Changing Maria

Hoofdstuk 35

Maria
Yves wil nog wat dingen testen en ik help hem daarbij. Hij merkt heel goed dat ik niet helemaal mezelf ben. Met Yves kan ik het het beste vinden van alle broers. Het lijkt alsof hij meteen begrijpt wat ik bedoel. Het zal iets te maken hebben met wat er in Londen is gebeurd. Ze hebben me verteld dat Yves het hele slechte savant netwerk had opgelicht.
"Maria? Wat is er?"
Ik kijk hem aan. "Ik schaam me." Zeg ik zachtjes en Yves kijkt me aan.
"Waarom? Jij hebt helemaal niets waarvoor je je hoeft te schamen." Zegt Yves.
Ik ga even zitten en zucht diep. "Ik schaam me voor me naam."
Yves gaat ook zitten. "Maria, die naam heb je nou eenmaal meegekregen vanaf je geboorte. Zo zou je altijd heten. Zelfs als je met Victor trouwt en onze achternaam aanneemt zou je meisjesnaam Kelly blijven."
"Zou ik mijn achternaam kunnen veranderen in die van mijn moeder?" is mijn antwoordt en ik kijk Yves aan.
Hij denkt even na. "Dat zou moeten kunnen. Er zijn meer mensen die dat doen. Wordt je dan Maria Selier?"
Ik schud mijn hoofd. "Marley Selier. Ik wil niet dat ooit iemand me nog kan terug vinden in de familie Kelly."
"Weet Victor dit?"
Ik schud mijn hoofd.
"Als jij het hem gaat vertellen zal ik kijken of ik iets kan regelen voor je naam."
Ik glimlach en geef hem een knuffel. "Dank je Yves."
Ik besluit meteen naar Vic te gaan en loop het kantoor uit. Diamond komt net uit de badkamer en ik zie dat ze huilt.
"Diamond?"
Ze kijkt op en wil meteen Traces kamer in lopen. Ik ren naar haar toe en hou haar tegen.
"Diamond? Wat is er?"
Ze kijkt me aan en ik zie haar twijfelen. Dan trekt ze me mee de slaapkamer in en ik kijk haar verbaast aan.
"Het spijt me heel erg dat ik niet mee kan lunchen.." zeg ik zachtjes.
"Dat geeft niet Maria, dat is het niet."
Ze geeft me een zwangerschapstest en ik kijk erna. Hij is positief.
Een glimlach verschijnt op me gezicht en ik geef haar een knuffel. "Gefeliciteerd Diamond!"
Diamond glimlacht niet en de tranen lopen over haar wangen.
"Di.. Wil je geen kinderen?"
"Tuurlijk wel! Zo veel mogelijk."
Ik kijk haar niet begrijpend aan.
"Het is alleen... Ik wil het niet verpesten voor jou en Vic. Dit hoort jullie moment te zijn."
Ik kijk haar aan. "Wat een onzin. Zo moet je niet denken. Het is toch leuk dat we samen kunnen gaan winkelen en dat onze kinderen samen opgroeien."
Ze kijkt me aan. "Denk je er echt zo over?"
Ik knik. "Tuurlijk! Ik weet zeker dat Victor ook zo denkt."
Ze glimlacht en knuffelt me.

"Trace zal het ook wel al aan Vic vertellen."
Diamond kijkt me aan. "Trace weet het nog niet."
"Wat?" Zeg ik verbaast.
"Ik heb de test net gedaan. 2 dagen geleden heb ik er ook een gedaan maar ik dacht dat hij niet goed gegaan was. Ik weet niet of ik het hem wel durf te vertellen."
Ik trek haar mee de kamer uit. "We gaan nu naar hem toe en je verteld het. Hij is zeker weten ook heel erg blij."
Ze knikt en loopt met me mee. Voor we de kamer in lopen houd Diamond me even tegen. "Maria?"
Ik kijk haar aan.
"Bedankt.. Ik wist niet goed wat ik van je moest vinden. Je leek me een enorme bitch en ik begreep niet goed waarom iedereen je zo makkelijk accepteerde. Die gedachte maakte me bang omdat mijn gave juist mensen bij elkaar brengt en ruzies kan oplossen. Maar ik heb me echt vergist. Je bent echt heel aardig en ik denk dat we zeker vrienden kunnen worden."
Ik kijk haar verbaast aan. "Dank je Di..."
Ze glimlacht. "Laten we binnenkort samen een keer gaan winkelen."
Ik knik en we lopen de kamer in. Geen Trace en geen Victor te vinden... Diamond vraagt Uriel waar ze zijn en hij zegt dat ze naar de schuur gingen om te praten.
