24 Hours

Part 17

Dave's P.O.V

I'm here in Talibon. After a year na pagpapahinga sa bahay, naisipan kong magbakasyon dito sa Bohol. Ni isa ay wala akong kasama kaya I'm planning to make friends here. Kahapon lang ay pumunta ako sa isang coffee shop at I saw how friendly those people are. But honestly, I felt something strange kahapon. That girl with blonde hair, the way she looks at me, it's strange and I felt that we've met before. Ang akala niya, hindi ko napapansin na palagi siyang nakatingin sa akin. I'm not saying na baka may gusto siya sa akin, pero iba eh something's really weird. I staying here at Bayside and I'm staring at the window when my Dad called me.

"Hello Dad" I greeted

["Dave, son, how are you?"] tanong ni Dad.

"I'm fine Dad. Maganda po dito. Iba po dito sa Manila. Kayo po ni Mommy?"

[Don't mind us son, we're okay... Kinukumusta lang kita. May pera ka ba diyan? Kailan ka makakauwi?"]

"I still have money Dad. I brought credit cards that Mom gave and I still don't know kung kailan ako makauuwi. Baka matatagalan pa po ako dito. I think I'm going to like it here"

["Naku, naku. Baka hindi ka na uuwi dito ha"] pagbibiro ni daddy.

"Kayo talaga Dad. Hahaha. Siyempre uuwi po ako. Eh sino pa ang magbabantay sa inyo?"

[How sweet. Sige Dave, may meeting pa ako. Bye"]

"Bye Dad"

Lalakad na sana ako para maligo ngunit para akong nahilo. Sumakit ang ulo ko at na out of balance ako kaya napa upo ako sa sahig. Sumakit ang ulo ko at may biglang sumulpot sa isip ko.

"Sino ka?"

"Ha? Ah... Angel ang pangalan ko"

Pinikit ko ang mga mata ko at nang mawala ang sakit ay agad akong tumayo. "Ano 'yon? Sinong Angel?" tanong ko sa sarili ko. Umupo muna ako saglit. Babalik na lang kaya ako doon sa Coffee Shop?

Naligo at nagbihis. May nag-uudyok kasi sa akin na bumalik doon at dahil parang ka-edad ko lang ang mga tao doon ay baka sakaling makaibigan ko sila kapag pumupunta ako doon.

Sumakay ako ng tricycle at pumunta doon. Nakita ko na wala pang costumer kaya nagmadali akong pumasok. Sa aking pagpasok ay parang nagulat silang lahat sa akin lao na ang blondinang babae. Nagtaka ako. "Hindi pa ba kayo Open? Sorry, akala ko Open" tanong ko.

"Ha-ah-eh hindi po Sir. Open na po kami k-kasi ang aga pa po at ma-sa-saya lang p-p-p-po kami dahil may costumer na po" sagot ng babae at sinisiko pa si Miss Blonde.

"Tuloy po kayo Sir" sabi ni Ms Blonde.

Umupo ako sa pwesto ko kahapon. Namili muna ako at nang makapili ay pumunta ako sa kanila kahit pwede ko na lang silang tawagin. Lumapit ako kay Miss Blonde pero parang hindi siya makatingin sa akin.

"Miss?" tanong ko.

"Sir? Ano po ang order ninyo?" tanong niya.

"Isang ordinary pancake po Miss at coffee. Huwag nyo na lang po lagyan ng sugar. Pakihatid na lang po" order ko. Hindi siya nagsalita at tumitig lang siya sa akin kaya nailang ako.

"Miss?" tanong ko ulit.

"Ah... Opo Sir. Isang ordinary pancake at coffee na walang sugar. 'Yon lang po ba?"

"Yes. Thank you Miss. Pakihatid ko na lang". Pagkasabi ko nun, she smiled awkwardly at me.

Nakita ko na inaasar siya ng dalawa niyang kasama at saka tumunigin ka sa akin. Maya-maya pa ay ready na ang in-order ko at papunta na si Miss Blonde dito.

"Ito na po Sir" sabi niya sabay lagay ng mga order ko. Tinignan ko siya at tumingin siya sa akin pero umiwas din siya agad.

Bago siya makaalis ay nagsalita ako. "Miss"

Tingnan niya ako. "Bakit?"

Yumuko muna ako at tiningnan ko siya. "Pwede muna kitang kausapin?" nahihiya kong tanong.

Pagkasabi ko nuna ay tumingin sa akin at tiningnan niya ang mga kasama niya na naka reassuring gesture.

"Sige po Sir" she agreed.

"Pease have a seat"

Alam ko na hindi siya comfortable at nahihiya kaya nagsalita ako. "Ahm Miss... Kasi hindi ako taga rito at wala pa akong kaibigan. Pwede bang makipag kaibigan ako sa inyo?" tanong ko at tumingin ako sa mga kaibigan niya.

"Oo. Pwede po Sir! 'Di ba Elaine?" pumayag si Shen at tinignan niya si Elaine na parang nang-aasar. Lubos akong sumaya dahil sa tugon niya.

"Okay lang ba sa'yo Miss?" tanong ko sa kaharap ko. Tumingin muna siya sa mga kaibigan niya.

"Sige po Sir" sagot naman niya at nginitian ko siya.

"Ako nga pala si Dave Vince Alvarez" pakilala ko sa kanya at inabot ko anng kanang kamay ko.

"Angelaine Gurrea. Elaine na lang for short" pakilala niya at inabot niya rin ang kamay niya.

Sa aking paghawak sa kanya, may naramdaman akong kakaiba. Para bang nagkakakilala at nakahawak na ako sa kamay niya. Ipinakilala niya agad ako sa mga katrabaho niya. Mababait sila at madali kami naging close. Nagtagal ako doon dahil wala naman akong gagawin. Kapag walang costumer ay nakikipagkwentuhan ako sa kanila kaya mas madali nila akong nakilala at nagtatanong din ako tungkol sa kanila.

"Wala ka bang girlfriend Dave?" tanong ni Steph sa akin.

"Wala naman akong natatandaan na may girlfriend ako" natatawa kong sagot. Nakita ko na parang yumuko si Elaine at tiningnan siya ni Shen nang sinabi ko 'yon.

"Wala ka bang natatandaan man lang matapos ang pangyayaring iyon?" tanong ni Shen.

Yumuko ako at nagbigay ng malungkot na ngiti sa kanila. "I tried my best to remember but it's not that easy when you want to recall all the happenings in your life and the result is just a killer pain"

"Nosebleed te" asar ni Steph.

"Ano ba'ng gusto mo? Ang ibalik ang nakaraan o ipagpapatuloy ang bagong buhay na nasimulan?" tanong ni Angel sa akin na siya namang ikinagulat ko. Tiningnan niya ako ng may seryosong mukha at malulungkot na mata.

"Kung maibabalik ko lang ang kahapon, bakit hindi? I can't really afford na may makalimutan akong mga taong mahal ko at minahal ako... But I know it's impossible. Ang gusto ko lang ngayon ay magsimula ulit. I want to make new friends and new memories with you" sagot ko at tiningnan ko si Elaine, Shen, at Steph.

Nakita ko ang kanilang mga reaksiyon at sumaya ako. 'Yong sinabi ko, totoo iyon. Gusto ko sila at gusto ko silang makasama. Alam ko na sasaya ako dito at makakapagmove-on sa nangyari. Sila ang tutulong sa aking buoin ulit ang aking pagkatao.