Hoofdstuk 14

183 10 1
                                        

Vic

We zitten net aan tafel als de bel gaat. Snel kijk ik op maar mijn vader staat al op en opent de deur. Ik pak mijn kop koffie van de tafel af en op dat zelfde moment roept mijn vader Xav. Ik kijk naar de andere als Xav van tafel loopt naar de voordeur. Zed houd Sky's hand vast en ik glimlach. Ze zijn echt zo leuk samen. Het is mooi om te zien hoe Sky Zed op het goede pad houd. Ik schrik op als Phoenix een klein gilletje laat en op springt en ik kijk om en zie Xav met Maria in zijn armen staan. Ze beweegt niet en is bont en blauw. Ik laat mij kop koffie vallen en sprint zo snel ik kan naar Xav en Maria toe en pak haar over van hem. Met trillende benen loop ik naar de huiskamer en leg Maria zachtjes op de bank. Xav laat meteen zijn helende handen werken en ik hoor allemaal stemmen om me heen. Van mam, pap, Phoenix en Crystal, me broers.. maar 1 stem hoor ik niet. De stem van Sky. Zachtjes wrijf ik met mijn hand over Maria's arm en hand als ik opkijk naar Sky. Ze staat stilletjes te kijken en schrikt op als ze ziet dat ik naar haar kijk.
Sky? Wat is er?
Haar kleuren.. haar aura is.. anders
Ik kijk naar Sky en dan naar Maria. Hoe anders?
Ik begrijp het niet. Het lijkt een regenboog. Geel voor leugens, diep Rood voor woede, Roze voor liefde maar de sterkste zijn Zwart en Grijs..
Wat betekenen die?
Zwart betekend haat en grijs is angst. Vic ik heb dit nog nooit eerder gezien.

Even kijk ik naar Sky en dan om naar Xav.
"Ze heeft niets gebroken. Het ergste is een hersenschudding. De rest wat kneuzingen"
Ik zucht diep en kus zachtjes haar lippen.
Maria, wordt wakker..
Xav doet zijn best haar te helen. Je ziet de blauwe plekken verdwijnen als sneeuw voor de zon. Hij is in de korte tijd dat hij en Crystal bij elkaar zijn heel goed geworden in helen. Als Xav aangeeft niet veel meer te kunnen doen voor haar neem ik haar mee naar mijn kamer en leg haar in bed. Zelf ga ik op de stoel in de hoek zitten en blijf naar haar kijken. Ik laat haar geen seconde meer uit mijn zicht.
Zo blijf ik uren zitten. Af en toe komt iemand langs om te kijken hoe het gaat. Als Yves binnenkomt zie ik aan hem dat hij iets weet.
"Victor..?" Vraagt hij zachtjes en ik knik. "Ik heb even gezocht in het dossier van Maria en.."
Ik kap hem af. "Yves hou op. Blijf haar niet controleren. Ik weet wat in dat dossier staat. 80% heb ik er zelf ingezet."
"Weet je dan ook hoe de volledige naam is van haar moeder?"
Ik kijk hem even aan en schud mijn hoofd.
"Jasmine Claire Selier"
Ik zucht en haal mijn schouders op. "Dus.. waarom is dat belangrijk?"
"Omdat ik die naam ken. Selier is een Franse achternaam. Ik ben gaan..."
"Zoeken en vond een hoop informatie." Zeg ik geïrriteerd door zijn zin heen.
"Wil je het weten of niet anders ga ik gewoon weer hoor"
Ik kijk naar Maria en knik. "als het belangrijk is wel."
"Selier is de eigenaar van Hotel Sezz Saint-Tropez. Maria's moeder is de hoofderfgename. Ik zocht verder en vond een overlijdens acte van Jasmine Claire Selier. Ze is 7 jaar geleden overleden in New York tijdens een overval."
"Moord dus?"
Yves knikt. "In het politie rapport van de NY politie staat dat ze met haar dochter daar woonde nadat ze na een vechtscheiding daarheen gevlucht is. Maria's vader was verdachte in de zaak maar is niet veroordeeld wegens te weinig bewijs. Maria was toen..."
"16.." vul ik hem aan en kijk naar Maria. Wat zou ze weten.. "Denk je dat Maria er iets mee te maken heeft?"
"Ik weet het niet Vic.. Ik weet wel dat ze 2 jaar erna, een week naar haar 18e verjaardag is getrouwd met Toscane ook hij is verdachte geweest. Hij was 29 toen hij met Maria trouwde. Er is niemand veroordeeld in de zaak."
Ik bedank Yves voor de informatie en zeg dat hij het nu moet laten. Geen gezoek meer. Yves stemt in en als ik weer alleen ben met Maria ga ik op de rand van het bed zitten en pak zachtjes haar hand en wrijf er zachtjes overheen.