We lopen samen naar de schuur. Alles staat alweer in bloei en mijn hooikoorts speelt weer op. In Las Vegas had ik er weinig last van maar zo in de bossen is het echt vreselijk. We lopen de schuur in en Trace en Victor kijken allebei om.
"Trace, kunnen we even praten?"
Trace kijkt naar Diamond. "Kan het zo? Dit is best belangrijk."
Ik kijk Trace aan en trek aan zijn arm hem naar buiten. "Dit is belangrijker Trace."
Hij kijkt me verbaast aan en Vic ook. "Daarbij moet ik Vic even spreken."
Diamond glimlacht naar me. Dank je Maria.
Ik sluit de deur van de schuur als Diamond en Trace samen buiten staan.
Ik loop naar Vic en kus hem. "Kunnen wij ook even praten?"
Vic lacht en knikt. "Ja hoor is het gelukt met Yves?"
Ik knik. "Werkt prima. Maar daar wou ik het niet over hebben. Ik heb Yves om iets gevraagd."
Hij kijkt me verbaast aan.
"Ik heb Yves gevraagd of hij kon kijken of ik mijn naam kan veranderen."
Victor slaat zijn armen om me heen. "Waarom?"
"Ik wil niets meer te maken hebben met me vader. En ik wil ook niet dat iemand ooit de connectie kan leggen tussen mij en de Kelly familie. Jullie weten het en dat is genoeg."
Hij trekt me tegen zich aan. "Als je dat wil dan moeten we dat maar regelen. Ga je de naam van je moeder aannemen?"
"Ja, mijn nieuwe naam wordt Marley Selier."
Hij glimlacht en kust me. "Dat klinkt goed Marley."
Ik kus hem en hij kust me terug. Het wordt een lange zoen. Onze zoen wordt onderbroken doordat de deur open vliegt. Hij slaat tegen de kast waar motorhelmen liggen en alles valt eruit.
"Wow.. Trace wat is er?" Vraagt Vic.
"Ik wordt vader!" roept Trace hard door de schuur. Hij is duidelijk erg blij en Diamond verschijnt achter hem.
"Vic ik wordt ook vader!"
Ik lach en knipoog naar Diamond. Victor loopt naar z'n broer en geeft hem een mannenknuffel.
"Gefeliciteerd man!"
Trace glimlacht en pakt Diamonds hand.
"Gefeliciteerd allebei." Zeg ik en ik geef Trace een hand.
Trace glimlacht en schud mijn hand. "Dank je Maria."
Ik glimlacht en Vic kijkt op.
"Trace, het is vanaf nu Marley."
Diamond en Trace kijken ons verbaast aan en Victor legt alles uit. Ze begrijpen het en accepteren het.
We praten nog even na en besluiten naar de andere te gaan zodat Trace en Diamond het geweldige nieuws kunnen vertellen.
Het wordt een gezellige dag en iedereen is helemaal in de wolken met de zwangerschap van zowel Diamond als die van mezelf. Ook hebben we verteld dat ik mijn naam wil veranderen. Yves heeft wat dingen opgezocht en morgen gaan we een aanvraag opsturen. Verder hebben we lekker gegeten. Yves en ik hadden samen gekookt.
Na het eten heb ik met behulp van Karla wat dingentjes uitgezocht voor de begrafenis. Ik heb besloten alles simpel te houden.
Ik heb niets meer gehoord van me vader of Fabiano. Ook weet ik niet of ze het weten. Over 2 dagen wordt Sean begraven. Ik kijk er niet na uit maar ik kan het wel allemaal afsluiten dan.
Op internet ben ik dingentjes aan het zoeken om het huis mee in te richten. Als ik Vic vraagt wat hij ervan vind, vind hij het allemaal goed. Hij zei dat hij de inrichting aan mij ging overlaten. Hij is daar niet goed in dus ik heb de hulp van de meiden gevraagd. Zo hebben we al snel heel veel dingen. Victor stelt voor om morgen in de winkel een keuken te gaan uitzoeken.
Inmiddels is het al bijna 1 uur in de nacht en we besluiten allemaal naar bed te gaan.

Vic
Ik wordt wakker en zie dat Maria nog lekker ligt te slapen. Zachtjes loop ik dekamer uit en naar beneden. Ik zie dat ik de eerste beneden ben en zet een grotepot koffie. Vandaag gaan we een keuken uitzoeken voor in ons nieuwe huis. Ikben net bezig met een ontbijt als Yves en Phoenix naar beneden komen.
"Willen jullie ook een eitje?"
Allebei stemmen ze in dus maar ik 3 eitjes klaar. Yves schenkt de koffie in.
