Changing Maria

Hoofdstuk 13

Vic

Ik zit in de tuin tegen een boom en denk na. Ondertussen snij ik met een zakmes in een stuk hout. Een half uurtje geleden kregen we het bericht dat Trace goed wakker is geworden uit de narcose. Diamond is bij hem en de andere zijn naar huis gekomen zodat hij kan uitrusten. Om alle vragen te ontlopen ben ik naar buiten gegaan. De winter is al een tijdje geleden begonnen. Normaal zou ik na het werk nog even lekker gaan skieën maar mijn hoofd staat niet naar skieën. Ik wil weten hoe het met Maria is en waar ze is. het zit me niet lekker dat ze zo behandeld wordt door haar bloedeigen vader. Ook de vraag van Uriel blijft door mijn hoofd spoken. Wat weet ik nou eigenlijk van Maria haar moeder..? Ik kijk naar het stuk hout waar niet veel van over is en zie dan Yves aan komen.
"He broertje" zeg ik tegen hem en leg het mes aan de kant.
"Maria haar auto is gezien in Wrickenridgs." Zegt Yves dan en laat de bewakingsbeelden zien op zijn ipad. Ik kijk erna en zie dat het inderdaad Maria is "En ik vertelde toch over die jongen door wie ze in paniek schoot? Die kwam een paar minuten na Maria langs op de fiets."
Ik kijk hem aan. "Weet je wie die jongen is?"
Yves knikt. "Jason Darby, Het neefje van Maria"
Ik kijk nog eens naar de beelden. "Dat is bij het casino" Yves knikt en ik geef de ipad terug en sta op.
"Haal Zed en Will, ik wil er heen. Jij gaat met Zed naar de achter ingang van het gebouw en wacht op een teken van mij of Will. Ik ga met Will door de gewone ingang." Yves knikt en haalt de broers en ik loop naar mijn auto en stap in. Als Will er ook is rijd ik snel naar het Casino. Geen idee wat ik zou aantreffen maar die Jason is zeker weten iets van plan.

Maria

Zonder al te veel na te denken rijd ik naar het Casino waar Jason heen zou gaan voor een klus. Ik haat het dat dit allemaal mijn schuld is. Jason breekt door mij.. Ik stop de auto en loop naar binnen. De pokertafels zijn al bezet dus dan maar een roulette tafel. Na 2 rondjes spelen zie ik Jason en ik zeg de heren gedag. Ik loop naar een prive kamer. Jason, kamer 87, kom nu! Stuur ik en al vrij snel zie ik de deur open gaan.
"ben jij achter me aangestuurd om te kijken of ik mijn werk wel goed doe?" vraagt hij en ik schud mijn hoofd. "Wat heb jij gezien"
Zijn blik veranderd. "Ik weet dat je niet overvallen bent in je appartement."
Ik zet een stap naar hem toe. "Wat heb je gezien!? Ik vraag het niet nog een keer"
Hij stapt achteruit en kijkt me angstig aan "Ik zag je bij een van die Benedicts in de auto"
Ik draai me om en voel woede opkomen. Op Jason omdat hij mij en Yves had gezien, op mezelf omdat ik niet voorzichtig genoeg was maar vreemd genoeg ook op Vic. De tranen stromen over mijn gezicht. Ik mag niet boos zijn op Victor.. hij kan er niets aan doen.
"dus het is waar? Jij was bij de Benedicts" Zegt Jason met een grijns en ik draai me om en sla zo hard ik kan met een vuist in zijn gezicht. Jason valt tegen de deur en dan op de grond. Een harde klap en meteen vliegt de deur open. "Victor?!"
Hij kijkt me aan en dan naar Jason die op de grond ligt en overeind wil krabbelen. "Blijf liggen!" snauw ik hem toe "Victor weg nu"
Victor stapt naar me toe en ik kijk hem aan.
Maria, wat doe je, wat is er met je?
Ik kijk weg. Ik moet dit doen Vic, en het is makkelijker voor jou en voor mij als je niet hier bent nu.
Hij pakt mijn hand en tilt zachtjes met zijn andere hand mijn kin omhoog en kijkt recht in mijn ogen. Wat moet je doen Maria. Je ogen, ze zijn anders. Heeft je vader dit gedaan met je?
Ik probeer weg te kijken maar het lukt niet. Ik kan hem alleen maar strak aankijken. Ik moet hem breken Vic. Hij weet te veel.
Vic trekt me tegen zich aan en houd me in zijn armen. Een fijn en veilig gevoel stroomt door me lichaam. Er zijn andere manieren Maria.
Ik snik en schud zachtjes mijn hoofd. Ik moet dit doen Victor. Hij kan verder leven. Als ik het niet doe zal ik zelfmoord plegen. Je moet het me laten doen.
Ik kan je helpen liefje.. echt waar.
Ik kijk naar Jason die geschrokken en met een bloedneus op de grond ligt te kijken. Ik trek me los en ren naar hem toe. Snel leg ik mijn handen op zijn schouders. "Het spijt me heel erg Jason, als alles achter de rug ik ga ik een manier bedenken om het ongedaan te maken" Ik sluit mijn ogen..
"Maria.. alsjeblieft niet doen!"
Victor klinkt bijna smekend. "Maria, alsjeblieft luister naar hem, ik zal niets zeggen, echt niet!" Jasons zwakte komt nu boven en ik tik zachtjes tegen het glas. Er komen kleine scheurtjes in zijn geest. NU MARIA! Hoor ik mijn vaders stem. Ik bijt me tanden op elkaar en sla hard tegen zijn geest en hij breekt.

Vic

Ik hou mijn ogen dicht als Jason op de grond ligt en Maria snikkend naast hem neer zakt. Zodra ik mijn ogen open zie ik Jason doelloos voor zich uit staren. "Maria..." Ik loop naar haar toe en til haar op in mijn armen. "Waarom heb je dat gedaan.. er zijn andere manieren, betere manieren"
Ze snikt "Ik moet hem bij mijn vader brengen" zegt ze zachtjes.
"Ik ga met je mee" Zeg ik vast besloten maar ze schud haar hoofd. "Ga naar huis Vic, ik kom zodra ik klaar ben daar"
Ik zucht en knik. "Als je voor vanavond 7 uur er niet bent kom ik je zoeken." Ze knikt en ik zet haar op de grond. Ze helpt Jason opstaan en neemt hem mee naar haar auto. Ik zie haar door het raam weg rijden en zucht. Ik loop naar de achter ingang en zie daar Will, Zed en Yves staan. Ze zien dat er iets gebeurd is. "Maria heeft Jason gebroken." Zeg ik dan en Yves en Zed kijken elkaar aan. "Ze was gemanipuleerd door haar vader en ze was in paniek. Ik heb geprobeerd haar tegen te houden. Ze zei dat ze zelfmoord zou plegen als ze Jason niet zou breken."
"Waar is Maria nu?" vraagt Zed
"Naar haar vader. Ze moest Jason daar brengen. Daarna zou ze naar ons huis komen. Is Sky daar?"
Zed knikt en loopt naar de auto. Het is wel duidelijk dat hij wil zeggen: ik zei het toch ze is niet te vertrouwen. Ik zie aan Yves dat hij me wel begrijpt na wat met Phoenix is gebeurd in London. We stappen in de auto en ik kijk naar Yves. "Yves kan je iets voor me doen?" Yves knikt en vraagt wat hij moet doen. "Wil je de beveiliging rond ons huis optimaal updaten? Ik laat haar niet meer gaan nu. Het is te gevaarlijk."
Yves knikt en verteld dat hij de laatste 2 maanden naar verschillende dingen onderzoek heeft gedaan. Hij kan ze invoeren maar niet garanderen dat ze ook 100% werken.
We rijden naar huis waar ik ook het nieuws moet gaan vertellen.

Maria

Ik kijk naar Jason als ik de auto parkeer bij de chalet. Sean kijkt in de auto en grijnst en trekt Jason uit de auto. Ik stap uit en loop naar binnen.
"Is het gedaan?"
Ik zucht "Had ik hier anders gestaan dan?"
Mijn vader kijkt boos op van zijn krantje. "Ik wens geen grote monden meer van jou jonge dame. Je moet leren respect te hebben voor je vader. Ik ben de gene die jou auto betaald. Jou kleding betaald en nog belangrijker. Jou appartement."
Ik knik en loop naar de koelkast om wat te drinken te pakken.
"Ook wens ik dat er eerst gevraagd wordt of je iets te drinken of eten mag pakken." Gromt hij en ik kijk hem nu boos aan.
"Ik kan beter in de gevangenis zitten!"
Hij staat op en loopt woest naar me toe en ik doe snel de koelkast dicht "Oke rustig ik vraag het eerst" zeg ik snel.
Hij draait zich om en ik zucht diep. Die zucht hoorde hij en hij haalt uit met zijn hand in mijn gezicht en ik stap naar achter en grijp naar mijn gezicht en kijk hem geschrokken aan. Hij had me nog nooit geslagen. "Pap.." Zeg ik zachtjes en er rolt een traan over mijn wang. Hij slaat nog een keer hard met zijn vuist in mijn buik en ik zak op de grond en moet bijna overgeven.
"Je lijkt je moeder wel! Hou op met dat gejank en gedraag je als een sterke vrouw!"
Ik wil opstaan maar hij trapt nog 2x. 1 in mijn gezicht en de ander in mijn zij. Ik zweer dat ik een of meerdere ribben voelde breken.
"Nu wegwezen! Ga naar je appartement. Ik wil je even niet meer zien!"
Duizelig als ik ben sta ik op en loop naar me auto en stap snel in. Mijn gezicht doet pijn en voelt dik aan. Toch durf ik niet in de spiegel te kijken. Zonder iets te melden rijd ik naar het huis van de Benedicts. Ik vraag me af of ik nog wel welkom ben.
Na een half uurtje kom ik aan bij het huis en stap uit. Wiebelig op mijn benen loop ik naar de deur en bel aan en Saul opent de deur. Aan zijn gezicht te zien ziet mijn gezicht er nog erger uit dan dat ik dacht. "Mag ik binnen komen?" Vraag ik zachtjes en ik voel mijn benen zwaarder worden. Ik grijp naar meneer Benedict om hem vast te houden maar ik ben te duizelig en val op de grond. "Xavier!" Hoor ik hem nog roepen en alles wordt zwart voor mijn ogen.