Changing Maria

Hoofdstuk 21

Maria
Ik merk hoe de motor langzamer gaat rijden en ik open mijn ogen weer. We zijn in de bergen aangekomen en ik kijk verwonderlijk rond. Het is hier echt heel erg mooi.
Meteen als de motor stil staat spring ik er van af en trek de helm af.
"Ben je gek geworden! Ik had zowat een hartaanval gehad!" roep ik boos tegen Vic. "ik loop wel terug."
Vic doet zijn helm ook af en god wat is hij toch knap.. ik kan niet boos blijven.
"Sorry Maria, ik dacht dat je wel los zou komen als je zou merken hoe leuk het is."
Ik schud mijn hoofd. "ik vond het niet zo leuk.."
Hij kust me zachtjes. "ik beloof dat ik op de terug weg rustiger rijd oke?"
Ik knik en kijk rond. "wat doen we hier eigenlijk?"
Victor pakt mijn hand. "ik dacht dat het wel leuk zou zijn om een middagje samen door te brengen in de bergen. Je kan hier heerlijk wandelen."
Ik glimlach en knik. "dat lijkt me zeker leuk."
We lopen door het bos en ik kan alleen maar genieten van de beekjes, de natuur en van Victor natuurlijk.
"Wat vind je eigenlijk van je motor? Is hij goed gekeurd naar dit wilde ritje?"
Hij glimlacht en knikt. "Zeker weten! Het is echt een prachtig ding maar niet zo mooi als jij."
Ik bloos en kus hem.
We lopen verder naar een prachtige grot in de bergen. Door de sneeuw eromheen ziet het er heel magisch uit. De zon schijnt erop en de sneeuw lijkt daardoor te glitteren. Ik voel dat Vic gespannen is.
"Vic? Is er iets?"
Hij schudt zijn hoofd. "nee hoor, ik wil je iets laten zien."
We lopen de grot in en in de grot ligt een meer. Het ziet er heel mooi uit. Er vallen lichtstralen van uit openingen op het water. Mijn mond valt open en ik kan alleen maar kijken naar dit prachtige fenomeen.
"Maria?"
Ik draai me om naar Vic en zie dat hij op 1 knie voor me zit en ik kijk hem overdonderd aan.
"Misschien is het een beetje snel, maar je bent mijn soulmate. We horen bij elkaar, jij hebt de andere helft van mijn gave. Samen zijn we een." Hij haalt een doosje uit zijn zak en maakt hem open en laat de prachtige gouden ring zien helemaal belegd met diamantjes en een grote diamant in het midden. Het is echt de mooiste ring die ik ooit heb gezien.
"Lieve Maria. Ik hou van je. Wil je met me trouwen?"
Ik kijk hem aan en ik voel tranen opkomen. Hoe kan het toch dat iedereen bang voor hem is, hij is echt de mooiste, liefste jongen die ik ooit zou tegen komen.
"tuurlijk wil ik met jou trouwen!" Ik zak op mijn knieën en geef hem een knuffel gevolgd door een zoen. Hij zoent me terug en schuift daarna de ring om mijn vinger. Een ring die minstens een fortuin gekost moet hebben. "De ring is echt prachtig Vic"
Hij glimlacht en staat op en tilt me op. "Alleen het beste voor jou Maria."
Ik sla mijn armen om zijn nek en kijk hem aan. "Dit is echt het aller mooiste verjaardagscadeautje wat ik ooit zou kunnen wensen."
De hele middag lopen we door het bos heen en terug aangekomen bij de motor draait me maag zich om.
"Vic, je zou rustig rijden toch..?"
Hij knikt en zet zijn helm op. Ik beloof dat ik rustig rijd.
Ik zet de helm op en stap weer achterop.
Hij heeft zich aan zijn woord gehouden en rijd rustig terug naar huis.

