SÜRTÜK

16.BÖLÜM "KOŞU"

''Günaydınnn!'' neşeli bir şekilde yüksek sesimle seslenerek bizimkilerin yanına ilerledim.Austyn gözlerini ovalayıp ''Sabah olmasına rağmen çok neşelisin.'' dedi sitemle.

''Evet,neden olmayayım ki.Bugün güzel bir gün.''

''Ve ilk ders matematik.'' oflarcasına sitem eden Ally'e gülümsedim.Bu arada Chris'in aramızda olmadığını farkettim.

''Hey,Chris nerede?'' merakla sorduğumda Kate cevapladı. ''Bizde bilmiyoruz,büyük ihtimalle uyuyakalmıştır.''

Aklıma dün akşam geldi.Dün akşam evime geldiğinde aramızdaki gerginlik bir nebze azalmıştı ama davranışlarında bir değişiklik var gibiydi. Birden bire hüzünlenmişti ve gözlerinin neden dolduğunu bir türlü anlayamamıştım.

''Chris'i neden soruyorsun,barıştınız mı yoksa?'' diyen Ally düşüncelerimi böldü.Bir an düşündükten sonra dün gece evime geldiğini söylemek istemedim.Yoksa sürekli kurcalayacaklardı ve açıkçası bende hiçbir şey bilmiyordum.O gün yanıma aramızın biraz iyi olması için geldiğini biliyordum ama birden hüzünlenmesinin nasıl bir nedeni olduğunu bilmediğimden bunu onlara  açıklayamazdım.

''Hayır, barışmadık.Bir an benimle yüzleşmekten mi korktu diye düşünmüştüm.'' dediğimde birkaç tuhaf bakışa maruz kaldım ve sonra başka birşey sormalarını istemediğim için ortamdan uzaklaşmak istedim.

''Neyse,sınıfa gitsem iyi olur.Ders birazdan başlayacak.'' deyip birşey demelerine izin vermeden sınıfa ilerledim.Aklıma Chris takılmıştı ve onun kötü birşeyler yapmasından korkuyordum.Birkaç dersten sonra onu arasam iyi olurdu.

Sınıfa ilerlediğimde benim sıramın etrafının kuşatılmış olduğunu gördüm.İyice ilerlediğimde sınıftaki kızların Dylan'ı dört bir yandan kuşattığını gördüm.Onunla birşeyler konuşmaya çalışıyırlardı. Ah hadi ama, kızların ona yiyecek gibi bakmaları yetmemiş bir de buna mı başlamışlardı yani?

Ayrıca kahrolasıca Lucy her zaman dibimizdeyken şimdi neredeydi?

Kızların dibinde durup hepsinde gözlerimi gezdirdim.Kendilerini bir halt sanan meymenetsiz suratları bana döndüğünde alayla gülümsedim.

''Ne o kızlar,biri mi ölmüş yoksa? Hepiniz buraya toplanmışsınız! '' dediğimde tehdit edercesine gözlerimi hepsinin üzerinde gezdiriyordum.Bir an hepsi öylece kalakaldıklarında ''Ne bakıyorsunuz?Uzayın hadi.'' diye sinirle konuştum.Böylece hepsi cevapsız bir şekilde hızlı adımlarla uzaklaştılar.Hele birde cevap verselerdi, işte asıl o zaman gösterirdim ben onlara!

Sırama oturup kollarımı göğsümde birleştirdiğimde Dylan'ın bakışlarını üzerimde hissettim.''Eğlencemi böldün,mutlu musun?'' diye şakayla konuştuğunda gözlerimi ona diktim.

''Lucy neyine yetmiyor?'' ona çıkıştığımda sırıttı.

''Görende kızlarla yiyiştim sanacak.Alt tarafı muhabbet ediyordum.'' dediğinde ona alayla baktım.

''O zaman özür dilerim ama Lucy görünürlerde yoktu ve Lucy yokken seni başka kızlardan koruma görevini benim almam gerekiyor.'' dediğimde tabiki de yalan söylüyordum.Lucy umrumda değildi.Ayrıca burada ben varken Dylan'ın başka kızlara ihtiyacı yoktu.Hatta Lucy de dahil.Ama siz merak etmeyin,yakında Lucy de ortadan kalkacaktı.

Cevabıma karşılık kaşları havaya kalktı. ''İşte bu dediğine hayatta inanmam.''

Ellerimi masumca havaya kaldırdım. ''İster inan,ister inanma.''

''Madem öyle diyorsun,cuma gecesi de kendini korusaydın.Hani o zaman da Lucy ortalarda yoktu ya!'' dediğinde bir yandan da pişkince sırıtıyordu.