Fairy tailes are fake ~ Irwin (dutch)

15

Alice
Met het flesje water in mijn ene hand en de pillen in mijn andere hand leg ik de brief voor me neer. Ik hoef alleen die pillen in mijn mond te doen een paar slokken te nemen en in slaap te vallen. Zo moeilijk is het niet... Ik zucht, ik ga weg van aarde. Wie weet waar ik dan terecht kom? Ik breng de hand met pillen naar mijn mond en net als ik ze in mijn mond wil doen hoor ik een stem. "Hey meisje? Wat doe je zo laat in het park?" Die stem komt me heel erg bekend voor, van schrik laat ik de pillen vallen en draai ik me om. "A-Ashton..." Stotter ik, hij kijk me met grote ogen aan. "J-je wou toch N-niet..." Vraagt hij verschrikt. Nee, nu kan het niet meer want anders zit ik een uur pillen te rapen. Er rolt een traan over mijn wang.

"Waarom? Waarom vraag je je dat af? Wat maakt het jou uit he?" Roep ik boos. "Jij geeft helemaal níks om me! Dat heb je zelf gezegd." Zeg ik, ik lach minachtend. "En dan nog geloven dat ik er ben in getrapt ben.. Hoe stom kon ik zijn? Ik had al die tijd gelijk!" Ashton kijk naar zijn schoenen en hij zegt niks. "Blijf maar lekker stil he... Ik dacht dat je om me gaf, net nu ik meer om jou begon te geven." Zeg ik, hij kijkt op. Zie ik nou een traan in zijn oog? Zet je eroverheen Alice... "Ik hoef je nooit meer te zien. Dag Ashton." Zeg ik en ik loop langs hem heen. Als hij uit beeld is ren ik weg, zo hard als ik kan. Ik ren naar mijn appartement en stort in op bed.

"Shit, die brief..." Bedenk ik me ineens. Alle lama's nog aan toe... Straks leest Ashton het nog? En dan komt het bij Natascha en zo terecht. Onee... Misschien is er een andere manier van zelfmoord? Gewoon een mes in me steken? Ik sta op en loop naar de keuken, ik pak het grootste mes dat ik zie. Recht in mijn hart? Of mijn pols doorsnijden? Ik ga voor mijn pols, daar zitten toch al wonden. Ik rol mijn mouw op en zet het mes aan mijn pols. Dit is het dan... Het eind. Wacht. Misschien kan ik gewoon een ander leven beginnen? Maar dit kan ik nooit achter me laten.. Ik druk op het mes en voel niks, ik zie alleen bloed druppelen. Ik druk nog een keer en het bloed is nu aan het stromen. Het mes valt uit mijn handen en ik wordt licht in mijn hoofd, ik val op de grond en zak weg.

Ashton
Hoe ben ik nou zo stom kunnen wezen om die kut tweet te plaatsen. Ik wist dat het haar van slag zou maken... Ik hou van haar, hoe heb ik dit kunnen doen? Ik had nooit naar het management moeten luisteren.. Ook al zal Alice me nooit geloven als ik haar dat vertel. Nors loop ik door het park, ik loop richting het meertje waar ik altijd liedjes schrijf. Om me gevoel te uiten. Ik zie een donker schepsel in een kleermakerszit op de grond zitten, ik zie dat ze een brief vast heeft. Schrijft zij ook liedjes? Ze legt met een zucht het papiertje weg. Ze pakt een flesje water en brengt haar hand naar haar mond. Ik kan niet zo goed zien wat ze in haar hand heeft.

"Hey meisje? Wat doe je zo laat in het park?" Vraag ik, het meisje schrikt en draait zich om. "A-Ashton" Alice. Ik zie allemaal witte pilletjes op de grond vallen. Ik kijk haar met grote ogen aan. "J-je wou toch N-niet..." Vraag ik verschrikt.