Hoofdstuk 3

240 16 2
                                    

Vic

Ik rijd naar huis en zet mijn motor terug in de schuur. Mijn helm zet ik terug op de plank en me jas hang ik op. Snel loop ik naar binnen in de hoop dat Crystal en Xav er al zijn maar helaas. Ik hoor iemand in de keuken en loop erheen.
"goedemorgen Trace" Ik kijk mijn oudste broer aan. "weet je al meer over die vermissingszaak van Elena Jefferson?" Elena is een goede vriendin van onze familie. Ze is geen savant maar ze helpt vaak met de raftings school die mijn vader runt.
Trace kijkt naar zijn mok "Helaas nog niets meer als vorige week. We hebben haar vriend los moeten laten dus we zijn weer bij 0"
Ik denk na "en haar ouders?"
"Ik weet het niet.. ze lijken oprecht verdrietig, ik doe er alles aan om haar levend terug te brengen maar elke dag langer dat ze vermist is..." trace kijkt op en ik knik "Hoe kleiner de kans ik weet het. Als ik je kan helpen.."
Trace kijkt me dankbaar aan "dank je wel broertje ik roep zodra ik meer weet"
Ik glimlach en hoor Xav en Crystal binnen komen en ik loop snel naar ze toe "laten we beneden gaan zitten"
Crystal knikt en loopt voor ons uit de trap af. Ik voel kriebels in me maag. Zou het echt kunnen? Zou ik met mijn soulmate kunnen praten vandaag?
We gaan zitten en ik kijk naar Crystal die het uitlegt.
"Wat de bedoeling is is dat ik een verbinding probeer te maken tussen haar en jou. Ik weet niet of het lukt, het kost enorm veel energie. Daarom is Xav er bij zodat hij meteen kan helen als het fout gaat. Daarbij weet ik niet of er een andere savant aan haar kant bij is die het signaal kan verstoren."
Ik knik dat ik het heb begrepen en Crystal pakt mijn hand en vraagt of ik mijn muren wil laten zakken, iets wat ik nooit doe. Zonder muren ben ik kwetsbaar en beïnvloedbaar en dat is het laatste wat ik zou willen. Toch doe ik het, ik vertrouw ze. Ik voel hoe Crystal mijn hoofd inkruipt en gaat zoeken. Het voelt intimiderend en ik voel me enorm kwetsbaar. Ze kan dingen zien die niemand ooit heeft gezien.
"Ik heb haar gevonden! Nu ga ik verbinding maken" Ik merk hoe ik dichterbij kom, mijn hart gaat sneller kloppen.
Opeens valt de verbinding weg en ik open mijn ogen en zie Crystal in Xav's armen liggen.
"Vic ze is flauw gevallen" zegt Xav met tranen in zijn ogen. Hij heeft zijn handen op haar hoofd en uit haar neus komt bloed.
"Breng haar terug Xav! Nu! Ik wil doorgaan!" Snauw ik naar hem toe "Schiet op!"
Xav kijkt me boos aan "Flikker verdomme op Vic! Dit doet ze voor jou! Ze put zich helemaal uit voor jou! Ze brengt haar eigen leven in gevaar voor jou!"
Ik zie een stoel mijn kant op vliegen en ik buk snel. De stoel vliegt tegen de muur aan kapot en ik kijk Xav geschrokken aan. De tranen stromen over zijn gezicht. Xavs telekinese gave zijn enorm sterk als hij een emotionele drijfveer heeft. "Xav... het spijt me.. kan ik iets doen?"
Hij schud zijn hoofd en doet zijn best om Crystal snel weer bij te laten komen.
De klap van de stoel is niet onopgemerkt gebleven in de rest van het huis, iedereen komt naar beneden gelopen en kijken geschrokken naar Xav, Crystal, mijzelf en de kapotte stoel.
"Wat is hier gebeurd?" Vraagt mijn vader als eerste. Ik leg uit wat er gebeurd is. Crystal komt langzaam bij en ik kijk haar aan. "Crystal.. het spijt me ik kan dit niet van je vragen"
Ze kijkt me aan "Ik had hem bijna, ik kan het doen echt waar we proberen het nog een keer."
Ik schud mijn hoofd "Rust eerst uit"
Zed kijkt mijn vader aan. "Ik kan onze gave's bundelen zodat we sterker zijn" zegt Zed dan en ik kijk hem aan en knik "als Crystal dat wil kan dat zeker"
Crystal gaat rechtop zitten "Ik vind het een goed plan!"
Ik sta op "Eerst ga je rusten Crystal"

*Paar uur later*

We zitten allemaal in een cirkel. Ik naast Crystal,Crystal zit op schoot bij Xav en naast hun zit Zed. De rest zit om ons heen eniedereen houd handen vast.
Ik sluit mijn ogen en hoor Crystal in mijn hoofd. Laat je muur zakken Vic, ik heb je geheimen gezien ze zijn veilig bijmij. Echt waar.
Vreemd genoeg stelt het me gerust en ik laat voor de 2e keer vandaagmijn muren vallen.
Ik voel dat Crystal al snel mijn soulmate heeft gevonden en ik volg haarconnectie.
Ik voel een schok door me heen gaan. Het voelt vertrouwd.
Hallo? Vraag ik voorzichtig
Het duurt even voor ik antwoord krijg...
Jij.... Jij bent mijn Soulmate... Ik voelhet! Mijn god.. mijn soulmate..
Het voel zo magisch naar stem in mijn hoofd te horen.
Ja ik ben het echt, je klinkt zoprachtig. Mijn naam is Victor Benedict. Wat is jou naam? Ik kom je halen ikbeloof het.
Victor Benedict... Het is even stil...Mijn naam is Maria Kelly..


Changing MariaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu