Dounia...

Deel 37

Hij zette me neer en veegde highclass op zijn schouders.
Ik lachte en deed ook highclass en liep weeral bitchy door.

Voor de rest zijn we alleen maar in jongenswinkels geweest. Ik wil wel naar mijn winkels gaan. Maar ze zijn helemaal naar Duitsland gekomen, endan moeten ze hele tijd bij mij blijven? Ik laat hun gewoon kijken.
We lopen een winkelstraat in en kijken rond.
Ik blijf voor een raam staan waar echt wajoww ghatare schoenen(zie omslag) staan plus niemand heeft ze. Ik zou wel naar binnen willen gaan, maar de jongens zijn al doorgelopen.
Ik loop slenterig naar hun toe en net als ik er bijna ben lopen ze een zijstraatje binnen. Ik begon wat sneller te wandelen en liep ze achterna. Maar in dat straatje was markt dus kon ik ze moeilijk vinden. Ik begon te paniekeren en liep snel tussen de mensen door. Ik stond even stil om rond me te kijken en wou net doorlopen totdat een jongen tegen me begon te schreeuwen.
"Kaufen verkauf schöne Dame(koopkoop schone dame)"
Ik wist niet wat k moest doen en liep gewoon weg zonder voor me te kijken, ik botste tegen een oude man aan. "Sorrysorry" zei ik omdat de oude man zijn zak vol fruit was gevallen. Ik ging op mijn hurken en raapte alle fruit op. Ik deed ze terug in de zak en stond op. Het was een duitse oude man met een baard en een kromme rug. Ik hielp de man de straat uitlopen en verontschuldigde me nog eens. Toen ik daar was keek ik rond en had echt spijt. Er zijn overal jongens maar letterlijk. Ik wou terug de markt inlopen. Totdat er weeral een jongen naar me schreeuwde. Deze keer negeerde ik het en liep gewoon door maar dat had ik beter niet kunnen doen want de jongen hield me tegen. Hij sprak duits tegen me maar ik verstond er gewoon niks van. "Ik kan geen duits ben nederlander" zei ik gewoon.
Hij lachte en vertelde het in het duits tegen zijn vrienden. Pfft ik wou weg hier, waar the fuck zijn de boys wejoww. Ik schudde mijn arm los en rende de markt terug in. Daar liep ik die weer uit naar de andere kant, hoe ik er dus in was gekomen. Ik ging op een bankje zitten en wou wel huilen. Waarom belle ze me gewoon niet. Ik heb geen belwaarde plus duitsland nog duurder. Ik voelde een paar tranen langs mijn wangen glijden, maar veegde ze al snel weg. Mijn telefoon ging af en ik nam op zonder te kijken,
Ik; hallo Jouad?!?
..; niks Jouad, ze hebben je alleen gelaten en nu zit je alone op het bankje met een paar tranen
Ik; hoe weet jij dat
..; kijk naast je
Ik keek naast me en er stond een man met een grijns op zijn gezicht. Ik lachte naar hem en rende weg, maar echt rennen zo hard phel er is hond achter me aan. Ik liep een winkel binnen en winkelde onopvallend. Klaar nu ik heb bang. Wat is dit echt getto hier man. Kifesh de jongens bellen me niet. Ik dacht zo van fuck it, wat gaat die man doen. En liep gewoon vol schijt naar buiten maar stiekem had ik toch bang. Ik liep de winkel uit en ging op een bankje zitten. Ik ben nu in die winkelstraat waar de forever21 enzo zijn. Ik dacht even na en bedacht een call me te sturen naar Anouar. Omdat ik zijn nummer uit mijn hoofd ken.
Alsof dat ging helpen, zat ik met hoop dat ze me gingen bellen op het bankje. Naast me kwam een marokkaanse jongen zitten.
"Excusez moi madame"
"Uhh oui?"
"Ou est le Mac Donald?
(waar is de mac donald)"
"Je ne sais pas, ne suis pas ici
(ik weet het niet ben zelf niet van hier)"
"ohh d'où vient cette belle dame ou à partir
(waar komt deze mooie dame dan wel vandaan)"
"Pays bas (Nederland)"
"Ohh ik kan ook nederlands" zei hij met een Belgisch accent
"Ohh haha en wat doe jij hier alleen" vroeg ik
"Ik was hier met een vereneging van brussel, ze zijn in de mac donald maar die vind ik niet en jij"
"Ik ben hier met mijn vrienden, maar ze waren te druk met naar jongens spullen te kijken dat ze mij vergaten"
"Wil je ze misschien bellen?"
"Ooh neenee hoeft niet is duurder hier"
"Maakt niet uit doe hefek"
"Dankje" zei ik en gaf hem een knuffel uit dankbaarheid.
Ik belde Anouar op, na drie keer rinkelen nam hij op.
A; hallo? Wie ben je
Ik; waar zijn jullie man
A; aah Dounia waar ben jij man, we zitten je al zolang te zoeken
Ik; waar ik fucking ben?! Ik was gewoon naar schoenen aan het kijken en jullie lopen door, phel ik mag niet naar schoenen kijken. Jullie hadden nog niet eens door dat ik er was. Wellou interesse in mij
A; nee wollah eyy dounia so..
En ik legde al af omdat ik begon te huilen. Ik ben soms zo emotioneel.
"Gaat het?" Vroeg de jongen bezorgd
"Jaa gaat wel, maar ze liepen gewoon door zonder naar mij te vragen?"
"Kom maar" zei hij en trok me in een knuffel

