Dounia...

Deel 8

Perspectief Dounia

7u

"tfoe ik heb me verslapen"
ik deed m'n ochtendroutine en keek vlug in de spiegel,  jeansbroek met een paar scheuren, witte mocler t-shirt en witte huaraches perfect👌🏼

"Amineeee kan je me naar school brengen heb me verslapen"
"Voor 1keer dan. Maar niet denken ik doe dit elke dag"
"Dankje beste liefste broer van de wereld"

Ik stuurde vlug een smsje naar Yasmine dat ik me heb verslapen en ga door.
Ik was net telaat dus hoef me dan toch niet te melden.
"En waarom zit jij nog niet in de klas?" Vroeg de leerkracht
"Omdat ik nog binnen moet komen?"
"Ewa meneer niet moeilijk doen komkom a Dounia" riep Anouar en ik glimlachtte naar hem
"gaan we ons bemoeien meneertje"
"Kifesh meneertje a izan"
"OKE nu is het genoeg uit de les!" Riep hij tegen Anouar
Ik kan Anouar toch niet laten gaan? Het is tenslotte mijn schuld "ooh dan gaan we samen eh Anouar" en zo liepen we samen het lokaal uit
"HAHAHAHAHAHA waar sloeg dat nou op😂"
"ewa kreeg koppijn door die man asahbi"
"komkom we gaan in de aula wachten tot volgend uur"

Na school...

Toen ik net door wou gaan zag ik dat ik mijn OV thuis had vergeten!Kk zooii!
"Anouarrr kan je me een lift geven ben mijn OV thuis vergeten"
"safe kom achterop"
"Jaa kan je me afzetten shishalounge van mijn vader"
"Ja isgoed"

Daar aangekomen wou ik naar binnen gaan maar een man hield me tegen. Hij pakte mijn arm stevig vast waardoor het pijn deed. Dus gaf ik hem een harde trap waardoor hij me onmiddelijk los liet.

"wat is je probleem man blijf toch met je vuile poten van me af"
En ik gaf hem nog een stomp. Ik zag mijn vader aanlopen maar toen hij er was was de man al weg gelopen.

"gaat het habiba djelie"
"jaa hoor" ik zag allemaal jongens kijken hoe ik die man had getrapt.

We gingen naar binnen, naar mijn vader zijn kantoor. Daar heb ik hem het voorgeval van net uitgelegd en ook het berichhtje laten zien. Hij was er niet blij mee kan ik je zeggen. Hij zei dat er een paar mannen op me gingen letten de komende dagen dat hij weg is.

Een week later...

Mijn vader is al 2dagen in Duistland en ik had paar mannen die voor me vader werkte die meestal bij me waren behalve op school.

Ik kwam terug van de training thuis en zag dat de deur al open was en alles lag stuk op de grond ik had schrok en 1 van de mannen zei dat ik me spullen moest pakken en boven de shishalounge in ons huis moest verblijven. De andere gingen wachten op Amine,Taher,walid en mijn moeder zij zouden daar ook moeten blijven want het was niet meer veilig thuis.
Daar aangekomen in ons tweede huis ging ik al snel douchen. Toen ik klaar was wou ik naar de woonkamer gaan maar dat gaat moeilijk want er verblijven hier nog een paar jongens die voor mijn vader werkte, ons tweede huis is toch wel groot.
Het is boven de shishalounge, maar het gaat nog verder naar achter tot in de tuin dus eig hebben we nu geen tuin.

Ik verveelde me en ging uiteindelijk toch naar de woonkamer met een strakke jogging,t shirt van de marokkaanse voetbalploeg en mijn lange bos krullen.

Er kwam een jongen naast me zitten hij deed mijn haar aan de kant en zei "ken je me niet meer?" Ik keek hem aan maar draaide me onmiddelijk terug toen ik zag wie het was.

Het was fucking hichamm!

Wat doet hij hier ik schaam me kapott wajoww "aahzoo gaat badr mij negeren" "aahnee sorry hicham tochh?" "Jaamann ik moet soms werken voor je vader waar ik nu pas achterkom dat het je vader is" "aah jupp blijf je hier ook slapen dan?" "Soms moet ik overuren doen en blijf ik slapen heb hier ook een logeer kamer met rest van de boys" "ooh fijn dan maar ik ga door doeii" "ga je alleen moet niemand je brengen?" "Normaal wel maar voor deze ene keer is dat geen ramp hoor" "jawel ik zal wel meelopen" "doe wat je niet laten kunt" waarom deed ik zo stom tegen hem terwijl hij heel erg lief deed.

Perspectief hicham;

Mijn baas belde of ik paar daagjes boven de lounge wou gaan slapen om te letten op zijn famillie niet wetend wie dat was...

Toen ik daar was zat er een meisje met een bos krullen en tot mijn verbazing was dat Dounia. Wauww... het is zo een mooi meisje! Ik weet niet hoe ik me moet gedragen bij haar in de beurt . Maar volgens mij heeft ze al een vriendje. Ze deed ook zo afstandelijk.

Ik praatte eventjes met haar tot ze door ging. Ik stelde voor om mee te lopen waarop ze antwoordde
"doe wat je niet laten kunt" dus ging ik maar mee.

"en wat vond je van de boksende teddybeer?" "Oohja nogmaals dankjewel daarvoor" "is helemaal nikss hoor was een kleinigheidje en niks gevonden daarin" "nikss speciaalss. hoezo?" "aahnee zomaar" owshittt heeft ze het briefje niet gezien waar mijn nummer opstond? We waren aangekomen aan haar kamer en ze leek een beetje verdrietig. Maar ik kon zien dat ze het er niet over wou hebben

"wat is er Dounia zeg het nou maar ik zie aan je dat er iets is"
"er is niks" ik deed de deur dicht en ging niet weg "ik ga weg als je het hebt verteld."

Ze begon te huilen en ging zitten met haar hoofd tussen haar knieën ik ging ernaar toe en omhelsde haar en zei "stil noumaar alles komt goed" "NEE NIET DUS!" ik schrok totaal van haar uitbarsting.

"Dounia als je het me nu vlug verteld dan kan ik je helpen maar zo niet" ik zag dat ze me aankeek en twijfelde maar toch begon ze "jaa duss luister...

Dankjewel voor de tips❤️
Tips zijn altijd welkom😉
Blijven stemmen!
Vinden jullie het een leuk verhaal? Laat het me weten in de reacties x x x