GİZLİ HAYRAN

GİZLİ HAYRAN-23.BÖLÜM

Sabah olduğunda erkenden teyzemle birlikte kahvaltı yaptık.Bir an önce teyzemin evden çıkmasını bekliyordum.Tibet benimle ne konuşmak isteyebilirdi ki?

Teyzem "Ben çıkıyorum kuzum.Sen bugün evden çıkma.Ya da çık.Hatta ben gelene kadar eve gelme.Arkadaşlarınla sinemaya falan git.Bu çevrede olmayın tamam mı?Dün akşam olanları biliyorsun.Ne olacağı belli olmaz.Tamam mı?"

"Tamam teyzoşum.Sen merak etme."

"Tamam canım.Haydi gittim ben."

"Hayırlı işler." diye seslendim arkasından. Daha sonra kalkıp sofrayı topladım.

Odama çıkıp hazırlanıyordum ki kaçırdığım bir ayrınıtının olduğunu fark ettim.Yolu bilmiyordum.Alperen'le giderken hiç dikkat etmemiştim.Alperen'i arayıp yolu tarif etmesini istesem beni asla yalnız göndermezdi.Ben de Savaş'ın bana verdiği numarayı aramaya karar verdim.

Telefonumu elime alıp numarayı aradım.

"Efendim?"

"Savaş ben Ceylin."

"Biliyorum Ceylin.Adın yazıyor." dedi ve güldü."Bir şey mi oldu?"

"Dün akşam beni Tibet aradı.Benimle konuşmak istediğini söyledi ve kaldığınız eve gitmemi söyledi.Alperen'le birlikte gelmiştik ama ben yolu hatırlamıyorum.Yani nasıl geleceğimi bilmiyorum.Bana adresi mesaj olarak atabilir misin?"

"Ceylin şu an şoktayım ben.Tibet seni mi aradı?Bir de seninle konuşmak mı istedi?"

"Evet.Ben de şaşırdım."

"Ben hafızasını kaybettiğini ve aslında Kübra'yı sevmediğini söylediğimde benimle kavga etmişti.Acaba seni hatırladı mı?"

"Olabilir mi ki?"

"Neden olmasın?Dua edelim de seni hatırlamış olsun.İnanamıyorum.Ben olabildiğince Kübra'yı oyalayacağım ve eve geç dönmemizi sağlayacağım.Adresi sana mesaj olarak atacağım."

"Tamam.Bekliyorum." dedim ve telefonu kapattım.

Savaş'ın söyledilerinden sonra daha fazla heyecanlandım.Ne yapacağımı bilemiyordum.

Savaş adresi mesaj olarak attı.Hzırlandıktan sonra çantamı aldım ve alt kata indim.Daha sonra taksi çağırdım.

Yaklaşık on dakika sonra taksi geldi.Taksiye binip şoföre adresi söyledim.Adam yüzüme tip tip baktıktan sonra yola devam etti.Şaşırmıştı.Açıklama yapmam gerektiği hissine kapılmıştım.

"Arkadaşlarımla kamp yapacağız da." dedim durup dururken.Adam aynadan bana baktı.

"Açıklama yapmanıza gerek yok." dedi gülümseyerek.

"Açıklama yapmam gerektiğini hissettim de.Sonuçta orada ne gibi bir işim olabilir ki?" dedim ben de gülerek.

Uzun bir süre sonra adam Alperen'in durduğu yerde durdu.

"Buradan sonrasına gelemem.Yürümelisiniz." dedi.

Adama parayı uzattım ve teşekkür ederek taksiden indim.Korkmuyor değildim.

Bir süre yürüdükten sonra evi gördüm.Koşarak gittim ve kapıyı çaldım.Heyecandan ölecektim.

Bir süre sonra Tibet kapıyı açtı.Gayet soğuk bir ifadeyle "İçeri gelsene." dedi.

Tibet'in ardından içeri girdim ve kapıyı kapattım.Tibet'in oturduğu koltuğun karşısına oturdum.Söze başlamasını bekliyordum.

"Hoşgeldin." dedi.