Perspectief Anouar

We liepen een markt in en ik zag aardbeien. Ik wou het tegen dounia zeggen maar vond haar niet.
"Eyy waar is Douniaa!??!?!" Zei ik tegen de boys. Ze keken allemaal rond zich maar wellou Dounia.
Ik liep de markt uit maar daar waren alleen maar junkie's. We liepen de markt terug in en daar hoorden we een man schreeuwen tegen een meisje. We liepen gewoon door en zochten overal naar Dounia. Maar nergens vinden we haar. We gingen op een bankje zitten en tegenover ons zat een man die leek op de man die een keer ook op het pleintje was. Mijn gedachten werden verstoord door mijn gsm, ik had een bericht, een call me van Dounia. Maar ik heb geen belwaarde, skeere tijden. De jongens stonden op en zeiden allemaal tegelijkertijd dat ze honger hebben.
"Eerst nog dounia zoeken"

Paar minuten later belde een onbekend nummer me, en ik nam op.

"Hett was dounia" zei ik vol ongeloof.
"Waar is ze dan?!"
"I..kkk ddenk da..ttt ze boos is"
"Kifeshh boos!?!"
"Omdat we haar geen aandacht gaven en dus niet door hadden dat ze weg was"
"Is ook waar man"
"Maar van wie was die gsm?!"
"Wollah meh ik weet"
"Wachtt ik ga dat rieken" zei Younes en maakte zijn neusgaten dikker. Ik lachte om zijn domme actie en we liepen door.
We waren weer in de eerste winkelstraat, daar wandelde we rond. Tot we een meisje dat vanachter op Dounia leek. Ze duwde een jongen van hem af hmm. Ik liep er naar toe.
"Dounia?" Ze draaide zich om en jaah het was dounia. Ze had gedroogde tranen op haar wangen. Ze keek me zielig aan en ik trok haar in een knuffel.
"Sorry zina" zei ik en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Ze zag de jongens en glimlachte.
"Ik zei toch dat ik haar kon rieken" zei Younes serieus.
Ik kwam niet meer bij van het lachen. En dounia glimlachte blij
"Dit is Salah, met zijn gsm mocht ik bellen" we gaven hem allemaal een hand.
"Hij komt uit België en moet in de Mac zijn zullen we hem brengen?" We knikte allemaal en liepen door. Ik zag hoe Jouad Dounia tegen zich aantrok en kreeg een raar gevoel in men onderbuik, achhh zal wel de honger zijn fsoo

_________________________

Ik probeer zoveel mogelijk te schrijven voor jullie.
Zowiezoo blijven reageren en stemmen!!!
Groetjes 💋