24 Hours

Part 27

Dave's P.O.V

Pumasok kaming dalawa ni Elaine dito sa Baclayon Church. Napaka peaceful at tahimik. This place feels like heaven. I just watched her reactions and she was amazed. Nauna ako doon sa harapan habang siya ay naglilikot-likot pa sa may malaking pintuan. Nang tumingin siya sa akin, para bang nag slow mo ang lahat. Naglakad siya papunta sa dito sa kinatatayuan ko. Nasa gitna siya at nakangiti. Bagay sa kanya ang plain na white dress. Hindi ito sexy, long sleeve and below the knee ang suot niya.

"Oh bakit ka tulala?" napatalon ako sa gulat. Hindi ko namalayang nasa harapan ko na pala siya.

"Ah wala" depensa ko.

Inikot niya ang ulo niya. "Ang ganda rito Dave" sabi niya. Hindi ako nagsalita, instead, I just gazed at her.

I missed her black hair. I missed her stress reliever smile. I missed her poor clothing. I missed her silent attitude. I missed her. I missed the innocent Angel.

Dahil nakatingin ako sa kanya, tumingin siya sa akin.

"Hoy, kanina ka pa ha. Dave, may problama ba?"

Hindi ko siya pinansin. Nanatili pa rin akong nakatingin sa kanya. Sa mga mata niya.

"Dave namn eh. Magsalita ka naman" naiinis na siya.

Mas sineryoso ko ang pagtingin ko. Gusto ko siyang yakapin at hinding-hindi bibitawan. Gusto ko sa mga braso ko lang siya at hindi papakawalan pa. Gusto ko ko sa akin lang siya. Sa akin ka na lang please, Angelaine Gurrea.

"Bahala ka na nga diyan" sabi niya at akmang aalis.

Bago pa man siya makaalis ay hinila ko siya at niyakap.

"Huwag ka ng umalis please" sabi ko.

"Dave, hin-"

"Dito ka na lang sa tabi ko. Huwag mo na akong iwan Angel"

Shete, pumiyok ang boses ko. May tumulong luha sa mga mata ko. Mas hinigpitan ko ang ang yakap ko sa kanya.

"Diba mahal mo ako? Diba sabi mo noon sakin na ako ang mahal mo? Diba nagsumpaan tayo? Diba nagsumpaan tayo na bubuo tayo ng masayang pamilya? Diba ikaw si Angel. Ang babaeng pinakamamahal ko? Angelaine Gurre"

Naramdaman ko na nabasa yong likuran ko. Umiyak na rin pala si Angel.

"Dave..." sambit niya sa pangalan ko.

Kumalas ako sa pagkayakap sa kanya at hinarap ko siya. Umiiyak ngayon si Angel habang nakatingin sakin. Pinahiran ko ang mga luha niya. Mas umiyak siya ng husto.

"Dave naaalala mo na ako?" tanong niya sa akin.

"Oo. Alalang-alala kita Angel. Naaalala ko lahat" sagot ko.

Bigla niya akong niyakap at humagulgol ng malakas kaya nag echo sa loob.

"Akala ko, di mo na ako maaalala pa. Ang akala ko may mahal ka ng iba. Akala ko hanggang doon na lang ang storya nating dalawa. Ang akala ko hanggang friends na lang tayo. Ang buong akala ko-"

"Ssshhh... Akala mo lang naman yun Angel. Pwede bang hindi kita maaalala. You're my life Angel. You're my everything. You're the reason why I am still breathing" pagdrama ko.

Kumalas siya sa pagkayakap at tiningnan and we're staring to each other. Pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko. I hold her waist and... I kissed her. A passionate kiss inside the church. It was my first kiss, first kiss niya, first kiss naming dalawa. I moved my lips, so do her.

Naupo kami sa upuan. Still, I we're holding each other's hand. My head was in her in shoulder.

"Kailan ka pa nakaalala Dave?" tanong niya.

"Last year pa, noong nasa Spain ka pa" nagulat siya sa sinabi ko although hindi ko nakikita ang kanyang reaction, I can still feel her.

