21

565 34 9
                                    

Ashton
"Nee! Nee! HET IS NIET WAAR." Schreeuw ik huilend, gelijk komen de jongens mijn kamer oprennen. Ik gooi mijn mobiel op bed en Calum pakt hem vervolgens op. "HET IS MIJN SCHULD.... M-MIJN SCHULD." Schreeuw ik, Michael en Luke proberen mij te kalmeren. "ZE IS DOOD EN H-HET IS M-MIJN SCHULD." Snik ik. "Shhh, Ashton rustig." Fluistert Luke in mijn oor. Hoe de fuck kan ik rustig zijn als het meisje van mijn dromen dood is gegaan door mij. "IK KAN NIET R-RUSTIG ZIJN.... D-DIT IS E-EIGENLIJK MOORD... I-IK HEB A-ALICE V-VERMOORD." Schreeuw ik, ik merk niet dat Calum wegloopt met mijn mobiel aan zijn oor. Ik word vast gepakt door Michael en Luke, ik spartel hevig tegen. Als mijn energie weg is en mijn stem verdwenen snik ik en laat ik mijn hoofd op Michael's schouder vallen.

"H-het is m-mijn s-schuld." Snik ik. "Shhh." Sust Michael in mijn oor. "Mijn s-schuld." Fluister ik met een zware adem. "Rustig, adem door je neus in en door je mond uit." Zegt Luke. Ik probeer te doen wat hij zegt maar de snikken blijven heel erg. "Z-ze is w-weg...." Snik ik na. "Weet je dat honderd procent zeker?" Vraagt Michael, "heeft degene dat aan de telefoon gezegd?" Vraagt hij erachteraan. "N-nee, ze z-zei dat ik e-even moest g-gaan zitten... Maar d-dat is gewoon e-een andere t-taal voor s-slecht n-nieuws." Stotter ik. "Ja... Maar wie zegt dat het slechte nieuws is dat ze het niet heeft overleefd?" Zegt Luke. Ik haal mijn schouders op, eigenlijk hebben ze wel gelijk. Ik zucht en haal mijn neus op. Ineens komt Calum binnen rennen. "Ze leeft nog!" Zegt hij met een glimlach.

Ze leeft nog? "Wat was het slechte nieuws dan?" Vraag ik verbaasd. Ze leeft nog! Ze is niet weg! wat? "Euhm. Ze wil je inderdaad nooit meer zien...." Zegt hij met een sad face. Auch. "Het goede nieuws is dat ze nog leeft..." Zeg ik met een blij gezicht. "Kan een van jullie niet naar haar toe? En het dan filmen zoals sommige fans doen bij meet and greets?" Stel ik ineens voor. "Ashton, je bent geniaal." Zegt Michael. "Maar ze kent niemand van ons." Zegt Luke. Ik haal mijn schouders op. "Dan haal ik een bos bloemen met een kaartje met mijn naam erop?" Vraag ik. Calum kijkt bedenkelijk, "ik weet niet of dat zo'n goed idee is." Zegt hij met een 'sorry' gezicht. "Ik snap het wel..." Zucht ik. "Wie gaat haar opzoeken?" Vraag ik terwijl ik iedereen een voor een aankijk. Michael steekt zijn hand op. "Ik wil wel." Zegt hij. Ik knik. "Niet vergeten te filmen. Misschien kunnen we facetimen en dat ik gewoon mijn gelijk uit zet?" Stel ik voor.

Michael knikt en loopt weg. "Tot straks!" Roept hij. Na vijf minuutjes gaat mijn telefoon, een face time gesprek van Michael. Ik neem gelijk op. "Hey bro. Ik ben nu in het ziekenhuis, doe je geluid uit dan doe ik je in mijn broekzak." Zegt hij, ik knik en doe mijn geluid uit. Ik kijk geconcentreerd naar het beeld en zie hoe Michael naar een balie loopt. Ik hoor hem vragen waar Alice Posker ligt, mijn hart begint te racen als hij begint te lopen. Ik zie dat hij naar een deur loopt en aanklopt. "Binnen." Hoor ik een schorre maar bekende stem zeggen, Alice. Mijn hart racet als de deur open gaat, ik zie haar raar kijken. "Ken ik jou?" Vraagt ze. Ik hoor een kleine grinnik van Michael. "Ik ben Michael Clifford.." Zegt hij, ik zie een kleine glimlach. Zo mooi, haar glimlach...

Heeeeeeeyyyyyyyyy, alvast gelukkig nieuwjaar iedereen!! Love you allllllllll💗

Fairy tailes are fake ~ Irwin (dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu