Changing Maria

Hoofdstuk 11

Vic

Ik kijk naar Trace die naast me in de auto zit. "Zouden ze haar bewaken snachts?" vraagt hij en ik knik. "Dat denk ik wel.. ze zullen haar niet zo snel alleen laten." Het is niet ver rijden naar Aspen dus we hebben kort de tijd om een plan te maken. Na een rit van een half uurtje parkeer ik de auto en stap uit. Ik check nog een keer hoeveel kogels ik heb en loop naar de villa. Trace volgt me en we blijven bij een muurtje staan.
"We kunnen het beste langs die boom daar naar achter het schuurtje lopen." Zegt Trace dan en ik stem in. We sluipen erheen maar hoe dichter bij we komen hoe minder sterk mijn gave worden. "Trace er is iets mis.." Trace voelt het ook en hij blijft staan. Ik kijk om me heen maar zie niemand, ik voel ook geen aanwezigheid van een andere geest als die van Trace.
Ik loop door naar het schuurtje. Er zitten geen ramen in maar nog steeds voel ik geen aanwezigheid. Even twijfel ik maar dan loop ik met opgetrokken wapen naar binnen. Ik zie iemand staan in het donker en het is zeker Elena niet. Voor ik de trekker kan overhalen voel ik een enorme klap op mijn hoofd en alles wordt zwart en ik val op de grond.

Maria

Victor!! Vic geef antwoordt!! Ik zak op de bank en schud mijn hoofd. "de connectie is er gewoon niet" snik ik en ik kijk naar Yves. "wat moet ik doen!?" hij geeft geen antwoordt. Ik zie dat hij het niet weet. Ik kijk naar de andere broers en de tranen stromen harder over mijn gezicht. "Iemand.. zeg wat ik moet doen!" Ik spring op en loop naar Zed en druk hem tegen de muur en kijk hem aan. "WAT MOET IK DOEN!" gil ik en snik en voel me benen zwakker worden en ik laat hem los. Hij tilt me op en legt me op de bank. De deur gaat open en Karla en Saul komen binnen en vragen wat er aan de hand is. Will verteld ze dat het contact met Vic en Trace weg is en Yves laat de brief zien met het dreigement.
"Uriel, maak de meisjes wakker. We hebben iedereen nodig. We gaan ze halen." Uriel gaat meteen naar boven en Saul komt bij me zitten en ik durf hem niet aan te kijken. Hij slaat zijn armen om me heen en trekt me tegen zich aan. Zijn energie is heel rustig en het kalmeert me. "Het is niet jou schuld Maria." Zegt hij dan en ik kijk even naar hem en Karla. "Ik vergeef het mezelf nooit als er iets met Victor of Trace gebeurd."