Vic
Thuis aangekomen laat ik Maria afstappen en rijd ik de motor de schuur in. Maria loopt de schuur in en ziet de Quad van Will staan. "Kijk dat lijkt me nou leuk om eens te doen."
Ik kijk om en glimlach. "Hij is van Will je mag hem vast wel een keer lenen."
We lopen naar binnen. Iedereen zit in de keuken en Yves is aan het koken.
"Mogen we even jullie aandacht? We willen iets vertellen." Zeg ik dan en meteen heb ik iedereens aandacht.
"Zoals jullie weten zijn we net naar de bergen gegaan. Ik had jullie uitgelegd dat ik even alleen wilde zijn met Maria. Dit was niet zomaar. Ik heb Maria ten huwelijk gevraagd en ze heeft ja gezegd."
Mijn moeder springt meteen op en geeft ons een knuffel.
"wat een geweldig nieuws!" zegt me moeder en ze knuffelt Maria zo hard dat ze niet meer kan bewegen.
"Karla? Ik stik" zegt ze lachend en me moeder laat haar meteen los.
Vol trots laat Maria de verlovingsring zien.
"Trace? Wil jij mijn getuigen zijn?" vraag ik mijn broer.
"Tuurlijk wil ik dat! Het zou een eer zijn."
Ik glimlach en Xav komt met een fles champagne aan en geeft de fles aan mij. "Aan jou de eer broer."
Net als ik de kurk eraf wil schieten houd Maria me tegen en pakt de fles uit mijn hand.
"Een champagne fles openen doe je niet met je hand maar met een sabel."
Ik kijk haar aan. "dan moet je wel kunnen sabreren, weet je hoe moeilijk dat is."
"Heb je er een liggen?" Ik knik en pak hem uit de kast en geef hem aan Maria.
"Goed opletten he."
Heel soepel sabreert ze de kurk eraf. "En zo doe je dat dus."
Iedereen kijkt haar verbaasd aan. "Hoe heb je dat geleerd?"
Ze glimlacht en schenkt de champagne in. "op de dure feestjes van me vader en Fabiano."

Na heerlijk te hebben gegeten gaan we al vrij vroeg naar bed. Het wordt morgen een spannende dag en we moeten vroeg op. Maria wordt steeds zenuwachtiger merk ik. Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook niet heel rustig ben. Gelukkig valt ze al snel in slaap. De hele nacht maal ik over morgen en loop het hele plan in mijn hoofd keer op keer na. Zou ik fouten hebben gemaakt? Heb ik iets over het hoofd gezien? Maria slaapt erg onrustig en draait veel. Zachtjes maak ik haar wakker en ze schrikt op.
"Gaat het?" vraag ik zachtjes en ze schud haar hoofd en kruipt tegen me aan. Ik sla mijn armen om haar heen. "Had je een nachtmerrie?" Ze knikt. "Dat dacht ik al, wil je erover praten?" ze schud haar hoofd en valt weer in slaap in mijn armen.

De volgende ochtend aan het ontbijt blijft het erg stil. Ik neem met Yves en Trace nog een keer alles door. Yves zou zorgen voor de afluisterapparatuur en de verbinding ervan. Er wordt afgesproken dat er alleen ingegrepen mag worden als ik dat toestemming voor geef. Maria heeft nog geen woord gezegd sinds we beneden zijn bij de andere. Als het tijd is om te gaan lopen we naar buiten en sluiten we alle apparatuur aan. Maria heeft een zendertje onder haar shirtje. Helaas kan ze geen oortje in want dat zou meteen opvallen. Ze moet vertrouwen op ons. We rijden naar het appartement en bespreken waar het het handigste om het busje neer te zetten. Alles moet te zien zijn maar het mag niet te veel opvallen. Ik loop met Maria mee naar binnen.
"Het komt echt goed Maria." Fluister ik in haar oor en kus haar.
"Ik ben bang Vic" fluistert ze terug.
"Dat weet ik maar je moet me vertrouwen."
Ze kijkt me aan en knikt "Ik vertrouw je."