"Slaapt Marley nog?" vraagt Yves en ik kijk hem aan. Ik moet erg wennen aanMaria's nieuwe naam. Ik snap haar wel maar het zal best een tijdje duren.
"Ja, ze was erg moe vannacht. Ik hoop dat ze goed slaapt."
Phoenix neemt een hap van haar eitje. "Wanneer gaan jullie in het huis wonen?"
"Volgende week is de bedoeling." Zeg ik.
"Ik ga jullie missen." Zegt Phoenix en ik glimlach.
Even later komen ook de andere naar beneden inclusief Maria.
Als iedereen ontbeten heeft neem ik Maria mee naar de winkel.
"Gaan we met de auto of op de motor?" vraag ik haar.
Ze kijkt me aan alsof ik de domste vraag ooit heb gesteld en pakt de autosleutels.
Ik haal me schouders op en loop naar de auto.
Aangekomen bij de winkel lopen we samen naar binnen. In de auto hebben we hetal gehad over wat voor keuken we willen.
We zien meteen een landelijke keuken en Maria is er helemaal verliefd op.
"Wil je deze keuken?" vraag ik haar en ze kijkt op en knikt.
"Dit past echt perfect in het huis!"
Ik glimlach en kus haar. "Dan nemen we deze keuken."
De verkoper heeft het blijkbaar gehoord en komt aanlopen. Hij kijkt onsminachtend aan. Alsof we niet goed genoeg zijn om z'n dure keuken te kunnenkopen.
"Ik hoor dat u een keuze hebt kunnen maken?" vraagt hij en ik knik.
"we zouden graag deze keuken willen."
"Ik heb wel een vraagje." Zegt Maria en de man kijkt haar aan. "Ik vroeg me afof er hier een dubbele oven in kan en of we een ander type koelkast kunnenkrijgen. En kan er ook een 6 pits kookplaat op?"
Ik kijk naar Maria en begin in mezelf te lachen.
De man kijkt haar aan. "Dat kan zeker mevrouw...?"
"Selier." Zegt Maria. "Marley Selier. En dit is mijn verloofde VictorBenedict."
Ik steek mijn hand uit naar de man maar hij draait weer naar Maria en negeertmijn hand.
"Mevrouw Selier. Dit is inderdaad allemaal mogelijk. Uiteraard wel voor eenbijbetaling."
"Dat is geen probleem Meneer. Toch Victor?" Zegt Maria en ze kijkt me uitdagendaan.
Ik ga naast haar staan en sla mijn arm om haar heen. "Uiteraard is geld geenprobleem lieverd. Alles voor jou."
De man lijkt bozer en bozer te worden.
"Ik wil ook een marmer keukenblad. Kan dat?" vraagt Maria aan de verkoper.
"Natuurlijk Mevrouw." Zegt hij geïrriteerd.
"Dat is mooi, schrijf het allemaal maar alvast op. Wij gaan nog even verderkijken voor los keukenapparatuur."
De man draait zich boos om en loopt naar de balie. Ik moet me heel erg inhoudenom niet in lachen uit te barsten.
"Kom schat dan gaan we nog even verder shoppen." Zegt Maria en ze pakt mijnhand en braaf volg ik haar.
De man begint bijna te flippen als hij hoort dat Maria ook nog eenkeukenmachine, chocolade Fontijn, koffieapparaat, blender en een icemaker erbijwil hebben. Allemaal van een duur merk.
"Even over de installatie.." begint de man. "Onze monteur is momenteel opvakantie."
Maria kijkt hem aan. "Dan komt u het toch doen? Of ben u hier alleen om uwklanten weg te jagen?"
Ik kijk Maria aan en dan naar de man. "Ik kan inderdaad ook keukensinstaleren."
"Nou dat is dan geregeld. Ik zie u volgende week dinsdag."
De man kijkt mij aan en ik glimlach alleen.
"Lieverd betaal jij?" Ze pakt uit haar tas een pinpas. Haar pinpas.
De code is 9648.
Ik glimlach en reken de keuken af met Maria's pinpas.
De man geeft mij de papieren en zegt verder niets meer. Hij wil weglopen maarMaria doet er nog een schepje bovenop.
"Het was fijn zaken met u te doen Meneer!"
We lopen naar buiten en als we de hoek om zijn schiet ik in de lach. Marialacht ook en kust me.
Onderweg naar huis hebben we de grootste lol en ook thuis aangekomen moeten westeeds aan die stakker terug denken.
Uriel vraagt wat er aan de hand is en we vertellen wat er gebeurd is. Iedereenligt in een deuk. Mijn vader nog het meest van alles.
"over 3 dagen krijgen we de sleutel van het huis." Zeg Vic en iedereen bied aante helpen.