Vic

Ik wordt wakker met een enorme hoofdpijn. Als ik mijn armen wil bewegen merk ik dat dat niet lukt, ze zijn vastgebonden. Ik vloek binnensmonds en kijk om me heen. Naast me ligt Trace. Hij heeft een grote wond op zijn hoofd en een schotwond in zijn been. "Trace! Wordt wakker!" Ik schop zachtjes met mijn voet tegen zijn zij. Ik hoor hem wat kreunen en merk dat hij pijn heeft dus ik stop. "Trace, kom op wakker worden." Trace beweegt zijn arm en ik kijk naar de deur die open gaat.
"Ik zie dat mijn favoriete Benedictjes eindelijk wakker zijn" Hoor ik een maar al te bekende stem zeggen. Ik kijk op en zie Daniel Kelly met zijn zoon Sean en de bewaker van de gevangenis waar Maria zat. Ik probeer met mijn gave in het hoofd van Daniel Kelly te komen maar het werkt niet. Het lijkt of mijn gave helemaal weg is. Ik zie de bewaker grijnzen. "hij probeert zijn gave te gebruiken meneer Kelly."
Ik kijk naar de bewaker en Daniel Kelly lacht. "Victor Benedict, mag ik je voorstellen aan Imanuel Stands. Zijn gave is het blokkeren van de gave van andere. Je gaves zijn nutteloos nu" Ik kijk naar de grond en laat mijn hersens werken. We moeten hier uit komen. Kelly lacht "Was mijn mooie dochter maar hier. Dat had het zoveel leuker gemaakt. Maar maak je geen zorgen, morgen ochtend komt ze je vast wel even bezoeken." Ik wordt boos en kijk hem aan. "Ik kan niet wachten haar te zien." En ik meen het. Daniel kijkt naar Sean die een stap naar voren zet. "Je weet half niet waar ze toe in staat is." Ik kijk hem aan maar zeg niets en kijk weer naar Trace. Hij wordt nu meer wakker en hij mompelt Diamonds naam zachtjes. "Hier gaan jullie nooit mee wegkomen" Snauw ik naar ze toe. Er komt een andere jongen binnen lopen die een stuk verband om Trace's been legt. We worden weer alleen gelaten maar ik merk dat Imanuel nog in de buurt is. Mijn gave voel ik namelijk niet. Trace wil aan me vragen over Maria maar ik schud snel mijn hoofd en wijs naar de camera en vermoedelijk zijn er ook afluister apparatuur. "We moeten wachten tot pap en de andere ons vinden."
De uren gaan voorbij tot ik weer iets hoor. Ik hoor Sean ruzie maken met de jongen die Trace's been heeft verbonden. "Sean! Je zus is er niet dus dat blijkt maar weer dat we niet op haar kunnen rekenen!"
"Ze komt wel, ze weet heel goed wat er gebeurd als ze het niet doet. Ze heeft vaak genoeg van vader op haar donder gehad."
"Laat mij ze uitschakelen!"
"Nee! We doen het op de manier van mijn vader! Ik wil er niets meer...." Abrupt stopt het gesprek
Ik zie de deur weer open vliegen en kijk op als ik Uriel en mijn vader zie. "Mijn god wat doen jullie hier! Maak dat je weg komt, er hangen over camera's"
Mijn vader maakt me los en ik sta op en hij drukt een doek tegen mijn hoofd "Yves heeft de hoofd computer uitgeschakeld vanaf zijn ipad en Maria zorgt voor een storing in de afluisterapparatuur." hij helpt Uriel met Trace. "Er is iemand die gaves kan blokkeren." Uriel knikt "Ik merkte al dat mijn gave niet werkte hier" Ik ondersteun Trace samen met Uriel terwijl me vader ons naar buiten begeleid en naar de auto. Will komt er aan en neemt het van mij over en ik kijk snel achterom maar ik zie niemand en als iedereen is ingestapt stap ik ook in. Zed zit achter het stuur en rijd snel weg met een omweg naar huis. "Zed hier hebben we geen tijd voor! Xav moet zo snel mogelijk naar Trace kijken."
Zed zucht "Ik wil niet achtervolgd worden zodat ik de auto in een prak rijd met ons erbij"
Ik knik en kijk naar Trace die steeds zwakker word. "Waar zijn de andere?"
"Sky en Phoenix zijn bij Sky's ouders thuis omdat we bang zijn dat hun de volgende zijn die ze uit de weg willen ruimen, Xav is thuis met mam, Diamond en Crystal" Zegt Will.
"En waar zijn Yves en Maria dan??" ik merk hoe onrustig dat ik wordt en mijn vader merkt dat ook. Hij legt zijn hand op mijn schouder. Een gebaar waar ik altijd rustiger van wordt.
"Rustig mijn zoon. Yves en Maria zaten samen in een auto bij de chalet om het signaal te verstoren. Ze zouden meteen weg rijden als ze ons weg zagen rijden. We hebben afgesproken geen telepathische gesprekken te houden zolang we niet thuis zijn."
Ik zucht opgelucht en kijk uit naar het moment dat ik Maria weer zie.
"Ik kan echt niet wachten tot t moment dat ik die 2 terug in de gevangenis kan brengen"
Trace lacht voorzichtig. "Jij niet alleen broertje"
Ik glimlach naar hem "Heb je veel pijn?"
Hij knikt "Komt wel goed"
Zed parkeert de auto bij ons huis en ik stap uit en Xav en Diamond komen naar buiten gerend gevolgd door mam en Crystal.
Diamond schrikt als ze ziet hoe Trace eraan toe is. Uriel en Will helpen Trace naar binnen te brengen en ik volg. Xav gaat meteen aan de slag met Trace en ik ga zitten. Ineens komt er nog iemand binnen. Ik kijk om en Sky, Phoenix en Sky's ouders komen naar binnen. Phoenix kijkt ernstig. "Yves belde me net, er is iets met Maria. Waarschijnlijk heeft een bekende Maria en Yves samen gezien. Yves brengt haar naar het ziekenhuis."
Ik spring op. "Wat is er gebeurd!? Zijn ze aangevallen?" Phoenix schud haar hoofd. "nee dat niet maar ze is flauw gevallen, waarschijnlijk is ze in paniek geraakt en is er niets ernstigs"
Ik pak me jas van de kapstok. "Ga je mee Phee?" Phoenix knikt en pakt de sleutels uit mijn hand. "Ik rijd, jij hebt een wond op je hoofd en ik wil geen ongelukken."
Ik heb geen zin om in discussie te gaan dus ik loop zonder zeuren mee naar de auto en stap in.