9.BÖLÜM "NEDENSİZ"

9.5K 285 37
                                    

"Şu topa daha hızlı vur!" diye bağırdım nefes nefese kalan Lucy'e.

"Uğraşıyorum ama anca bu kadar oluyor! "

"Bu yetmez. Bu haldeyken takıma giremezsin." dediğimde iyice sinirlendiğini anladım.Yine de cevap vermedi.

Artık bende sinirleniyordum. Çoğu zamanımı onun iyi oynaması için harcıyordum. Aslında bunu neden yaptığımı hala anlamıyordum, sadece canım o an Lucy'i takıma almak istemişti ve almıştım. Bu yüzden tam bir nedeni de yoktu.

"Şimdi bana işime yarayacak bir servis at! " dediğimde topu sertçe yerde sektirdi ve bütün hırsını çıkarırmış gibi bana attı.Top ilk defa fileye takılmadan geçti.Bir an atabildiği için şaşırdım ama hemen kendimi toparlayıp manşetle gönderdim.O ise karşılamak yerine çoktan yerinde dans etmeye başlamıştı.

"Ne yapıyorsun sen!? "

"Attım işte, gördün mü? Demek ki atabiliyormuşum."

"Evet ama diğer topu da karşılaman gerekiyordu. Maçtada böyle dans mı edeceksin?" üzülürken tribündeki kızlara baktı.Kızlarda kendi aralarında fısır fısır gülüyorlardı. Cevap veremedi.

"Birdaha dikkatli ol ve bir servis daha at!" dediğimde yine biraz önceki gibi bir servis attı.Tekrar manşetle gönderdim ve bu sefer parmak pas ile karşılamayı başardı.
İlk durumuna göre kendisini voleybol konusunda geliştirmişti ama yine de takımdaki kızlarla bir araya gelebilmek için yeterli değildi.

Paslaşmaya devam ederken hocanın sesi ile ona döndük.

"Kızlar bu kadar yeter." dediğinde herkes ayaklandı.Çalışma yapmak için iki saatliğine izin almıştık ve zil de çalmış olmalıydı.Herkes soyunma odasına ilerlerken hoca da benim yanıma geldi.

"Jess, nasıl gidiyor? " dedi Lucy'i kastederek.

"Hocam eskisinden daha iyi ama takımla birlikte hareket edebileceğini düşünmüyorum."

"Biraz önce sizi izledim ve gayet iyiydiniz bence ama haklısın. Çalışmaları aksatmayın." dediğinde kabul ettim.

Üstümü değiştirip sınıfa doğru ilerlerken Lucy beni durdurdu.

"Jess! "

"Efendim? "

"Sence nasıldım? Gelişme var mı? "

"Evet, eskisinden çok daha iyisin."dediğimde gülümsedi.

"Gerçekten mi? "

"Evet, topa hakimiyetin arttı ama çalışmalara devam etmemiz gerekiyor."

"Tabiki, bugün yapacak mıyız? "

"Hayır, bugün olmayacak."

"Harika.O zaman Dylan'la zaman geçirebilirim." dediğinde merakla ona baktım.

"Bugün buluşacak mısınız? "

"Evet. Uzun zamandır okul dışında görüşemiyorduk."

"Belki birgün üçümüz birlikte buluşuruz ne dersin? " dediğimde gülümseyerek bana baktı.

"Gerçekten harika bir fikir. Bir gün ayarlayalım." dediğinde onu onayladım.

"Neyse ben seni fazla tutmayayım, görüşürüz." dedi ve uzaklaştı. Bende hızlı adımlarla sınıfa ilerledim.Şimdiki dersimize giren hoca Mr.Wilson'du. O hoca okuldaki en disiplinli hocalardan biriydi ve başka derslerde gösterdiğim gevşekliği onun dersinde gösteremiyordum.Bu yüzden adımlarımı hızlandırdım.

En sonunda derse yetiştiğimi anladığımda rahatlayarak derin bir nefes aldım. Dylan'ın yanına oturup hiçbirşey yapmadan nefesimi düzene sokmaya çalıştım.Dylan'a bakmıyordum ama bana tuhaf bir şekilde baktığını hissedebiliyordum.

SÜRTÜKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin