Being The Playboys Bestfriend (Completed)

Chapter 46: A Glimpse of The Past, Another Goodbye

A/N:
Advance Happy New Year sa inyong lahat! 😊💥🎉

At dahil malapit na mag bagong taon update na tayo at medyo mahaba siya.

Enjoy!

piecesofbeauty 😘
-------------
Chapter 46: A Glimpse of The Past, Another Goodbye

Flashback

Austine's POV

Its Christmas Eve and everything in our house is set for the celebration.

Lahat ng tao hinihintay ang ganitong celebration. Christmas is when we celebrate the birthday of our Savior Jesus Christ. This is the time of the year where people get to together with their families and share precious memories like giving presents and bond like a one big happy family.

Ganyan ang Christmas ng ordinaryong tao. But not mine.

"Ano ba Richard! Bitawan mo nga ako!"

"Ano?! Aalis ka nanaman?! Sasama kana dun sa lalaki mo?!"

Rinig ko ang sigawan nila sa labas. Kahit anong takip ko sa tenga ko patuloy ko padin naririnig ang sigawan nila na wala na atang katapusan.

"Oo iiwan ko na kayo! Kaya bitawan mo ko!" Sigaw ni Mommy.

Hindi ko na kayang pakinggan pa ang mga sigawan nila kaya tumayo ako at tumakbo palabas. Alam kong pwede akong mawala lalo na magubat ang paligid ng bahay namin. Pero wala akong pakielam basta makaalis lang ako dun. Makalayo lang ako dun sa dalawang tao na tinatawag kong magulang.

Everything started when I was 5. Kahit bata pa ako aware na kong laging nag aaway ang mga magulang ko. When I was 5 I'm still scared tuwing nag aaway sila at lagi akong umiiyak pag nangyayari yun. 2 years had passed at sa dalawang taon na yun nalaman ko na may ibang pamilya ang mommy ko. At nung nalaman ni dad yun lagi na silang nag aaway. Lagi ding lasing si daddy non. As a child I don't understand a thing. Pero sa bawat araw na lumilipas parang kahit ilang taon palang ako required na kong tumanda at intindihin lahat. Until one day I became numb and bear the pain. Sanay na ko sa sigawan nila. Sanay na ko sa sakit. At sanay na ko mag isa.

Hindi ko alam kung gano na ko kalayo sa bahay namin pero hindi ako tumigil sa pag takbo hanggang sa madapa nalang ako at mapasubsob sa lupa. I wince at the pain but I didn't cry. I told myself that I will never cry for nothing. Kahit masakit ang katawan I force myself to sit up and lean my back at the tree beside me. Napangiwi ako ng makita kong may sugat ako sa tuhod dahil nakashorts lang ako. Napabuntong hininga ako at lumingon sa paligid.

Puno. Puro puno at katahimikan ang nasa paligid ko. Madilim sa parte kung nasan ako. Natatakot ako pero pinigilan ko ang sarili na matakot at kinalma ang sarili.

Ilang minuto din akong nakapikit habang nakasandal sa puno ng may bigla akong narinig na kaluskos. Agad akong napadilat at pinulot yung stick na nakita kong malapit sakin. Tumayo ako kahit masakit at tinaas yung stick para handa ng ipalo sa kung ano man ang paparating ng bigla akong napaupo ng mabangga ko ito.

"Ouch!" Sabay naming sabi.

Napatingin ako sa nabunggo ko. Nagulat ako ng mapansin kong isang batang babae pala yung nakabungguan ko. Nakakunot yung noo niya habang hinihimas himas yung noo niya. Nagka untugan pala kami at napahawak ako sa noo ko ng maalala kong masakit pala mauntog.