REGRET OF A HUSBAND

Chapter 16 : Hinding hindi.

   Ivan

Oh fuck! kanina pa ako dito sa kabilang VIP place sa restaurant ni brent. kanina pa rin naghihintay si Janna sa pinareserved ko na parte ng restaurant na to, pero hindi ako maka kuha ng lakas ng loob para lumapit sa kanya.

ano bang sasabihin ko? paano kung hindi nya ako kausapin? paano kung galit pa rin siya? damn. natural galit siya! kaya ka nga lalapit sa kanya diba para kausapin, suyuin, at humingi ng tawad sa kanya? fuck! where's your balls Ivan?!

God! I'm getting crazy!

nakita kong parang tatayo na si Janna para umalis kaya halos madapa ako para puntahan siya. langya finally Ivan!

"Janna" kinakabahan kong tawag sa pangalan nya.

para naman siyang naestatwa sa kinauupuan nya at hindi siya tumingin sa akin.

ilang minuto ang lumipas pero hindi pa siya lumilingon. narinig nya ba ako?  I'm sure she heared me.  
I sighed .. tatawagin ko na sana ulit siya pero unti unti siyang humarap sa akin.

I cleared my throat. I see different emotions in her eyes and I know it.

alam ko na.

hindi nya pa rin ako napapatawad. dang! sa tingin mo ba Ivan ganun lang kadali yun? na pag nagkita ulit kayo ay parang wala lang at ok lang ang lahat?

"Janna"  I called her again. oh God! wala na. hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya. damn natatakot ako sa nakikita ko sa mga mata nya. puno ito ng galit. I missed her, I want to hug her.
pero nakaka isang hakbang pa lang ako ay pinigilan nya na ako.

" H-Huwag kang lalapit"

napahinto ako. God nanginginig siya! and I know na dahil yun sa akin. alam kong galit pa rin siya.

"A-Anong ginagawa mo dito?" tanong nya na para bang hindi pa napoproseso ng utak nya na ako ang kliyente nya.

as I look at her face, parang gusto ko nang tumakbo sa kanya at yakapin siya. I missed her so damn much . I really do and I want to kiss her right now.

but biglang naputol ang pag iisip ko na halikan siya nang mapansin kong aalis na siya.

no. I will not let you go this time.

I hurriedly hugged her from behind.

" Janna please"

" bitawan mo ko"pilit siyang kumakawala sa pagyakap ko sa kanya kaya lalo ko pang hinigpitan ang pagyakap ko. ayoko siyang pakawalan. natatakot akong mawala na naman siya at magtago kung saang lupalop. ngayong nakita ko na siya,hindi ko na hahayaang mawala ulit siya sakin.

" please hon, let's talk please."

" b-bitawan mo ko I-Ivan, ayokong makipag usap sayo."  God umiiyak na siya.

" Janna please I-I m sorry please g-give me second chance please"  fuck I'm shaking too. umiiyak na rin pala ako.

buong lakas siyang kumawala sa akin. at nagulat ako sa lakas ng sampal nya sa akin.

"second chance huh?! second chance?!.. ang kapal naman ng mukha mong manghingi pa na second chance Ivan! wala kang karapatang mag pakita pa sa akin dahil hinding hindi ko pa nakakalimutan ang lahat ng nangyari. hinding hindi pa!" tinulak nya ako sa dibdib ko kaya napaatras ako, bigla kasi akong nanghina sa mga sinabi nya.

hindi ko na siya napigilan pa noong umalis siya sa harap ko at lumabas sa restaurant.

ilang minuto akong nakatayo at nakayuko lang.

ramdam na ramdam na ramdam ko ang galit nya.

I know kasalanan ko naman lahat kung bakit nya ako kinamuhian.

pero hindi ako susuko.

kahit pa ipagtabuyan nya ako.

kahit pa ipagtulakan nya ako ng paulit ulit. hindi ako titigil, hindi ko siya susukuan hanggang hindi nya ako napapatawad.

lahat gagawin ko, bumalik lang siya sa akin.

sorry honey. alam kong galit na galit ka sa akin at tama ka. wala nga akong karapatang magpakita ulit sayo. pero papatunayan ko na karapat dapat ako sa second chance na hinihingi ko.

at pag nakamit ko na yon...

I promise to you..

hinding hindi na masasayang yon.

---------------------------------------

A/N : nakapag ud ako :) hehe oh ayan sana magustuhan nyo.
enjoy.

commmment namam kaaayo! :)