"I'll explain everything Angel. Pero ngayon, gusto ko munang sulitin natin ang oras na tayo lang" sabi ko.

"Kumusta ka na Dave?"

"Heto, masayang-masaya. Nasa piling ko kasi ang pangarap ko. Nasabi ko na sa kanya na hinding-hindi ko siya makakalimutan. Mahal ko siya eh" sabi ko sabay halik sa kamay niya.

Nanatili kaming mahimik doon.

"How was your life there in Spain Angel? Because me? I was suffering from misery. I once lived without you. And do you know how it really feels? It's worse than lossing millions of money. I lived life meaningless 'cause you're not with me. But I have to be strong" napaayos ako ng upo at niyakap siya.

"Pareho lang naman tayong nasaktan sa pangyayari Dave. Life isn't easy in Spain. Ni wala nga akong kilala nang pumunta ako doon. Everyday ikaw lagi ang nasa isip ko. Walang gabi na hindi ako umiyak dahil sa akalang nalimot mo na ako. I lived by my own when I was there. Para akong namatay sa lungkot pero tanging alaala at litrato mo na lang ang nagbibigay buhay sa akin. Hanggang sa... One day I realized everything. I needed to go back here. May mga taong dapat ko balikan. At isa ka dun Dave"

I smiled at her and yes! I saw her innocent smile again. The last time I saw that kind of smile ay yong nasa burol pa kami. Iba talaga ang pakiramdam na kasama mo ang taong mahal mo at di mo na kailangang magpanggap pa.

"Dave, diba may nasabi ka sakin na mag-aaral ka ulit?" natanong sakin ni Angel.

I held her face.

"Oo Angel. Kailangan ko... Kailangan natin. Paano natin bubuhayin ang mga anak natin kung wala tayong mga trabaho. Besides, di dapat tayo umasa sa mga parents natin diba" I answered.

She smiled at me.

"Oo naman. Mag-aaral tayo... Ulit"

Ginulo ko ang buhay niya at pinisil ang kanyang pisngi.

"Pero ngayon, hindi na natin kailangan magpanggap na di tayo magkakilala. Let's be together forever. Walang iwanan ha" sabi ko.

"Walang iwanan" tugon niya at nagpinky swear kami.

We hugged each other. Sana ganito na lang kami lagi. Walang problema, masaya, at laging magkasama. Wala na akong maihihiling pa. Nandito na siya.

"Tara?" she said while cuddling me.

"Ha? Asan?"

"Mag date tayo" tama ba ang narinig ko? Magda-date kami?

"Alam ko na weird dahil ako ang nagyaya. Pero, sobra kitang na-miss eh" nagpapa-cute ba tong si Angel? Pero kahit hindi na siya magpa-cute papayag rin naman ako.

"Oo ba. Gusto rin kitang yayain, kaso inunahan mo na ako. Tara?" sagot ko and she clenched my hand.

Nandito kami sa isang park. Nakaupo kami ngayon sa isang bench at nakatingin kami sa mga batang naglalaro.

"Ang saya nila no?" she said.

"Oo. Like us, masaya tayo at nagmamahalan pa" sagot ko.

"Dave, kailan mo sasabihin mo sa mga parents mo at sa mga kaibigan mo na may nakaalala ka na?"

"Alam na nila Angel sa simula pa lang. And your parents, they know too" I answered.

"Ay ang daya mo naman Dave. Ako lang ang hindi mo sinabihan. Unfair" sabi niya.

"Because you're special Angel"

Parang namumula siya dahil sa sinabi ko.

"Pa'no nalaman nina Mama?"

"I told them, noong pumunta tayo sa inyo. I told them na huwag ka munang sabihan. 'Cause I'll surprise the most special girl"

"Ikaw talaga. Ang hilig mo magpa-sweet" pinisil niya yong cheeks ko.

Grabe makapisil si Angel. Parang hindi babae kung makapisil. Hinawakan ko yong bridge ng ilong niya.

"Aray Dave" sabi niya.

"Pero sayo lang ako ganito" I said and hugged her directly.