Changing Maria

Hoofdstuk 19

Maria

- Ik sta op als de bel gaat en loop naar de deur. "Maria wie is daar?" roept me moeder uit de keuken. Ik kijk om de hoek en glimlach als daar Fabiano staat. Hij is een goede vriend van ons en heeft ons geholpen met een appartement vinden in New York nadat mijn ouders zijn gaan scheiden. "Het is Faab mam!" ik open de deur en laat hem binnen.
"Hoe gaat het Faab?" vraag ik en hij negeert me en loopt door. "Fabiano?" vraag ik nog een keer en ren achter hem aan. "Wat is er?"
Hij zegt niets en dan zie ik dat hij een pistool naar mijn moeder gericht heeft. Verstijft blijf ik staan en mijn moeder kijkt naar Fabiano.
"Dus het was allemaal een val?" vraagt ze zachtjes. Fabiano knikt.
"Waarom Fabiano? Ik vertrouwde je, Maria vertrouwt je.." haar stem klinkt ernstig en Fabiano lacht.
"Je had voorzichtiger moeten zijn Jasmine. Zeker met z'n prachtige dochter aan je zijde."
ik ren naar voren maar het is te laat. Er klinkt een schot en mam valt op de grond. Ik ren naar haar toe en probeer het bloeden te stoppen maar wat ik ook doe niets helpt. Mam.. ik hou van je. Fluister ik in haar geest als ze stopt met adem halen. Fabiano trekt me mee het appartement uit en ik probeer me los te trekken. Het werkt niet. Ik probeer mijn gave op hem te gebruiken maar tot mijn schrik werkt dat ook niet.
Hij lacht en kijkt me aan. "Jou gave zijn nutteloos bij mij, wen er maar aan." Voor ik iets kan doen trekt hij me tegen zich aan en kust me. -

Snel trek ik me terug en sluit Uriel en de andere buiten. De tranen stromen over mijn gezicht en ik wil niet dat ze meer zien van die dag. Ik voel de sterke armen van Victor om me heen. Na een paar minuten neemt Victor het woord. "We stoppen Maria, je kwelt jezelf." Ik schud mijn hoofd en ik krijg een glas water van Karla. "Dit is het begin. Uriel je moet nu verder gaan naar de volgende dag." Zeg ik en neem een slokje water. Uriel knikt. "alleen als jij het wil." Ik pak zijn hand en knik. "Ik ben er klaar voor."

- Ik storm naar binnen als we aangekomen zijn bij de villa van mijn vader. "Pap!" roep ik en dan zie ik hem aan tafel zitten. Fabiano loopt achter me aan als ik kwaad naar hem toe loop. Huilend sla ik op zijn rug. "Jij hebt ma laten vermoorden!" gil ik en ik blijf slaan. Fabiano tilt me met gemak op en het enige wat ik kan doen is gillen. Hij draait me om en slaat me hard in mijn gezicht. Verslagen en bang kijk ik hem aan. Opeens staat mijn vader op en ik zie aan hem dat hij woest is. Niet op mij maar op Fabiano. Met 1 soepele vuistslag slaat hij Fabiano tegen de grond aan. "Niemand slaat mijn dochter!" alles wordt wazig en ik val flauw.
Ik heb geen idee hoe laat het is. Ik open mijn ogen en zie dat ik in mijn oude kamer ben. De kamer waar ik jaren lang heb geslapen. Pap zit op de rand van mijn bed en kijkt bezorgd naar me. "He prinses. Hoe voel je je?"
Ik knipper een paar keer met mijn ogen. "pap, mama is dood.."
Hij knikt "Dat weet ik lieverd. Ik wil je zo wat laten zien maar rust eerst even uit."
Snel schud ik mijn hoofd. "Nee ik wil het nu zien! Gaat het over mama?"
Hij knikt en helpt me overeind. Pap pakt zijn laptop en start een filmpje. Ik kijk naar het filmpje. Het lijkt op een bewakings filmpje. Opeens zie ik mijn moeder. "Waar is dit?"
"Dit is het huis van je tante Lesly en oom Scott." Als ik goed kijk zie ik het. Lesly is de zus van mijn vader. Ze is getrouwd met haar soulmate Scott en hebben 2 meisjes. Een tweeling, Amber en Ashley. Ik kijk verder en zie hoe mijn moeder haar gave gebruikt om het huis in brand te zetten. Ik schrik op en schud mijn hoofd. "nee dat is mam niet!" Ik sla de laptop dicht. "Mam doet zoiets nooit!"
Pap zucht. "Dat doet ze wel. Ze heeft het vaker gedaan."
Ik snik en schud mijn hoofd. "je liegt!"
Hij staat op en kijkt me boos aan en slaat de laptop weer open. "Kijk hier Maria! Dit doet je moeder! Lesly en de kinderen waren thuis! Alleen Scott heeft het overleefd!"
Ik schud mijn hoofd en ren naar beneden waar ik de kamer in ren. Op de kast staat een kaarsje te branden met de foto's van tante Lesly, Amber en Ashley erbij. Daarbij een kaartje. Twijfelend pak ik het op en kijk erin. Het is een rouwkaart. Trillend zet ik het terug en voel de hand van mijn vader op mijn hoofd.
Maria, niemand mag hiervan weten. Nooit mag je het tegen iemand zeggen. Doe je dit wel zal je het niet overleven.
Ik slik en kijk mijn vader aan. "Pap, waarom?"
Hij draait zich om. "er is meer Maria."
Ik loop met hem mee naar zijn kantoor en ga zitten.
Mijn vader begint meteen met vertellen. "er zijn een aantal savant families die denken dat ze het goede doen, die denken dat ze voor het goede staan. De meeste hebben familieleden die werken binnen de politie, CIA en FBI."
Ik lach "Pap.. de politie, CIA en FBI.. dat is toch goed."
hij schud zijn hoofd. "Corruptie is een groot probleem."
"aha.. dus die savants bij de politie.. wat doen die precies dan?"
"Veel. Maar om even terug te gaan naar mijn verhaal. Een van de savant families is de familie Benedict. Saul en Karla Benedict hebben 7 zoons. Een van hun zoons is net zo oud als jij. 16. Het is geen lieverdje en hij heeft dezelfde gave als ik. Wij vermoeden dat hij je moeder gemanipuleerd heeft. Zijn gave zijn ontzettend sterk. Hij is niet eens de 7e zoon. Hij is de 3e. Moet je nagaan wat de 7e zoon van deze familie zou kunnen doen. "
Pap laat me foto's zien van deze 3e Benedict zoon. Mijn mond valt open. "O mijn god wat een lekker ding!" het floept eruit voor ik er erg in heb.
"Maria!" roept mijn vader boos. "Hou even je hoofd erbij. Deze jongen heeft jou moeder gemanipuleerd waardoor ze nu dood is!"
Ik kijk naar de foto en voel woede opkomen. "Pap. Beloof je me dat je de waarheid spreekt?"
Hij kijkt me aan en knikt. "Dit is Victor Benedict. "
"Ik maak hem kapot.." zeg ik zachtjes. –