Fairy tailes are fake ~ Irwin (dutch)

37

Alice
"Nee Naill! Je mag mijn m&m's niet." Roep ik, ik ren lachend weg met Naill achter me aan. "Ahh, kom op. Samen spelen, samen delen!" Zegt hij zeurderig. "Dat ik nou win van jou met super Mario kan ik niks aan doen." Zeg ik lachend, ik voel een kleine steek in mijn buik en struikel over iemand die in het gras ligt. "Harry! Kijk uit waar je ligt." Zucht ik nep chagrijnig. Ik voel een zwaar gewicht op me ploffen. "Ahhh! Fuck jullie." Hoor ik Harry chagrijnig zeggen, die sliep waarschijnlijk. "Liever niet Hazza." Zegt Naill lachend. Ik begin te lachen tot ik realiseer dat Naill boven op me ligt en ik half op Harry. "Naill, kan je van me afgaan?" Vraag ik vriendelijk. Hij rolt van me af en ik sta op, voordat ik wegloop trek ik het zakje m&m's uit zijn hand. "Hahaha, lekker puh!" Zeg ik en ik ren weg. "YOU LITTLE SHIT." Hoor ik Naill roepen. Tja, voedsel en ik zijn beste vrienden. *ping*Ik pak mijn mobiel erbij en zie dat ik een berichtje heb van Sascha, mijn vriendin.

Saschaaa👗: HIAAA MOTHEFAKAAA
Ja, dit is een normale groet...
Me: YOOOOO WASSAPPP
Saschaaa👗: ga je mee naar de stad? Ik verveel me...
Me: kay kay, ben bij je in vijf minuten.
Saschaaa👗: halfuur dus.
Me: je kent me te goed. 😘
Saschaaa👗: Wahahaha, tot zo donut.

Ik vergrendel mijn scherm en doe mijn mobiel in mijn kontzak, ik ren naar boven en trek mijn kast open. Comfortabele maar leuke kleren. Zwarte skinny jeans en een bandshirt, beanie en een prachtige wing en mascara. Top. Ik trek alles aan en doe mijn make-up op, ik borstel mijn haar en zet mijn zwarte beanie op. Er staat op 'Yes, girls game too', die heb ik ooit van Louis voor mijn verjaardag gehad. Ik kijk op de klok en zie dat het inderdaad niet bij vijf minuten is gebleven, eerder een kwartier. Jup, Sascha kent me goed. Ik ren naar beneden met mijn mobiel in mijn hand en pak mijn zwarte dr. Martins. "Jongens, ik ga shoppen met Sascha. Ik ben rond vijf uur thuis." Roep ik. "Okay, doe voorzichtig. Veel plezier!" Hoor ik Liam roepen. "Thanks." Roep ik snel terug en ik grits wat geld uit mijn jaszak. Ja, ik woon samen met vier jongens, nee, dat is niet raar. Ik loop de deur uit met mijn longboard in mijn hand, Sascha en ik gaan altijd op onze longboards als we shoppen. Veel handiger!

Ik rijd naar het huis van Sascha en als ik net aan wil bellen vliegt de deur open. "Jemig, Sascha! Ik krijg een hartaanval van jou man." Zeg ik overdreven, na twee seconde liggen we al in een deuk. Ik hoor mijn telefoon gaan en zie op het displaytje dat het Louis is. "Hey, met Alice!" Zeg ik. "Hey, Louis hier. Waarschijnlijk als je thuis bent zijn er vier jongens. Vrienden van ons, ze zijn hartstikke aardig! Ik dacht, ik deel het even mee." Zegt hij. "Okay, bye." Zeg ik grinnikend. "Bye bye." Antwoord hij en ik hang op. "Wie was dat?" Vraagt Sascha nieuwsgierig. Ik kijk haar aan met een 'meen je dat nou' gezicht. "Gast, ik ken jou langer dan vandaag. Je weet wie het was en je weet waar het over ging." Zeg ik grinnikend. "Hoe wist je dat?" Vraagt ze verbaasd. Ik begin keihard te lachen, dit is waarom we vriendinnen zijn.  "Kom, we gaan naar de Starbucks. Leuke jongens spotten." Zegt Sascha met een knipoog erachteraan. "Is goed, ik heb nog een half uur en dan moet ik naar huis." Zeg ik, Sascha knikt. "I know. Ey, maar als die jongens een beetje leuk zijn bel me dan." Zegt ze met een serieus gezicht. Ik rol mijn ogen en stap op mijn longboard.