Hoofdstuk 23

166 12 5
                                        

Vic
"Hoe is het met haar?" vraag ik snel.
"Zou u mee willen lopen meneer Benedict?"
Ik kijk de man aan en schud mijn hoofd. "Is ze.."
De arts schudt zijn hoofd. "Ik wil u even privé spreken als u dat geen probleem vind?"
Ik kijk naar de man en merk dat er iets is, ik kan het niet goed plaatsen.
"Mag mijn broertje erbij zijn? Hij studeert voor arts.."
"Natuurlijk mag dat. Loopt u mee." De arts loopt de gang door en ik volg hem en Xav loopt ook mee.
We lopen een behandelkamer in en de man gaat achter de computer zitten.
"Gaat u zitten." Hij wijst naar de stoelen en we gaan zitten.
"Waarom wil u mij spreken?" vraag ik beleefd.
"Ik heb een aantal vragen voor u. Ik weet dat u een savant bent."
Ik kijk naar Xav en dan naar de arts, ik zie dat hij geen savant is. "Hoe weet u over savants?"
"Mijn zus is getrouwd met een savant. Ik weet er niet veel over maar mijn zwager heeft het vaak over de Benedict familie. Hij werkt in een netwerk en daar zouden jullie een grote rol in hebben."
Ik knik. "Maria is ook savant. Ze is mijn soulmate."
De arts kijkt me aan. "Ik weet hoe belangrijk het is voor jullie om je soulmate te vinden. Ik doe er met mijn team alles aan om haar erbovenop te krijgen. Helaas zijn er weer 2 bloedingen ontstaan. De laatste is haar bijna fataal geworden."
De tranen springen weer in mijn ogen. Ik voel me misselijk worden.
" Ik wil haar niet opgeven maar het is erg lastig. Ik heb mijn zwager gehoord over savants met helende krachten. Ken je zo iemand?"
"Die ken ik zeker. Xavier heeft helende gave." Xav springt op.
"Wat kan ik doen?" vraagt Xav dan.
Een beetje hoop komt weer naar boven.
"Ik vraag me af, hoever gaan die helende gave?"
Xav kijkt naar de arts. "Ik zou kunnen proberen de bloedingen tegen te houden."
De arts knikt. "Jullie moeten mij wel beloven dat het onder ons blijft. Uiteraard gaat dit tegen alle protocollen in."
Ik sta op en schud de hand van de man. "natuurlijk blijft het onder ons."
De man neemt Xav snel mee en ik loop terug naar mijn familie.
Mijn benen voelen zwaar. Elke stap die ik zet wordt zwaarder en ik kijk naar mijn familie. Ze kijken bezorgd en praten niet met elkaar. Will merkt mij als eerste op en staat op. De andere kijken om en zien me ook.
Ik slik mijn tranen weg en loop naar ze toe.
"Waar is Xav?" vraagt Crystal en ze staat ook op. "Wat is er gebeurd?" vervolgd ze.
"Xav is met de arts mee naar Maria." Ik zucht even. "Hij wist van savants. Maria heeft nog 2 bloedingen gehad en Xav is mee om de bloedingen tegen te houden terwijl de artsen verder gaan."
"Als Xav bij haar is komt het goed." Verzekerd Uriel me en ik knik. "Het stelt me gerust dat hij erbij is. Ik vertrouw Xav meer als de artsen."
Trace loopt naar me toe. "kom even een rondje wandelen." Zegt hij en ik kijk hem aan en loop met hem mee.
Als we uit het zicht zijn van de andere kijkt Trace me aan. Met Trace heb ik de beste band. Altijd al gehad. "Vertel.." zegt hij dan. Hij weet dat ik ergens mee zit.
"Ik begrijp niet waarom ik mijn geest en emoties niet gescheiden kan houden. Het voelt alsof ik af brokkel, zwak wordt."
Trace knikt. "Dat zie ik. Het komt omdat het niet goed gaat met Maria. De andere helft van je ziel is zwak."
Ik kijk hem aan. "Denk je dat het betekend dat Maria het niet gaat redden?"
Trace schud zijn hoofd. "Nee dat denk ik niet. Maria gaat het redden. Maar je kan haar alleen helpen als je je sterke geest terug krijg."
"Maria zei dat ik bekend sta als een sterke savant met een sterke geest en dat veel savants bang zijn voor me."
Trace knikt. "Dat geloof ik meteen. Met jou gave maakt het dat je enorm sterk ben. Maar het maakt je ook gevaarlijk." Hij pakt mijn pistool. "Dit is maar een voorwerp, jou kracht zit hier." Hij tikt op mijn hoofd.
"Je weet dat ik het nooit zou gebruiken als er echt geen andere mogelijkheid is."
"Klopt en dat zou je ook met deze moeten doen." Hij geeft mij mijn pistool terug en ik kijk erna.
"Ik ben echt dom geweest.."
"Vic, je moet je realiseren dat nu je moeite heb met alles bij elkaar te houden dat je nog gevaarlijker bent. Je moet nu alleen aan Maria denken. Niet aan ons, niet aan Daniel Kelly en zeker niet aan Fabiano Toscane. Maria heeft je nodig."
Ik stop mijn pistool weer weg en kijk hem aan. "het spijt me heel erg Trace, wat er net gebeurd is."
Trace legt zijn hand op mijn schouders. "Dat vergeten we. Ik begrijp je frustratie. Zo voelde ik me ook in Italië toen de Contessa Diamond had."
Ik glimlach. "Wil je nog steeds mijn getuigen zijn?"
Trace slaat me tegen me hoofd zoals hij dat vroeger altijd deed. "Tuurlijk broertje."
Ik maak van mijn handen een pistool en richt hem op Trace. "pas op he broer."

Changing MariaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu