Changing Maria

Hoofdstuk 7

Vic

Mijn pistool is gericht op Maria en ik kijk haar doordringend aan. Ze is compleet door het lint gegaan. Ik laat mijn wapen zakken als ik zie dat ze rustiger wordt. "Maria, je moet je woede leren beheersen" zeg ik zachtjes en leg mijn hand op haar schouder en ik dring haar hoofd in en zoek naar oorzaken. Ze vecht niet tegen mijn indringing en ik zoek. Ik zie schaamte, leegte en angst. Angst voor haar vader. Angst voor mijn familie en angst voor mij. Zodra ik haar geest verlaat open ik mijn ogen en kijk haar aan. Ik kijk om naar Yves die ook tot orde is gebracht door Phoenix. "Kunnen we nu als 4 volwassenen praten?" Maria, Yves en Phoenix stemmen alle 3 in.
Ik ga weer zitten "Maria, ik heb een aantal vragen voor je."
Maria komt naast me zitten en knikt.
"Heb je een vermoeden wie de agent is die bij je vader in het complot zit?"
Ik zie dat ze nadenkt over mijn vraag.
"Misschien wel" Ze kijkt me aan. "Elke keer als ik een brief kwam werd ik door dezelfde agent gehaald en ik kreeg van hem de brieven. En de brieven waren ook niet opengemaakt. En ik weet dat dat normaal wel wordt gedaan om te controleren wat erin staat voor een gevangene hem leest"
"Weet je een naam?"
Maria schud haar hoofd. "ik herken hem wel meteen als ik hem zou zien"
Yves kijkt op "Maria, kan je even komen kijken?" Ze loopt naar Yves en ik loop mee en kijk mee op het scherm. Yves heeft ingebroken in het Medewerkers logboek van de Afghaanse politie.
"Herken je hem op een van deze foto's?" Vraagt Yves aan Maria.
Ze hoeft niet lang na te denken "Die daar, dat is hem"
Ik noteer de naam en gegevens van de agent die Maria zojuist heeft aangewezen.
Yves probeert meer gegevens op te zoeken over de man.

Na een lange middag zijn Yves en Phoenix even op bed gaan liggen. Ze hebben last van een jetlag dus slapen een beetje bij. Het loopt tegen half 6 in de avond aan en Maria stelt voor om te koken.
"Kan je goed koken?" Vraagt ik geïnteresseerd.
"Niet heel goed maar ik kan wel koken" is haar antwoordt. "Wat vinden Yves en Phoenix lekker?"
"Ze lusten alles wel. Maar Phoenix is wel vegetarisch."
"Dat is niet erg. Ik ook." Zegt Maria en ze kijkt in de koelkast wat er is. "Ik kan een olijvenrisotto maken"
Ik grijns. "Dat klinkt niet als iemand die niet heel goed, maar wel kan koken"
Ze haalt haar schouders op. "Mijn ex-man vond dat koken de taak van zijn vrouw was en hij nam geen genoegen met een simpele lasagne"
Ik kijk haar aan "Ik heb veel gehoord over Fabiano Toscane"
Ze zucht "Dat geloof ik meteen. Hij is een vreselijke man"
"Waarom ben je dan met hem getrouwd geweest?"
Maria pakt alle spullen voor de olijvenrisotto. "Ik had niet zo veel keuze. Mijn vader vond hem een goede man voor mij. Het huwelijk was al geregeld voor ik kon vragen met wie ik moest trouwen."
"Heb je ooit nagedacht wie je soulmate zou zijn?"
Maria knikt. "elke dag" ze begint met de groente te snijden en ik help haar. "Ik ben zo blij dat ik van hem af ben." Ik haar stem hoor ik tranen, het doed me pijn haar zo te zien. Ik stop met snijden en pak haar handen.
"Maria, het is voor ons allebei wennen dat we niet de soulmate hebben die we ons hadden voorgesteld. Maar toch denk ik dat we in zekere zin bij elkaar passen. Ik heb het al eerder gezien bij mijn broers. Zed, Yves en Xav hebben een soulmate die het tegenovergestelde van zichzelf zijn. We geven elkaar balans"
Ik kijk in haar mooie ogen en kus haar zachtjes op haar lippen. Ze kust me terug en ik voel onze band nog sterker. We horen bij elkaar. De zachte kus gaat over in een passionele zoen en ik sla mijn armen om haar middel en houd haar dicht tegen me aan. Ze trekt zich zachtjes terug en ik kijk haar aan. Haar ogen staan vol tranen die langzaam over haar wangen rollen. Ik veeg met mijn duim de tranen weg.
Ik heb nooit eerder klachten gehad over mijn zoenkunsten.
Ze lacht en veegt de tranen weg. Je zoent geweldig Victor. Dit was de fijnste kus die ik ooit heb gehad.
Ik glimlach en druk een vluchtige kus op haar lippen.
"Laten we verder koken voordat ik z'n honger krijg dat ik jou opeet"
Maria knikt en legt uit wat ik kan doen. Samen maken we het gerecht klaar. Als Maria de tafel dekt loop ik naar de slaapkamer waar Yves en Phoenix liggen te slapen en klop op de deur. "Eten is klaar"
Ik schenk een lekkere wijn in voor ons allen en ga zitten. Yves en Phoenix komen hun kamer uit en kijken verbaast op als ze Maria in de keuken zien staan koken. Ze komen zitten en Phoenix kijkt in de pannen.
"Wouw, dat ziet er heerlijk uit Maria" zegt ze enthousiast.
Maria haalt haar schouders op en zet de pannen op tafel. "Ik wou een goede indruk achter laten bij het broertje van mijn soulmate en zijn vrouw" Ze gaat zitten en kijkt mij aan.
"Dat is wel gelukt zo denk ik" Zeg ik grijnzend en kijk naar Yves.
"Ik zie dat ik concurrentie in de keuken krijg" Zegt Yves dan en hij schept op.
Tijdens het avond eten is het erg gezellig. Het eten wat Maria heeft klaargemaakt is heerlijk en de wijn wordt goed gedronken door ons alle 4. Phoenix verteld over haar leven in de gemeenschap waar ze is opgegroeid. Maria verteld dat ze de leider van die gemeenschap, de ziener, wel eens heeft gezien bij haar vader. Ook is ze wel eens in Londen geweest. Haar vader vertelde dat het een vakantie was maar nu valt alles op zijn plek. Phoenix' leider en Maria's vader zaten in het zelfde savant netwerk. Het 'slechte' netwerk wel te verstaan. Na het eten stelt Maria een potje poker voor. Yves kwam al snel tot de conclusie dat dat nogal oneerlijk zou zijn aangezien Maria in een groot hotel in Las Vegas woonde met een groot casino en waarschijnlijk elke dag wel pokerde maar Phoenix had wel zin in een potje. Uiteindelijk stemde Yves toe maar dan wel een potje zonder echt geld. Al snel bleek dat Phoenix een enorm pokerface heeft. Maria had erg veel moeite om haar in te maken. Yves en ik deden meer voor de sier mee want het echte gevecht om de muntjes ging tussen de dames. Hoe goed Phoenix ook was, ze kon het niet winnen van de dochter van een hotel en casino eigenaar. Maria won.
Ondertussen was het al half 1 in de nacht. We besloten naar bed te gaan. Phoenix en Yves verdwijnen in hun kamer terwijl ik de lege wijnflessen opruim. Maria kijkt rond in de suite.
"Uhm Victor? Er zijn maar 2 slaapkamers"
Ik knik "Dat klopt"
"Waar moet ik dan slapen?"
Ik kijk haar aan. "Bij mij"
Ze draait zich naar me om en ik zie de twijfel in haar ogen. "Weet je dat zeker?"
Ik knik weer en loop mijn slaapkamer in. Ik leg kleding klaar voor morgen en leg mijn telefoon, portemonnee en pistool op mijn nachtkastje en sluit de telefoon aan op de oplader.

