Changing Maria

Hoofdstuk 12

Maria

Ik wordt wakker in een kamer in het ziekenhuis en kijk om me heen. Alles is nog een beetje wazig. Vlak voor we weg reden bij de chalet keek Jason de auto in. Hij moet me wel herkend hebben.. dat kan niet anders.
"he Maria" hoor ik een bekende stem zeggen. Helaas niet de stem waar ik op gehoopt had.
"He Yves.." zeg ik kort en kijk de kamer rond. "waar is Victor is hij oke?"
Yves knikt. " Hij is onderweg hier heen. Trace is gewond maar hij is naar een ander ziekenhuis gebracht voor het geval dat."
Ik slik en sluit me ogen. Het is mijn schuld dat Trace gewond is. De tranen stromen over mijn gezicht als de deur open vliegt. Ik kijk op en zie Vic staan. Ik durf hem niet aan te kijken en draai me om.
Maria.. Hoor ik hem in mijn geest fluisteren. Maria, wat is er gebeurd?
Ik draai me zachtjes om. Hoe is het met Trace? vraag ik zachtjes en hij pakt mijn hand.
Het komt goed met hem maak je geen zorgen. Hij heeft een schotwond in zijn been.
Ik sluit me ogen weer en Victor drukt een kus op mijn voorhoofd. Het is niet jou schuld Maria.. echt niet.
Even kijk ik hem aan en hij veegt met zijn hand een traan van mijn wang. Hij kijkt ineens verschrikt op.
"Yves! wegwezen hier nu! Daniel en Sean komen eraan."
Ik kijk geschrokken. "Vic.. jij moet ook gaan."
Hij schud zijn hoofd. Vic ga! Ik zeg dat ik ben overvallen en dat me buurvrouw me bewusteloos vond. ga nu!
Victor laat zachtjes me hand los. Ik hou van je Maria.
Ik glimlach en geef hem de diamanten ketting die ik om heb. Ik hou ook van jou Victor Benedict.
Vic verdwijnt op de gang en na niet al te lange tijd komt mijn vader binnen gestormd.
"Hee pappie" zeg ik zachtjes en hij kijkt me aan maar zegt niets. "pappie.." herhaal ik nog een keer.
"Waar was je Maria!?" zegt hij kwaad.
"gisteren kwamen er 2 mannen mijn appartement in verder weet ik niets meer." zeg ik zachtjes "Ik denk dat ze 2.000 dollar contant hebben meegenomen die ik in mijn nachtkastje had liggen en toen ik hier wakker werd was ook de diamanten ketting van mama weg die ik om had"
Mijn vader gromt en slaat de deur dicht en Sean kijkt me aan.
"Denken jullie dat ik lieg?"
Mijn vader trekt me aan me arm uit bed en ik val op de grond. AU! Laat me los!
Hij negeert me en trekt me mee naar buiten. Ik strompel achter hem aan en wordt in een auto gezet. Dit wordt straf...