Maria
Victor zit net in de voorraadkast als de deurbel gaat. Langzaam loop ik naar dedeur en open hem. Voor mijn neus staat Fabiano en hij laat zichzelf meteenbinnen.
"Wat een leuk appartementje." Zegt hij en hij gaat op de bank zitten.
Ik sluit de deur en loop achter hem aan. "Manieren heb je nog steeds niet."
Hij kijk me aan. "En jij bent nog steeds niet getemd hoor ik wel."
"Wat kom je doen?"
"Zullen we beginnen met: Hoe gaat het lieve Fabiano?"
Ik rol met mijn ogen. "waarom ben je niet overreden door een vrachtwagen lieveFabiano?"
Hij grijnst en loopt naar me toe. Verstijft blijf ik staan. "omdat je nooit vanme af komt Maria." Fluistert hij in me oor en voor hij me kan kussen duw ik hemweg. "ik dacht dat je spijt had."
Hij grijnst "Tuurlijk heb ik dat. Maar dat wil niet zeggen dat ik je niet meerwil. Wij horen bij elkaar"
"Er zal nooit een 'Wij' zijn Fabiano. Het is altijd jij, en dat is altijdgeweest en zal ook altijd zo blijven, en nu wegwezen."
Hij komt dreigend op me af en ik stap achteruit. "Rot op uit me appartement!"
"Het is niet jou appartement, het is van je vader." Als hij te dichtbij komthaal ik uit maar hij is me voor en pakt mijn pols.
Dan zie ik iets waar hij ook van opkijkt. Ik ben vergeten de verlovingsring afte doen. Verstijft blijf ik staan. Het voelt alsof ik bevroren ben en ik kijkhem aan.
Hij pakt mijn hand en kijkt naar de ring. "Een verlovingsring?"
Ik kan niets zeggen en kijk hem aan.
"Wie Maria?" zegt hij dreigend en hij knijpt harder in mijn pols.
"ik...." Verder kom ik niet.
"Van wie is die ring Maria!?" schreeuwt hij en de tranen springen in mijn ogenen ik schud mijn hoofd.
Hij doet een stap terug en hij richt zijn pistool op me.
"Nog 1 kans, van wie is die ring Maria, of je eindigt hetzelfde als je moeder."
"Van mij." Hoor ik ineens en ik kijk achter Fabiano die zich snel omdraait.Victor heeft zijn pistool gericht op Fabiano.
"Kijk nou, Victor Benedict." Fabiano draait zich naar mij en de grijns op zijngezicht wordt groter. "Dit had ik nooit van jou verwacht prinsesje." Ik merkdat hij steeds bozer wordt. "Denk je dat je met deze boer gelukkig wordt? Denkje dat hij je meer kan bieden dan ik?!"
"Dat denk ik niet, dat weet ik Fabiano. Vic zou mij nooit slaan, of manipulerenen hij zou zeker nooit iets doen wat ik niet wil."
Fabiano lacht. "Vic? Deze 'Vic' heeft jou moeder gemanipuleerd of ben je datvergeten."
"Dat heeft hij niet, en ik kom er nog wel achter wat er echt gebeurd is. 1 dingweet ik zeker. Jij hebt haar dood geschoten."
Hij richt zijn pistool weer op mij. "en jij bent de volgende Maria, doe haar degroeten van mij."
Ineens komt Vic naar voren en behendig pakt hij het pistool van Fabiano af.Fabiano slaat Victor en er ontstaat een gevecht. "Maria weg hier!" roept Victortegen mij terwijl ik probeer het pistool van de grond te rapen.
Maria! Ga hier weg! Lopen nu!
Snel ren ik de kamer uit en bedenk me dat in me slaapkamer ook nog een pistoolligt en ik ren me kamer in.
Zodra ik me kamer inloop zie ik mijn vader op mijn bed zitten. Ik hoor de deurdicht slaan en daar staan Sean en Milan.
"Mijn lieve Maria, je hebt je soulmate gevonden."
Ik kijk hem aan. "jij wist al die tijd dat Victor mijn soulmate is!?"
Mijn vader knikt en richt een pistool op me. Ik zie dat mijn broertje en neefjenet zo verbaast zijn als ik. "Ik wou je ertegen beschermen. Maar nu je het weetmoet ik er een eind aan maken, sorry mijn lieve Maria."
Ik slik en knijp mijn ogen dicht. Hetspijt me Victor, ik hou van je..