GİZLİ HAYRAN

GİZLİ HAYRAN-27.BÖLÜM

Sabah uyandığımda evde kimse yoktu.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra telefonumu kontrol ettim.3 cevapsız arama olduğunu gördüm.Cevapsız aramaların Alperen'e ait olduğunu görünce bir şey olup olmadığını merak ettim.Alperen'i aradım.Telefon iki kez çaldıktan sonra Alperen2in "Alo?" dediğini duydum.

"Beni aramışsın Alperen."

"Şey...Nasılsın?Bana kırgın mısın?"

"Yoo.Neden kırgın olayım?"

"Dün yaptıklarımdan dolayı."

"Kırgın değilim.Kızgınım."

"Haklısın.Üzgünüm."

"Dün o yüzden mi üzgünüm diye mesaj attın?"

"Evet.Başka neden olacak ki?"

"Ben de öyle tahmin etmiştim."

"Sadece seni korumak istedim."

"Senin korumana ihtiyacım yok Alperen.Kimsenin korumasına ihtiyacım yok."

"O zaman neden oradasın?"

"Annem için olabilir mi acaba?"

"Ben senin iyiliğini istiyorum Ceylin.Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun."

"Anlıyorum Alperen ama cidden bazen sınırı aşıyorsun.Hem de böyle bir zamanda.Annem için yeteri kadar endişeleniyorum zaten.Ayrıca beni takip eden psikopat bir kadınla uğraşıyorum.Neyin içinde olduğumu neye bulaştığımı bilmiyorum.Artık mantıklı düşünemiyorum.Bir de sen saçma sapan tepkiler verince ben iyice geriliyorum."

"Anlıyorum.Özür dilerim."

"Neyse ya.Sorun değil."

"Gerçekten üzgünüm."

"Gerçekten sorun değil."

"Sen ne yapıyorsun?Bir sorun yok değil mi?"

"Yoo.Her şey gayet normal." Alperen'e,olanları anlatmak isemedim.

"Güzel."

"Kapatıyorum ben Alperen.Sonra konuşalım mı?"

"Olur.Görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra tam Kübra'yı arayacaktım ki pencereden Tibet'in dışarıda olduğunu gördüm.Yanına gittim.

Beni görünce kocaman gülümsedi ve "Günaydın prenses." dedi.Kurduğu cümle karşısında donup kaldım.Bunu Tibet'ten duymayalı,öyle güldüğünü görmeyeli uzun zaman olmuştu.

"Gü...Günaydın.Ne yapıyorsun burada?"

"Hava alıyorum."dedi tekrar gülümseyerek.

"Savaş ve Kübra nerede?"

"İşleri varmış.Bir kaç saate dönerler.Hiç bitmiyor zaten işleri."

Başımı salladım.Ardından "Kendini nasıl hissedyorsun?" diye sordum.

"Daha iyiyim."dedi.

"Ağrın var mı?"

"Yok.Gayet iyiyim."

"Dün soramadım Tibet.Size ne oldu?Yani bunlar nasıl oldu?"

"Hatırlamıyorum desem?Daha doğrusu bilinçli değildim.Kendime geldiğimde yanımda sen vardın zaten.Ondan öncesi yok."

"Çok garip."

"Öyle.Sen nasıl hissediyorsun kendini?Rahat uyudun mu?"

"Yani.Ne kadar iyi hissedebilirsem.Ne kadar iyi uyuyabilirsem.Öyle."