Changing Maria

Hoofdstuk 25

Vic
Snel haast ik me naar de kamer van Elena en schrik me rot als ik naar binnen loop.
Mijn vader ligt op de grond met allemaal bloed om zich heen en Uriel zit naast hem op zijn knieën de wonden dicht te drukken. Hij bloed aan zijn arm en kijkt op. Xav en Zed haasten zich naar pap en nemen het over van Uriel terwijl Will en Yves Uriel helpen. Trace kijkt geschrokken rond en roept snel wat artsen.
Ineens schiet mam langs me naar binnen gevolgd door Phoenix en ze blijven even geschrokken staan.
"Saul!" roept me moeder en ze rent hem toe en trekt Zed aan de kant en ze gaat huilend bij hem zitten
"Mam!" ik loop naar haar toe en probeer haar weg te halen. "Jullie moesten bij Maria blijven!"
De artsen komen binnen en helpen pap en Uriel. Yves en Will zorgen dat mam de artsen niet belemmerd. Ik neem Yves apart. "Denk je dat je kan inbreken op de beveilingscamera's?" Yves knikt.
"Mijn laptop ligt in de auto. Ik kan daar wel even kijken." Hij neemt Phoenix mee en ik kijk naar Trace.
"Yves gaat de camera's bekijken." Hij knikt en Xav zorgt voor Uriels arm.
Uriel wat is er gebeurd? Vraag ik hem
Elena werd wakker en toen kwam Maria's broertje binnen. We probeerde jullie te bereiken maar we konden geen verbinding maken. Vanuit het niets pakte Elena een mes onder de lakens uit en ze sloeg ermee naar me en ik werd in me arm geraakt. Sean greep me vast en toen pap me wou helpen stak Elena in op hem. Hij zakte in elkaar en Sean liet me los. Hij liep naar Elena en pakte haar hand, kuste haar en zei: Goed gedaan liefje. Ik rende op hem af om Elena weg te trekken maar me arm deed teveel pijn en ze zijn ontsnapt. Verteld Uriel
Gaat het met je Uriel?
Hij knikt en ik zie hoe mijn vader wordt meegenomen door de artsen. Zed en Will troosten mam en zeggen dat alles goed komt. Ik trek Trace mee naar de gang.
"Uriel zei dat ze geen verbinding konden krijgen met ons."
Trace kijkt me aan. "Iemand met dezelfde gave als Maria?"
Ik knik en kijk om me heen. "Waarschijnlijk weten ze nu dat Maria nog leeft.."
"Vic!" hoor ik ineens en ik kijk om. Sky komt aanrennen.
"Sky? Wat is er?"
Ze kijkt even naar Trace en dan naar mij. "Maria moest net overgeven en ze zei dat ze buikpijn had dus we hadden dokter Miller geroepen en.."
Ze kan haar zin niet afmaken want ik ren snel naar de kamer waar Maria ligt en zie haar op bed liggen. Ze ziet eruit alsof ze slaapt en de dokter neemt bloed af bij haar.
"Wat is er met haar?" Ik pak snel haar hand vast en de arts verteld dat hij niet weet wat er is. Ze is weer bewusteloos en hij wil bloedonderzoek doen om te kijken of hij wat in haar bloed kan vinden.
De arts gaat weg en ik druk een kus op haar hand en Crystal en Diamond vragen wat er gebeurd is.
"Pap en Uriel zijn neergestoken." Zeg ik zachtjes en ze springen allebei op. "Gaat het met ze?" vraagt Diamond.
"Ik weet het niet. Met Uriel lijkt het goed te gaan maar pap is er erger aan toe.."
Ik kijk om als Will, Uriel, Zed, Xav en Sky binnen komen.
Uriel verteld wat er is gebeurd en ik kijk naar Maria. Ik kan me hoofd er helemaal niet bij houden. Yves en Phoenix komen ook terug lopen. Het enige wat ze gezien hebben is dat Sean naar binnen liep en hij samen met Elena naar buiten kwam.
Na een paar uur komt Trace de kamer in.
"Pap is geopereerd maar hij maakt het goed. Ik heb mijn collega's al gebeld en die zijn druk opzoek naar Elena."
Ik zucht. Maria heeft nog steeds niet bewogen en de arts is nog niet gekomen voor de uitslag van het bloed.
Iedereen besluit naar huis te gaan als t avond is. Ze gaan nog langs pap en dan naar huis verder zoeken naar Elena. Ik ben weer samen met Maria en ik probeer niet te denken aan wat er kan gebeuren met haar.
Na een paar uur komt de arts binnen en hij gaat zitten.
"Ik heb gevonden wat het is maar ik ben erg verward."
Ik kijk hem aan. "Hoe bedoeld u? Is het ernstig?"
