Pwede naman akong mag back out, wala pa namang official screening—" nilagay ko ang hintuturo ko sa labi niya.

"Okay lang, Anton. Ayaw ko maging selfish. Basta, umayos ka. Kapag nalaman kong naglalandian kayo nun, mapapatay kita."

He smiled, "Sus. Sayo lang ako malandi." He winked.

Bumalik sa pagka-interwine ang mga kamay namin sa ilalim ng arm chair. Naging motivated ako magaral dahil kay Anton. Shocks, hindi ako ito!

"Via..." Mahinang kinalabit ako ni Carlo. Hindi iyon napansin ni Anton.

Takte. Bakit ganon? May katiting na attraction parin akong nafefeel towards Carlo kahit may boyfriend na ako? Ugh. This is wrong.

"Uy." I smiled at binitawan ang kamay ni Anton. Napatingin siya saglit pero nagiwas din.

"Lunch tayo together?" Pagiinvite niya.

"Uhmmm. Ano kasi.. Sige." I guess kelangan ko siya kausapin na itigil niya na yung panliligaw sa akin dahil may boyfriend na ako.

"Yes! Sa labas tayo ng building ah?" Tumango ako sakanya.

Bumaling naman ako kay Anton. Nakasandal siya sa kanyang upuan niya at diretso ang tingin sa teacher. I can sense that he's angry.

"By.." Bulong ko. Hindi siya sumagot o lumingon man lang. I tried to reach his hand and interwined it with mine pero steady lang yung kamay niya at hindi naka interwined sakin.

Galit na naman siya! Ano ba yan? Simpleng pakikipagusap lang nagseselos na agad siya?

Nang mag lunch time ay hindi padin ako masyado pinapansin ni Anton.

"Ano? 'Di mo ko papansinin?" Nakapamewang 'kong tanong sakanya.

Tinignan niya ako habang nagaayos siya ng gamit, "Tara lunch."

"Ewan ko sa'yo..." Inirapan ko siya. "Carlo let's go!" Hinila ko ang braso ni Carlo palabas.

Nakakainis ang Anton na 'yan! Hmp! Manigas siya!

Kumain kami sa restaurant sa labas ng building namin, but not outside the campus. Madami kasing restaurant sa labas ng building. As usual ay treat niya na naman ako.

"Carlo... We have to talk." Sabi 'ko nang tapos na kami kumain.

"Ano? Sasagutin mo na ako?" He chuckled.

I bit my lip... "Boyfriend ko na si Anton."

Napanganga siya sa sinabi 'ko at natulala. "H-huh? K-kailan lang?"

"Kanina..."

"Akala ko ba..." Nasapo niya ang ulo niya na parang naiinis.

"I'm very sorry, Carlo. Alam kong pinaasa kita and turns out si Anton pala magiging boyfriend ko. Sorry, I hope we can still be friends?" I smiled at him.

He sighed, "Basta kapag nagkaproblema kayo ni Anton, kapag pinaiyak ka niya, I'll always be here for you."

"Thanks, Carlo."

Goods kami ni Carlo hanggang maka balik sa highschool building. Nakakahiya talaga ako, pinaasa ko siya sa wala. Damn, Olivia.

Hindi kami nagpansinan ni Anton hanggang sa last 3 subjects. Pero napapansin ko ang pagtitig o ang pasulyap-sulyap niya sa akin. But I never lent my eyes on him. Manigas siya d'yan! Bigla biglang hindi namamansin? Sapakin ko siya dyan eh!