Fairy tailes are fake ~ Irwin (dutch)

33

Alice
Ik glimlach de hele tijd al naar mijn mobiel, weetje, misschien vergeet ik Ashton wel... Misschien moet ik vragen aan Ashton 2.0 wat hij zou doen. Ik ga natuurlijk geen namen noemen, hij weet dan natuurlijk niet dat het over een andere Ashton gaat maar als nog.

Me
Ashton? Misschien een beetje een rare vraag maar ik heb je hulp nodig!

Ashton
Vertel, waarmee kan ik je helpen?

Me
Euhm... Ik weet niet hoe ik het moet vragen.

Ashton
Vraag maar gewoon, ik snap het wel!

Me
Okay, ik heb een vraag. Wat moet je doen als je een jongen hebt ontmoet, hij heeft je pijn gedaan maar je bent hartstikke verliefd op hem? Ik vraag jou dit omdat ik je vertrouw okay?!

Ashton
Ja... Het zit een beetje moeilijk denk ik. Wat is er dan gebeurt?

Hoe bedoelt hij 'het zit een beetje moeilijk denk ik' ? Ik zucht, zal ik het hem vertellen? Ach, hij kent me toch niet..

Me
Nou kijk... Ik word gepest, ik heb nergens vertrouwen meer in en heb geen vrienden. Ja, jou en Isis denk ik... Ook al vertrouw ik jullie ook niet helemaal, dat klinkt bot maar ik zal je uitleggen hoe het komt. Ik ontmoette een jongen, net toen ik het heel erg moeilijk had, hij sleepte mij erdoorheen. Ik merkte dat ik gevoelens voor hem kreeg en dacht dat het wederzijds was, ik heb het altijd gewoon verborgen gehouden. Altijd in mijn achterhoofd spookte het dat hij me ook ging verlaten... Hij heeft het beloofd, hij zou me nooit verlaten. Hij was speciaal voor me... Heel erg speciaal. Maar ik niet voor hem... Ik viel terug in de diepe put waar ik bezig was om uit te klimmen, ik sneed mezelf nog meer dan ik al deed ik vond dat het leven geen zin meer had. Ik ging naar het park... Met een afscheidsbrief en een doosje slaappillen, om een einde eraan te maken. Het mislukte, die jongen stond in het park. Hij vroeg wat ik deed, hij zag de pillen op de grond liggen. Toen ik vertelde wat ik wou doen leek het alsof hij schrok... Maar het was allemaal een verbeelding! Alles, liefde is nep, sprookjes bestaan niet. Ik rende naar mijn appartement en sneed me pols door. Wat ik me herinner is dat ik wakker werd in het ziekenhuis. 

Ashton
Wow, heftig! Misschien was het die jongen zijn bedoeling niet?

Me
Aan wie zijn kant sta jij? Alles is nep, je vind me raar en akward.

Ik doe mijn mobiel uit en voel getril, ik krijg allemaal berichten maar ik wil ze niet zien. Ik wil gewoon weg, ik moet Isis zoeken! Ik loop weg bij de bar, ik had toch geen drankjes genomen dus ik hoef niks af te rekenen. Ik loop op de dansvloer maar ik word alle kante opgebeukt, ik word paniekerig. Ik heb het niet op grote massa's mensen.... Ik zoek een weg tussen de mensen en plof uiteindelijk op een bankje neer. Even lijkt het alsof ik Ashton hoor. Ashton? "Alice! Lees die berichten nou... Ik bedoelde het niet zo..." Hoor ik inderdaad. Berichtjes? Ashton is Ashton. Fuck. Ik kijk om me heen en zie inderdaad dat Ashton daar zit. Hij heeft een gesprek openstaan, ik zie mijn naam erboven, met een hartje. Vieze sukkel, allemaal. Isis wist hier alles van af en Ashton ook. Ik loop naar hem toe met tranen in mijn ogen, snel veeg ik ze weg.

"Ashton!" Zeg ik, verbaasd kijkt hij op. Als hij mij ziet veranderd zijn verbaasde gezicht naar blij. "Ali-" ik laat hem niet uitpraten. "Jij ongelofelijke lul! Je hebt echt geen hart he." Zeg ik boos, zijn gezicht verandert naar verdrietig. Ik geef hem een klap op zijn bek en loop de club uit, tranen lopen over mijn wangen. Ik doe mijn hakken uit en ren, ik denk dat ik nog wel weet waar ik heen moet. Ik ren en ren, ik stop bij een brug.