1.Külkedisinin Zayıflama Hikayesi 2.Gizemli Erkek Avcısı

39. Bölüm- Çarpışma

Bu bölümü Sümer Yurdu'ndaki okuyucularım Elif ve Zehra'ya birde BARISKOLIK'e ithaf ediyorum ❤

"Şey..." dedim bir adım daha gerilerken. "Ben dükkanın açık olmasına biraz şaşırdım sadece..."

Hala ismini bilmediğim adam kaşlarını kaldırarak "Neden?" diye sordu ve yanımdan geçerek, dükkanın kapısını açtı. "İçeri gelmek ister misin?"

Şu dumur olmuş, şapşal ifademi suratımdan atarak kendimi gülümsemeye zorladım. "Olur."

Dükkanın içine girdiğimizde, "yakışıklı adam" - kendisini tanıtana kadar böyle bahsedeceğim- şöminenin iki tarafında duran koltuklardan birine oturdu ve banada oturmam için karşı koltuğu işaret etti.

"Aslına bakarsan, burası bir arkadaşıma ait."

"Tolga'yı tanıyor musun?" dedi gülümseyerek.

"Evet. Yani aslında şuan iş için yurtdışındaydı ve bende o sırada dükkanın kapalı kalacağını düşünmüştüm. Sizi görünce şaşırdım."

"Ben Baran, Tolga'nın erkek kardeşiyim. O yokken genelde buraya ben bakarım. Ve sende?"

"Bende Öykü. Tolga'nın yan komşusuyum." dedim şaşkınlığımı gizlemeye çalışarak. Tolga'nın erkek kardeşiyle karşı karşıyaydım!!! Keşke şu pembe beremi takmamış olsaydım!

"Öykü Turan?" dedi Baran şaşkınlığını gizlemeye gerek duymadan. Bu adam benim soyadıma kadar nereden biliyor olabilirdi? Yoksa Tolga, beni kardeşine mi anlatmıştı?

"Evet? Beni tanıyor gibisiniz."

"Seni tabiki tanıyorum. Türkiye'nin yarısı seni tanıyor Öykü. Köşe yazıların gerçek anlamda başarılı."

"Ah doğru!" dedim utançla. Ne kadarda salağım! "Neyse ben eve gitsem iyi olacak. Tanıştığıma memnun oldum." diyerek ayağa kalktım ve elimi uzattım.

"Bende öyle Öykü. İnan çok sevindim!"

❤❤❤

Berk elinde kadehlerle içeriye girerken, bana garip bir bakış attı. Az önce, olan biten herşeyi bir çırpıda Melis ve Berk'e anlatmıştım.

"Aslında İstek Teyze, iki erkek torunu olduğunu zaten söylemişti ve eh dükkana o yokken kardeşinin bakması kadar doğal bir şey olamaz."

Berk hala bir yorum yapmamış, garip bir şekilde bakmaya devam ediyordu.

Melis elini Berk'in omzuna koyarak, "Sen ne düşünüyorsun?" diye sordu.

"Sizin gerçekten ne kadar saf olduğunuzu! Ne zaman anlayacaksınız diye bakıyorum ama yok! Yani ben olmasam ne yapacaksınız bilmiyorum, dua edin iyiki varım." dedi bakışlarını ikimizin üzerinde gezdirirken.

"Berk şu "gizemli çocuk" modundan çıkıp bu kadar tuhaf olan şeyin ne olduğunu söylesen diyorum?" dedim merakla.

"Ah ah... Bak Öykü dükkanın dışında çocuğu gördün?"

"Evet?"

"Sonra içeriye girdiniz ve kendini sana tanıttı?"

Melis Berk'e bir dirsek atarak kızgınlıkla "Sadede gel!" dedi.

Berk kahkalarla gülerken; "Tam oraya deyiniyordum. Öykü de ona kendini tanıttığında, sen Öykü Turan'sın dedi."

Hala hiç bir şey anlamadan Berk'e bakıyorduk.