Hij schud zijn hoofd. "Sorry dat het zo lang duurde. We hebben alle bloedwaardes die we konden bedenken gemeten."
"Dat begrijp ik. Ik ben blij dat het niets ernstigs is."
Hij staat op en steekt zijn hand naar mij uit. "Mag ik u feliciteren?"
Ik kijk hem verbaast aan. "Waarvoor?"
"Je wordt vader."
Ik kijk de arts aan en mijn mond valt open. "wat..?" vraag ik zachtjes en ik kijk naar Maria.
"Maria is zwanger."
Mijn handen beginnen te trillen en ik krijg tranen in mijn ogen.
De arts gaat weer zitten. "Maar hoe is ze zwanger geworden?"
Ik kijk de arts aan. "Ik hoop toch wel dat u weet hoe het werkt."
De arts lacht en knikt. "Ja dat weet ik maar in haar dossier staat dat ze onvruchtbaar is."
"Wat?" vraag ik verbaast.
"Heeft ze er wel eens iets over verteld?"
Ik kijk naar Maria en schud mijn hoofd. "Nee sorry. Ik denk dat Maria de enige is die u daar iets over kan vertellen.."
De arts knikt. "Ik verwacht dat ze in de loop van de nacht wakker wordt. Ze zal erg geschrokken zijn en daardoor te weinig zuurstof heeft gekregen."
Ik knik. "Dank u wel."
De arts staat op en loopt de kamer uit en ik kijk naar Maria. Ik kan niet geloven wat me net verteld is en ik voel heel erg de behoefte om het aan iemand te vertellen. Ik hoef niet lang na te denken over wie.
Trace?
Vic? Hoe gaat het met Maria?
Goed ik moet je wat vertellen. Je mag het tegen niemand verder zeggen ook niet tegen Diamond.
Waarom niet? Je kan Diamond vertrouwen.
Ik zucht. Ja dat weet ik maar het moet echt nog even tussen ons blijven.
Wat heb je gedaan Victor?
Maria is zwanger..
Het blijft even stil. Wat?
Ik wordt vader Trace. We krijgen een baby.
Jeetje Vic.. Hoe vind Maria het? Het is niet niets als er net 1 long weggehaald is bij je en nu zwanger ben.
Ze weet het nog niet... denk ik.
Het blijft weer stil.
Trace?
Sorry ik moet even laten bezinken wat je verteld..
De arts heeft het net verteld. Ik vraag me alleen af hoe ze zwanger heeft kunnen worden.
Jeetje Vic.. heb je niet opgelet bij biologie?
Tuurlijk wel! De arts vertelde dat in haar dossier staat dat ze onvruchtbaar is.
Hoe kan dat nou?
Ja dat vroeg ik me ook af. Weet jij misschien iets over zwangerschappen bij savants of dat anders is ofzo.
Zover ik weet werkt het allemaal hetzelfde. Als een savant onvruchtbaar is kan die geen kinderen krijgen. Dus ik denk dat je aan Maria moet vragen hoe het precies zit.
Ik zucht.
Ben je er wel blij mee Vic? Vraagt Trace voorzichtig.
Ik moet het nog even laten bezinken denk ik maar ja ik ben er wel blij mee.. Ik hoop Maria ook.
Vast wel. Gefeliciteerd in ieder geval.
Ik glimlach en kijk naar Maria. Jij ook he oom Trace.
Mag ik het echt niet aan Diamond vertellen?
Nee!
Oke.. Ik hoor het nog van je oke?
Is goed. Hoe is het met mam?
Ze is met Will nog steeds bij pap. Yves en Phoenix gaan zo Will aflossen we willen mam niet alleen laten.
Nee dat snap ik wel.. Welterusten alvast.
Jij ook Vic.
Ik kijk naar Maria en wrijf zachtjes over haar hand. Eigenlijk zou ik moeten gaan slapen maar dat gaat nu echt niet meer lukken.
Honderden vragen spoken door mijn hoofd.

Maria
Ik wordt langzaam wakker en als ik mijn ogen open zie ik Victor naar me kijken.
"He liefje." Hij kust me zachtjes. "Hoe voel je je?"
Ik kijk hem glimlachend aan. "Ik voel me best goed eigenlijk." Ik kijk de kamer door. "Waar is iedereen?"
Hij pakt mijn hand vast. "Iedereen is al naar huis. Het is midden in de nacht lieverd."
"Echt?" vraag ik verbaast en Vic knikt.
Hij knijpt in mijn hand en ik kijk hem aan.
"Maria..?" zegt hij zachtjes en ik kijk hem aan. "Ik..." hij slikt en ik kijk hem verbaast aan.
"Vic wat is er..?"
"De dokter heeft bloed onderzoek gedaan bij je. Omdat je weer weg gevallen was."