Als ik me weer omdraai staat Maria in de deur te kijken.
"Als je echt niet met me wil slapen dan slaap ik wel op de bank"
Ze kijkt me aan en schud haar hoofd "Dat is niet nodig"
Ik loop naar haar toe en sla mijn armen om haar heen en kus haar zachtjes. "Ben je bang voor me?" Vraag ik zachtjes. Ze knikt als antwoord.
"Waarom?" Ik kijk strak in haar blauw groene ogen.
"Je bent de vrees van elke slechte savant. Je wordt veel besproken in het netwerk. Iedereen is bang voor je. Iedereen wil ook van je af."
Had ik echt z'n indruk? Het maakt me best een beetje trots. "Maria, ik zou je nooit iets aandoen. Je bent mijn zielsverwant, mijn wederhelft. En daarbij ben je geen slechte savant. Niet meer."
Ze schud haar hoofd. "Hoe weet je dat zo zeker. Wat als ik je verraad bij mijn vader?"
"Dat doe je niet" Zeg ik zelfverzekerd. "Anders zou je tegen me gevochten hebben toen ik in je geest keek. Door onze band zie ik jou geest sterker als die van wie dan ook. Je kan geen geheimen voor me hebben want ik zou ze zo zien"
Ze kijkt in mijn ogen. "Misschien ben ik niet bang voor jou maar voor mezelf"
"Ik ben niet bang voor je." Ik kus haar op haar lippen en de kus gaat over in een zoen. Een zoen die van mij voor eeuwig mag zijn. Ik voel hoe Maria ontspant in mijn armen. Tijdens de zoen duw ik de deur dicht. Ik houd haar gezicht tussen mijn handen en kijk in haar ogen. "Je bent zo mooi Maria" Ik glimlach en ze kijkt in mijn ogen. Ze heeft een blik die ik nog nooit eerder in haar ogen heb gezien. Ik heb je altijd al sexy gevonden Victor. Fluistert ze in mijn geest en ik grijns. Ik haal mijn hand door haar roodbruine haren en ze brengt haar lippen naar de mijne voor een passionele zoen. Mijn hand maakt haar jurkje los en deze valt soepel op de grond. Ik kijk naar haar. Ze is zo mooi, zo prachtig. Haar handen maken de knoopjes van mijn blouse los. Ze trekt hem uit en onze lippen versmelten weer met elkaar. Ik til haar op en haar benen slaan om mijn middel. Ik loop naar het bed en leg haar zachtjes op het matras zonder dat mijn lippen de hare verlaten. Ik trek me even terug om in haar ogen te kijken.
Weet je zeker dat je dit wil Maria?
Heel zeker. Is haar antwoord en ik druk mijn lippen weer op die van haar.

Sorry dat het zo lang geduurd heeft. Er waren wat privé dingentjes die ik eerst even moest oplossen en omdat ik dacht dat t niet erger kon kreeg ik de griep.. ik ga proberen weer zo snel mogelijk een nieuw hoofdstuk te plaatsen.