Fairy tailes are fake ~ Irwin (dutch)

36

Ashton -3 jaar later
Ik zit achter mijn drumstel, onze band is heel hard gegroeid nadat... Nouja.. Ik zucht, er is een liedje voor ons geschreven. Het past goed bij ons verhaal.. Amnesia. Ik weet nog hoe ik haar zag vertrekken, ik kan haar nooit vergeten. Elke keer als ik aan haar denk zie ik haar gezicht voor me, lachend, zoals het hoort. Ik heb haar laten gaan, ik kon er niks aan doen... Toen ik een plan had en naar Cato wou gaan was dat ook te laat...

Flashback
Ik stap het huis uit, ik heb een geweldig idee! Ik ga naar Cato toe en het haar vertellen! Ik glimlach bij het idee, misschien luistert Alice wel naar me als ik dit idee uitvoer. Ik stap in mijn auto en rijd zo snel als ik kan naar haar huis. Ik weet nog wel dat ze drie dagen geleden tegen me zei dat ik moest komen als ik een idee had. Ik ben aan het denken gegaan en kwam op een geweldig idee! Ik ga gewoon naar haar huis en blijf voor de deur zitten tot ze eruit komt, ik loop dan naar binnen met haar en zeg dat ze niet weg mag voor dat ik uitgepraat ben. Als ze dan toch wegloop laat ik een brief achter, hej, cool he! Ik stap uit en loop naar de lift, ik loop langs Alice haar huis en bel aan. Er word na twee minuten nog niet opengedaan. Ik kijk door de brievenbus, wat een stank. Ik zie iets liggen in de gang, wat? Ik ren snel naar de buren en bel aan, er word gelijk opengedaan. "C-Cato ze... Ze doet niet O-open." Snik ik, verschrikt haalt de vrouw haar sleutelbos tevoorschijn en loopt naar de deur. "Kom niet kijken, bel nu 112." Zegt ze met een wit gezicht.
Einde flash back

Een week later was de begrafenis, ik was van plan om bij Alice aan te bellen en vertellen wat er nou echt was. Dat het van het management moest enzo... Toen ik daar aanbelde deed niemand open, ik keek door het raam en alles was weg. Een van de buren zei dat ze verhuisd was, ze wist niet waarnaar toe. Ik ben depressief geweest voor heel lang, de jongens sleepte me erdoorheen. Ik ben nu weer in normale mentale staat maar Alice is nog niet uit mijn gedachte. "Hey, Ashton! Opletten." Hoor ik Michael in mijn oor tetteren. "Sorry." Zeg ik, en ik begin te drummen.

"Okay boys, goed gedaan. Neem maar een uur pauze, om te eten enzo." Zegt John, we knikken en lopen naar de zaal waar al het eten staat. "Jo, ik kreeg net een Appje." Zegt Calum. "Hazza vroeg of we dit weekend langskomen." Voegt hij eraan toe. Ik heb hun ook lang niet meer gezien zeg, ik denk nu wel drie jaar geleden of zo. We hadden wel Skype contact enzo maar ja... "Ja, doen we." Zeg ik instemmend. Ik hoor goedkeurende geluiden van Michael en Luke. "Lukey, dan moet je Isis wel missen he." Zegt Michael plagend, ik grinnik. Isis is er ook kapot van geweest, ze wou echt goede vriendinnen worden met Alice... Luke kijkt met een geïrriteerd gezicht naar Michael. "Hoe lang blijven we?" Vraagt Luke dan. "Twee weken, gewoon de hele vakantie dus." Antwoord Calum, dat is best lang. Maar ja, we hebben ze al heel lang niet meer gezien. "Ik heb gezegd dat we komen." Zegt Calum enthousiast. "YEAGHHHHH, EN NOU PIZZA." Roept Michael, ik schrik me de pleuris. "PIZZAAA." Roep ik er maar snel achteraan en ik storm op de peperoni pizza's af.