Maria

Langzaam open ik mijn ogen en voel een sterke aanwezigheid. Ik knipper een paar keer en zie Victor naast me zitten. Zijn ogen zijn rood alsof hij al een tijdje niet heeft geslapen maar wel dood moe is. Hij knijpt zachtjes in mijn hand als hij ziet dat mijn ogen open zijn en ik knijp hem zachtjes terug. Ik wil om gaan liggen en merk een hevige pijn in mijn zij en kreun zachtjes.
"Heb je pijn? Zal ik Xav roepen?"
Ik schud mijn hoofd en glimlach. "Je bent zo schattig als je je zorgen maakt om mij."
Hij kust zachtjes mijn lippen en ik kus hem terug.
"Wat is er gebeurd Maria..?" vraagt hij meteen.
Ik denk na en probeer alles weer boven te halen. "Het was zo raar.. Ik kwam binnen en hij deed zo raar.. ik mocht geen drinken pakken, ik moest het vragen.." Alles is zo wazig en ik sluit mijn ogen even om goed na te denken. "Ik denk dat hij me geslagen heeft.." zeg ik zachtjes. In Vic's ogen zie ik een gevaarlijke blik verschijnen. De helder grijze ogen die zo vertrouwd waren zien er nu uit als de ogen waar ik voor zou vluchten.
Heb ik wat verkeerd gedaan Vic? Vraag ik voorzichtig.
Hij slaat zachtjes zijn armen om me heen. Zachtjes voel ik hem mijn geest in dringen maar ik vecht het niet tegen. Er is niets dat hij niet mag weten. Ik vertrouw hem.
Ik hou zo ongelofelijk veel van jou Maria.. Maar het is moeilijk.. Ik weet het gewoon even niet meer..
Ik schrik op en duw hem weg. "Wil je het uitmaken?!" vraag ik in paniek. "Ik kan niet zonder jou Victor! Je bent alles voor me, ik zou alles..." De tranen springen in me ogen als Vic me tegen zich aantrekt.
"Ik zou het nooit uitmaken met jou Maria. Je bent mijn ziel." Fluistert hij in mijn oor en hij kijkt me aan. De blik in zijn ogen staat nu anders. Vol liefde. Ik kus hem en hij kust me terug. Een liefdevolle zoen. Hij gaat zachtjes met zijn hand onder mijn shirt en wrijft zijn hand over mijn middel naar boven. Als hij vlak bij mijn ribben is voel ik een pijnscheut door mijn middel gaan. Hij stopt en kijkt naar de plek waar hij net met zijn hand overheen ging.
"Misschien kan Xav nog even komen kijken.."
Ik schud mijn hoofd en trek hem naast me in bed. "Ik wil nu alleen met jou zijn. Ik wil naast je in slaap vallen en naast je wakker worden."
Vic glimlacht naar me en trekt mijn shirt weer recht en kust me. "Morgen praten we verder oke?"
Ik knik en leg mijn hoofd op zijn borst en luister naar het ritme van zijn hartslag. Niet veel later val ik in een diepe slaap.

Vic

Ik kijk naar Maria die in mijn armen in slaap is gevallen. Ze begreep me helemaal verkeerd en ik had het bijna verpest. Maria is het meisje waarmee ik oud wil worden. Ik kan alleen maar aan haar denken. Elke minuut van de dag. Voor ik ga slapen sein ik nog even naar mijn familie dat Maria wakker was en dat we nu gaan slapen. Morgen is het tijd voor vragen. Ik ben bang haar te vragen naar haar moeder. Maar ik wil alles weten.. Over Jasmine Claire Selier en Fabiano Toscane. Nog een keer deze dag geef ik haar een kus en ik val in een diepe slaap.




Changing MariaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu