GİZLİ HAYRAN

GİZLİ HAYRAN-21.BÖLÜM

Sabah erkenden uyandım.Okula gidecektim.Uzun bir süre okula gidemedim.Ama özel bir durumum olduğu için hocalarım yardımcı olacaklarını söylediler.Kaçırdığım dersleri de yazın telafi edecektim.

Uzun zaman sonra okula gidip arkadaşlarımı görmek iyi mi gelecekti yoksa Tibet'i hatırlayıp daha mı kötü olacaktım bilmiyordum.Denemeden öğrenemeyecektim.

Hazırlanıp aşağı indim.Teyzem de hazırlanmış beni bekliyordu.

"Günaydın tatlım.Kahvaltı etmek ister misin?"

"Yok teyze.Sağol.Gidelim bir an önce."

"Tamam canım.Biraz bekleyelim.Kızlar gelecek."

"Tamam."

"Bu arada sana söylemek istediğim bir şey var."

"Bir şey mi oldu?"

"Kötü bir şey değil korkma.Sen uyanmadan annen aradı."

Teyzemin söylediklerinden sonra istemsizce panikledim.

"Ne dedi?Nasılmış?O şerefsiz anneme bir zarar vermiş mi?"

"Korkma canım.Annen gayet iyi.Seni merak ediyor sadece."

"Ben de konuşmak istiyorum.Arar mısın?"

"Arayamam.Annen müsait oldukça arayacak bizi.Yakalanırsa kötü olabilir.Anladın değil mi kuzum?"

"Ceren nasılmış?"

"O da iyi merak etme.Her şey yoluna girecek tamam mı?Korkma.Az kaldı.Annenler o adamdan kurtulacak ve hepbirlikte yepyeni bir hayata başlayacağız." dedi teyzem.

Kulağa hoş geliyordu.Yepyeni bir hayat.Hepbirlikte.Ben yeni bir hayata başlayabileceğimi sanmıyordum.

"İstersen sana bir doktor bulabilirim." dedi teyzem.

Sanırım o konuşurken ben başka bir şey düşünüyordum.

"Efendim?Ne doktoru?"

"Dinlemiyor musun beni?Yani diyorum ki kendini kötü hissediyorsan profesyonel yardım alman senin için iyi olabilir.İster misin?"

Psikologlara karşı olan bir insan değilim.Gerektiği yerde yardım almalı insan.Teyzem haklı olabilir.Ama o sırala böyle bir şey yapmak istemiyordum açıkçası.

"Olabilir teyze.Ama şu sıralar değil." dedim.

"Peki.Ne zaman istersen gel söyle bana.Psikolog arkadaşlarım var.Sana yardımcı olacaklarına eminim."

Teyzemle konuşurken kapı çalındı.Teyzem kapıyı açınca Evrim,Yasemin ve Pınar'ı gördüm.

Teyzem "Günaydın kızlar.Geldiğinize göre çıkabiliriz." deyince kızlara gülümsedim ve ayakkabılarımı giydim.

Sanki hiçbir şey olmamış ve ben okuluma hiç ara vermeden devam ediyormuşum gibi hissediyordum.

Normalde son haftalarda okula gitmezdik ama bu sefer gitmek istiyordum.En eğlenceli de son haftalar oluyordu aslında.Film falan izliyorduk.

Evden çıkmak bana iyi gelebilirdi.

Teyzem okulun önünde durdu ve "Hadi bakalım kızlar.Ders işlemezsiniz.O yüzden size iyi eğlenceler." dedi gülümseyerek.

Evrim "Sağol Didem Abla.Görüşürüz dedi."

Ben de teyzeme öpücük attıktan sonra arabadan indik.

Okulun bahçesine girince tuhaf hissettim.Sanki bir yerlerde Tibet'i görecektim ve kızlara dönüp "Çaktırmadan baksanıza bana bakıyor mu?" diye soracaktım.