Ik slik. "Wat is er? Hebben ze iets gevonden?"
Hij zegt niets en ik zie dat er tranen in zijn ogen staan.
"Vic wat is er met me!"
"Maria.. je bent zwanger."
Ik kijk hem aan en mijn mond valt open. "Wat?"
"Je bent zwanger.."
Ik kijk Vic in zijn ogen en ik weet niet wat ik moet zeggen.
Hij kust me en houd me tegen zich aan.
"Je maakt geen grapje toch..?"
"Natuurlijk niet." Hij kijkt me aan.
"Ben je blij Vic?" vraag ik zachtjes en hij knikt. "En jij?"
Ik knik ook. "ja" Ik kus hem en kijk in zijn ogen.
"Maria? De arts vertelde dat er in je dossier staat dat je onvruchtbaar ben.."
Ik schrik op en slik.
"Waarom heb je me dat niet verteld? En hoe kan het dat je toch zwanger ben?"
Ik pak zijn hand. "Omdat het niet waar is."
Victor kijkt me verbaast aan.
"Fabiano vertelde me 3 weken na we getrouwd waren dat hij kinderen wou van mij. Ik zei dat ik geen kinderen wou en hij zei dat ik niets te willen had. Als hij dat wou gebeurde dat. Voor die dag gebruikte hij altijd een condoom maar toen ineens niet meer. Ik ben stiekem aan de pil gegaan en toen ik naar een half jaar nog niet zwanger was heeft hij me meegenomen naar een gynaecoloog. Op de dag dat we de uitslag zouden krijgen kon hij plots niet mee en moest ik alleen. Ik heb de arts onder druk gezet om een brief te schrijven dat ik onvruchtbaar was. Ik hoopte zo dat hij me niet meer wilde. Alleen toen ik hem de brief gaf ging hij helemaal door het lint en..." Ik kijk naar beneden en probeer de tranen weg te slikken.
"Hij heeft je mishandeld?" vraagt Vic rustig en ik knik.
"Dat was de eerste keer dat hij me bewusteloos sloeg. Hij zei dat ik waardeloos was en dat ik maar een manier moest bedenken zodat hij een zoon zou krijgen."
Ik merk aan Vic dat hij zich probeert rustig te houden.
"Sorry dat ik het niet verteld had ik dacht dat het niet nodig zou zijn"
Hij slaat zijn armen om me heen. "Het is niet erg Maria. Maar je zei dat je geen kinderen wou.."
Ik kijk hem aan. "ik wou geen kinderen van Fabiano. Ik wil niets liever dan kinderen met jou."
Hij glimlacht en kust me. Ik kus hem terug. "Ik hou van je Victor Benedict."
"En ik van jou Maria Kelly."
Ik glimlach. "Hoe lang ben ik eigenlijk zwanger?"
Victor haalt zijn schouders op . "Ik weet het niet. Dat heeft de arts niet gezegd."
Ik denk na. "Ik denk dat ik in Afghanistan zwanger geworden ben."
Vic kijkt me verbaast aan. "De eerste keer? Waarom denk je dat?"
"Gewoon een gevoel.." zeg ik zachtjes en ik kijk naar de deur. "Hoorde je dat?"
Victor kijkt verbaast op. "nee? Wat hoorde je?"
Met telekinese trek ik de deur open en ik schrik als ik Milan zie staan.
Victor springt op en rent naar Milan toe met een getrokken pistool. Milan grijnst en met zijn telekinese gave die enorm sterk zijn duwt hij Victor zo hard hij kan naar achter. Ik zie hoe Vic tegen de muur vliegt en hij valt op de grond. Als ik terug kijk is Milan weg. Snel druk ik op de alarmbel naast mijn bed en al snel is er een arts bij Vic. Ik probeer op te staan uit het bed om naar Victor te gaan. Hij kijkt om naar me.
"Maria blijf in bed!"
Ik kijk hem geschrokken aan hij ziet er zo boos uit. Ik blijf op de rand zitten en de arts die hem probeert te helpen wordt weggeduwd.
"Ik heb geen hulp nodig!" snauwt hij de arts toe. Ik durf er niets van te zeggen en de arts loopt weg. Victor loopt de kamer uit en komt weer terug.
"Hij is weg. Verdomme.."
Ik kijk naar de grond want ik durf hem niet aan te kijken. Het is lang geleden dat ik hem zo boos heb gezien. Hij reageert nu hetzelfde als Fabiano altijd deed.
"Vic rustig.."
Hij kijkt me aan en ik schrik van zijn blik en ik kijk snel weer naar de grond. Zijn grijze ogen lijken donkerder van woede.
"Ik ben bang Vic.." zeg ik zachtjes. "Voor jou.."