Changing Maria

Hoofdstuk 2

Vic

Ik kijk op de klok, half 1 in de nacht. Voor de 100ste keer kijk ik naar het beeldscherm van mijn laptop. Nadat ik het kerst feest heb verpest met de mededeling dat ik naar Afganistan wil gaan ben ik naar bed gegaan.
Mam en Zed zagen vage visioenen en Will en me vader voelde dat het niet goed zit. Toch zit ik hier met mijn laptop om een vliegticket te boeken. Van me ouders en Zed had ik wel verwacht dat ze erop tegen zouden zijn maar Will.. Hij zit in hetzelfde schuitje als ik, hij zoekt zijn soulmate ook. De enige die begripvol was was Yves vreemd genoeg. Hij bood aan mee te gaan maar ik heb het af geslagen net als bij Xav. Ik voel me ogen zwaarder worden en leg mijn laptop weg, morgen zoek ik wel verder. Na nog een half uur nadenken val ik in slaap.

***

De volgende ochtend word ik om half 9 wakker. Mooie tijd om op te staan. Ik kleed mij aan en loop naar beneden en terwijl ik naar de keuken loop hoor ik een aantal keren mijn naam vallen in een gesprek. Als ik de keuken in loop is het stil en ik loop meteen door naar het aanrecht en pak een mok. Yves, Phoenix, Pap, Mam, Zed en Sky zitten aan tafel.
"praat gerust verder hoor ik weet dat ik het leidend onderwerp ben" zeg ik licht geïrriteerd.
Het blijft een tijdje stil en dan neemt Yves het woord "We maken ons zorgen om je Vic, je weet dat je soulmate waarschijnlijk in de gevangenis zit. Wie weet waarom ze daar zit. Misschien heeft ze iemand vermoord of.."
Voordat Yves verder kan praten kap ik hem af. "Of misschien zit ze daar onschuldig, dat gebeurd vaak genoeg in dat soort landen"
Yves kijkt me aan "Meen je dit nou Vic, hoor jezelf eens"
"Mijn besluit staat vast, ik heb met Crystal vanmiddag afgesproken, ze gaat me helpen"
het is weer even stil en ik ga zitten met een kop koffie waar ik zeker heel erg aan toe ben.
"We kunnen je niet verbieden te gaan maar waarom wil je alleen gaan" begint Sky nu en ik kijk haar aan. Ik heb echt een zwakte voor haar heldere blauwe ogen dus ik kijk snel een andere kant op
"Ik wil niemand anders in gevaar brengen"
"Hoor jezelf nu eens! Je mag dan we een hoge baan bij de FBI hebben maar je bent niet Superman Vic" zegt Zed geïrriteerd
"Niet iedereen loopt zijn soulmate tegen het lijf op highschool Zed!" Ik pak een slok koffie en zet mijn mok hard neer.
"jongens geen ruzie nu" zegt mijn vader rustig "Als Vic wil gaan dan moet hij dat doen, we horen hem te steunen in zijn beslissing" Ik hoor dat hij het moeilijk heeft met zijn eigen woorden en ik kijk hem aan.
"dank je pap, ik weet dat ik haar vind"
Dat is een leugen. Hoor ik Sky via telepatie zeggen en ik kijk haar aan. Sky kan door haar gave aura's zien. Ze ziet het als je liegt.
Ik moet haar vinden, Ik heb niet veel tijd meer.

ik sta op en besluit een stuk te gaan rijden op mijn motor. Iets wat ik al veel te lang niet heb gedaan.
Na een tochtje van een kwartier kom ik op een stuk met weinig verkeer en ik trek het gas los en scheur met hoge snelheid over de weg. Even let ik niet goed op en ik die een scherpe haarspeltbocht aankomen. Fuck! Op het nippertje slip ik langs het ravijn en kijk nog even opzij en bedenk me dat ik hartstikke dood had kunnen zijn als ik daarin gevallen was. Toch geeft het in zekere zin een adrenaline kick, net wat ik nodig had nu. Rustig rijd ik verder en doe toch wat voorzichtiger aan.
Vic ik heb een manier gevonden waarop ik contact kan leggen met je soulmate
Abrupt stop ik mijn motor als ik Crystals stem in mijn hoofd hoor.
Meen je dat Crystal? Wanneer kan het? Nu? Ik kom er meteen aan!
Nee rustig ik weet niet zeker of het lukt, en het kost een hoop kracht, Xav moet erbij zijn
Hoe laat spreken we af?
Over een uurtje thuis moet wel lukken. Doe rustig aan en verwacht er niet te veel van.
Tot dan
ik kijk naar mijn motor en glimlach, dit moet gewoon werken!

Hopelijk vinden jullie het wat. Ik schrijf snel verder.
Laat zeker weten wat je ervan vond.

l}>0