Hoofdstuk 1

330 15 2
                                        

Vic

"Victor Benedict!"
Ik zucht en kijk om als mijn moeder mij roept.
"jaja ik ga zo Xav en Crystal halen."
Xav is mijn broertje en Crystal zijn soulmate. Ze zijn net terug van vakantie in Italie waar Crystal lange tijd gewoond heeft. Ik had beloofd ze op te halen omdat iedereen het 'te druk' heeft. Zed en Sky zijn op de piste, Yves en Phoenix zijn boeken terug brengen in de bieb, Will en Uriel zijn de skilift aan het bedienen en Trace is op zijn werk en Diamond had een belangrijke savant conferentie voor te bereiden.
"Vic het vliegtuig land over een half uur, wat is er toch met je de laatste tijd?"
Mijn vader haalt me uit gedachte en kijkt me aan.
"nou?" vraagt hij, "je weet dat je me alles kan vertellen, is er iets op je werk gebeurd?"
Ik kijk me vader aan "nee niets op me werk, het is alleen.." ik zucht "ik wacht al zo lang.."
Mijn vader begrijpt het meteen en legt zijn hand op mijn schouder "ik weet het mijn lieve zoon, je vind haar ik weet het zeker. Crystal doed haar uiterste best dat weet je."
Uiteraard heb ik het over mijn soulamate die ik nog steeds niet heb gevonden. Crystal is een Soulseeker, iemand die de zielsverwanten van andere kan vinden. Het enige wat ze tot nu toe heeft gevonden is een gevangenis in Afganistan.
Snel pak ik mijn jas en de auto sleutels "Tot straks!" Ik loop naar buiten en stap snel in de auto.

****

Kerstavond

Het huis is versiert en alle Benedicts + Soulmates zijn aanwezig zoals elk jaar. Ik help Zed in de keuken met het vlees snijden. Ik ben diep in gedachten en kan maar over 1 ding nadenken.. Wie is mijn soulmate, hoe ziet ze er uit, is ze lief, heeft ze een grote familie.. Ik voel een pijn
"verdomme!" snel open ik de kraan en houd me hand eronder en ik hoor Zed roepen
"Xav! Noodgeval!" Xav is er al snel en hij kijkt me aan "wat heb je gedaan?"
"dat zie je toch? Ik heb in me hand gesneden" Snauw ik naar hem en ik zie dat Xav beledigd is "sorry Xav.. kan je me helpen?"
Xav kijkt naar de wond en legt zijn hand erop en ik voel dat hij het heelt
"Goh Vic.. wou je Je vingers op de courmet leggen?"
Ik grom "Ik ga straks jou vingers erop leggen als je je mond niet houd"
Xav lacht "tuurlijk Bro, maar even sirieus.."
ik onderbreek zijn zin "Kan jij dat dan?"
"Jazeker! Waar zat je met je gedachte.. t zal wat zijn dat je dit tijdens je werk gebeurd.. Ben je boefjes aan het vangen schiet je jezelf neer, niet zo handig he?"
Ik zucht en kijk hem aan " alsof ik mezelf zou neerschieten"
"tja zou kunnen toch? Ik bedoel...."
1 blik is genoeg om Xav zijn mond te laten houden.

Het is wat ingewikkeld Xav, geen zorgen. stuur ik via Telepatie, ik wil niet dat t hele huismee luisterd.
Victor, je kan me alles vertellen dat weet je. Is zijn antwoord, en jaik weet het. Xav is misschien een vreselijke grappen maker maar je kan ook sirieuze gesprekken hebben met hem zonder dat hij oordeelt.
"Xavier en Victor zijn jullie al klaar? Dan kunnen we zo gaan eten" hoor ik mijn moeder roepen.
Ik vertel je straks alles Xav, na het eten. En.. Bedankt
Geen probleem bro.

Na het eten lopen Xav en ik naar buiten om een rondje te wandelen. Ik denk na over hoe ik het ga brengen, niemand weet over mijn plannen om naar Afganistan te gaan en ik weet zeker dat niemand erg blij zou zijn met die keuze.
"Dus..." Verbreekt Xav de stilte en ik kijk hem aan
"Ik ga naar Afganistan" Zeg ik direct en wacht zijn reactie af maarhij zegt niets. " ik ga op zoek naar mijn soulmate"
"je weet niet waar je moet beginnen en zonder Crystal vind je haar nooit" Ik zucht want ik weet dat hij gelijk heeft.
"Ik hoop dat ze meer weet voor ik ga, en anders begin ik mijn zoektocht in Kabul en reis vanuit daar verder"
"Vic dat is veel te gevaarlijk alleen ik ga mee!"
"Jij gaat helemaal niet mee! Jij gaat je focussen op je studie Geneeskunde"
"Dat kan ik daar ook"
"Nee Xav! Einde discussie" ik loop terug naar huis en ik hoor de sneeuw achter me dat Xav me volgt. Als ik terug ben loop ik naar binnen waar iedereen kerstliedjes aan het zingen is. Sky achter de piano, Zed drumt zachtjes mee, Yves speelt saxofoon en de rest zingt. Ik kan het niet laten om te glimlachen. Xav loopt langs me de kamer in.
"Jongens, Vic heeft ons iets te vertellen" zegt hij en ik kijk hem kwaad aan
Wat flik je me nou! Snauw ik naar hem
Je moet het ze vertellen Vic of je wil of niet!
Ik loop naar hem toe en leg mijn hand op zijn schouder om hem bevel te geven te zeggen dat hij een grapje maakt maar hij trekt zich terug. Tuurlijk weet hij wat ik van plan ben..
Dacht het niet Vic! Haal het niet in je hoofd iets in mijn hoofd te prenten!
Ik kijk naar me ouders en dan naar xav die gebaard dat ik het moet zeggen.
"Ik ga naar Afganistan"

Datwas dan het eerste hoofdstuk. Ik hoop dat jullie het leuk vonden!
Ik probeer zo snel mogelijk het volgende hoofdstuk te plubliseren.    

Changing MariaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu