Fairy tailes are fake ~ Irwin (dutch)

31

Alice
Het eerste waar ik aan dacht toen ik die Ashton sprak was aan Ashton... Hij wou zijn achternaam niet vertellen, dat is wel vreemd. Maar hij heeft wel gelijk, achternamen doen er niet toe... Ik zucht en kijk in de spiegel, Isis vroeg of ik mee wou naar een feestje. Ik sta nu in een zwart jurkje voor de spiegel, ik vind dat het mij niet staat. Ik heb veelte dikke benen, mijn armen zijn ook te groot en mijn vetrollen kan je tellen. Ik zucht, ik heb eigenlijk helemaal geen zin om te gaan. Ik kijk op de klok, over een klein halfuurtje komt Isis mij ophalen. Ik zucht, ik kan haar niet afbellen.

Isis probeert mij te koppelen met die Ashton, dat is wel duidelijk. Ik bedoel nu de telefoon Ashton, niet de leuke Ashton. Wacht wat? Ik moet echt over hem heen zien te komen... Ik zucht, alweer. Ik heb net dus toegegeven wat ik nooit toe wou geven. Ik ben zo verliefd op Ashton... Ik zou het misschien aan Isis moeten vertellen. Waarom zou ik? Ik bedoel, voor het zelfde geld is ze net als Ashton. Ik zucht, liefde is stom. Mijn vertrouwen in mensen is kapot, ik loop naar de badkamer en doe mijn haar in een vlecht. Een klein laagje mascara en rode lipjes. Het ziet er best oke uit, maar niet op mij. De deurbel gaat, dat zal Isis zijn.

Ik loop naar beneden en doe de deur open. "Hey." Zeg ik met een grote glimlach, een hele grote neppe glimlach. "Hey." Zegt ze enthousiast terug. "Kom binnen, ik moet m'n schoenen nog aan doen." Zeg ik en laat haar binnen. Ik pak mijn schoenen en loop naar de woonkamer. "Wacht! Ik heb schoenen voor jou mee genomen!" Zegt Isis als ik mijn ballerina's aan wil doen. Ik kijk haar verbaasd aan, ze heeft schoenen voor me meegenomen. "Hier, mag je lenen!" Zegt ze en hand me een paar grote hakken over. Dafaq, hoe kan iemand op zulke krengen lopen? "Ik heb nog nooit op zulke hakken gelopen..." Zeg ik zachtjes. "Je went er zo aan." Grinnikt Isis. Ik doe de schoenen aan mijn voeten en wankel de eerste stapjes.

Ik oefen nog een rondje en lach als ik het eindelijk kan. "Goedzo," grinnikt Isis. "Nu moeten we echt gaan." Ik knik en loop haar achterna. We lopen naar haar auto en stappen in. "Waar gaan we eigenlijk heen?" Vraag ik als we de zoveelste bocht omgaan en ik de buurt niet meer kan herkennen. "Een coole club!" Zegt ze met een grote grijns. Een club? Ik ben nog nooit in een club geweest, dat is niks voor mij... Ik lees meer boeken of speel gitaar. Ze parkeert haar auto. "Wie blijft er bob vandaag?" Vraagt ze grinnikend. Ik steek gelijk mijn hand op. "Nee gekkie, we bellen vannacht mijn broer wel. Die haalt ons wel op." Zegt ze grinnikend.

Ik stap uit en wankel een keer, ik ga snel recht staan en controleer of mijn jurkje nog goed zit. Ik zucht zachtjes als Isis me aan mijn arm meetrekt, ik heb helemaal geen zin om naar een club te gaan. Jammer dat mijn armbanden m'n verband niet helemaal bedekken. Bij de deur houd de bewaker me tegen. "Id!" Zegt hij nors. Ik zucht, ik zie er toch echt niet onder de zestien uit hoop ik. Ik graai in mijn tasje en laat mijn id kaart zien, hij knikt en ik loop naar binnen. Waar is Isis nou? Ik kijk over de mensen heen, voor zover ik kan, maar zie Isis nergens. Lekker dan, ga je naar een club raak je degene kwijt met wie je samen gegaan was.