Vic

Ik wacht met Yves om de hoek van de gang als ik zie dat Maria wordt meegetrokken met haar vader. Als ik er op af wil gaan houd Yves me tegen.
Vic je kan niets doen!
Ik grom en sla Yves' hand weg. Hij heeft gelijk.. ik kan niets doen.
"Laten we naar de rest gaan" stelt Yves voor en ik knik en kijk naar de ketting in mijn hand.
We lopen naar buiten en stappen in de auto en rijden naar het ziekenhuis waar Trace ligt.
"Als ik die klootzak in me handen krijg..." Mompel ik kwaad en kijk uit het raam naar buiten.
Yves zucht en rijd door. "Ze kunnen niet blijven vluchten, we krijgen ze wel"
Als de auto stopt zie ik Uriel en Will buiten staan en ik loop naar ze toe. "Hoe is het met hem?"
"Hij wordt geopereerd" Zegt Will. "waar is Maria?"
Ik kijk naar Yves, "Ze is meegenomen door haar vader" zegt hij dan en ik kijk naar de grond.
"nogal hardhandig.."
Uriel legt zijn hand op mijn schouder zoals mijn vader dat altijd doet. Hij kan dezelfde rustgevende energie overbrengen. "Ze komt wel terug"
Zodra mijn moeder me heeft gespot rent ze naar me toe. Het ziet er best grappig uit z'n klein vrouwtje. Ik geeft haar een knuffel en ze trekt mijn voorhoofd tegen het hare aan en probeert mijn toekomst te lezen.
"Wat zie je mam.." vraag ik zachtjes
Ze kijkt me even kort aan, "ik zie jullie samen op een boot"
Ik glimlach "een roeiboot?"
Ze lacht en schud haar hoofd. "Nee lieverd, een Luxe Jacht met de naam Jasmine Claire"
Ik denk na "Jasmine Claire?"
Ze knikt en kijkt me aan en Yves kijkt ook op. "Dat is de naam van Maria's moeder" zegt hij en ik knik.
"Wat weet je van haar moeder eigenlijk? Haar vader kennen we inmiddels wel maar van haar moeder hebben we nooit wat gehoord of gezien" Zegt Uriel.
"Ik weet niets over haar moeder." antwoord ik. "Ze heeft het nooit over haar moeder gehad."
Mijn vader komt naar buiten met de mededeling dat de operatie van Trace goed is gegaan en dat hij er helemaal bovenop komt. Iedereen is opgelucht en bij mijn moeder loopt een traan over haar gezicht.
Victor? hoor ik zachtjes in mijn geest en ik schrik op.
Maria! Waar ben je?
In Aspen, in de chalet, je moet beloven me niet te komen halen voor ik een teken geef. Ik moet wat dingen regelen. Let alsjeblieft goed op mijn ketting. Ik zie je snel weer.
Maria! wat ga je doen? Waarom mag ik je niet komen halen?!
Victor, vertrouw me. Vraag Sky contact met me op te nemen.
Ik wil Sky niet in gevaar brengen. Ik voel dat de verbinding weg is en kijk naar de andere.
"Dat was Maria" zeg ik zachtjes en ik kijk naar Zed
"Hoe is het met haar? Wat weet haar vader en broertje?"
Ik haal mijn schouders op. "ze vroeg me haar niet te komen halen en ze wil dat Sky contact opneemt met haar."
Zed schud zijn hoofd en ik knik. "ik wil ook niet dat Sky dat doet." Ik zucht. "ik ga naar huis om na te denken."
Uriel pakt zijn autosleutels en stelt voor mee te gaan. Ik knik en we lopen naar de auto.

Maria

Ik kijk naar de deur van de kamer en veeg me tranen weg. Het liefste wil ik gewoon bij Vic zijn. Wie had ooit gedacht dat ik Victor Benedict, DE Victor Benedict zo zou missen. Tot een week geleden ik in ieder geval niet. Ik schrik op als de deur open gaat en ik zie mijn vader staan. Hij zegt niets en gaat op de bureaustoel zitten die in de kamer staat en kijkt me aan.
"mijn lieve Maria.." Begint hij en hij zucht.
Ik kijk hem aan en zie de ernst in zijn ogen. "Wat is er toch met je aan de hand?"
Er rollen tranen over mijn wangen en ik kijk naar mijn handen.
"Wat is er gebeurd prinses? Vanaf het moment dat we terug zijn ben je niet meer de sterke sluwe poema die je altijd was"
Ik kijk hem aan. "Ik ben al die tijd alleen geweest in de gevangenis." zeg ik zachtjes.
Mijn vader komt bij me zitten en slaat zijn armen om me heen. Nu voelt hij als een vader en ik kruip tegen hem aan. "waarom heb je me nooit opgezocht pap.."
"omdat dat niet kon prinses. De Benedicts hebben ons strak in de gaten gehouden. Elke stap die we hebben gezet weten ze. Ze hebben het verboden om je op te zoeken lieverd"
Ik wordt boos van binnen. Ik kan me niet voorstellen dat Victor en zijn familie dat zouden doen. Mijn hartslag gaat omhoog en mijn vader merkt dat.
"We krijgen ze wel mijn mooie Poema" Hij kust me op me wang en ik kijk hem aan. "We maken ze helemaal kapot!" zeg ik vastbesloten. Al weet hij niet dat ik het niet over de Benedicts heb maar over hem en Sean.
Mijn vader grijnst "Zo ken ik je weer Prinses. Ik heb een klusje voor je. Kan je dat aan?"
Ik kijk hem aan en knik. "Wat is het?"
"Dat vertel ik je morgen, ga eerst maar lekker slapen liefje"
Ik knik en ga in bed liggen "welterusten papa". Mijn vader staat op en loop de deur uit. "Slaap lekker Maria."

*Volgende ochtend*

Ik schrik wakker van gebonk op de deur "Kom maar binnen." De deur vliegt open en Sean komt binnen en gooit een zwarte jurk op bed en ik kijk hem aan. "Zwart is niet echt mijn kleur" zeg ik en gooi de kleding terug.
"Je moet dit aan van pa" Hij gooit de kleren op de stoel en smijt de deur dicht. Ik zucht en kleed me om. Benieuwd naar wat mijn klus is. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik een blauwe plek op mijn hoofd heb. Daar waar Elena getrapt heeft. Met make-up probeer ik het te verbergen maar het blijft er een beetje doorheen komen. Ik loop naar beneden en zie mijn vader de krant lezen met een kop koffie voor zijn neus. Snel ga ik bij hem zitten en jat de kop koffie weg en drink hem leeg. "dus wat is de klus en vanwaar deze belachelijke kleding?"
Mijn vader kijkt niet op van zijn krant en geeft mij een briefje met een adres. "Je gaat daarheen en je zoekt Jason. Als je hem gevonden hebt breek je hem."
Ik schrik en kijk hem aan. "Pardon?"
Hij kijkt me aan met zijn donkere ogen. "Je hebt me gehoord. Ik wil dat je Jason breekt en bij me brengt."
Ik slik. "Wat heeft Jason je aangedaan!?"
Hij grijnst. "Hij heeft over mijn mooie dochter gelogen. Hij loog omdat hij jaloers is op jou. Hij zei dat jij samen werkt met de Benedicts om mij te pakken. Nu laat ik hem zien dat hij niet met mij kan sollen."
Ik voel me misselijk worden en kijk hem aan. "Moet ik hem daarom breken? Gaat dat niet een beetje ver? Kan je hem niet gewoon de rotklusjes laten doen? Zoals mijn appartement verven ofzo, onkruid uit de tuin plukken?"
Hij kijkt me woest aan. "Maria Kelly! Ik wens niet tegengesproken te worden"
Ik slik en kijk hem aan. Kom op Maria.. poema power nu... "Ik ga het niet doen pap. Jason is mijn neefje"
Foute keuze.. Hij komt op me af en drukt me tegen de muur aan. Mijn hoofd raakt de muur hard en ik zak op de grond. Ik probeer op te staan maar alles is wazig en ik voel mijn vaders hand op mijn hoofd om mijn geest de manipuleren.
Vandaag ga jij naar Jason en je breek hem! Als je het niet doet zal je jezelf van de Cliff afgooien. Je doet er alles aan om hem te breken en je brengt hem hierheen.
Ik voel de tranen over mijn gezicht lopen en hij laat me los en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Sorry lieverd, het moet gedaan worden."

Hee lieve lezers, sorry dat het weer zo belachelijk lang heeft geduurd voor er een nieuw hoofdstuk kwam. Momenteel zit ik midden in een verhuizing. Ik hoop over 2 weken volledig over te zijn naar ons nieuwe huis. Sooooo 100000x sorry!! Ik hoop dat jullie dit een leuk/spannend hoofdstuk vinden.