GİZLİ HAYRAN

GİZLİ HAYRAN-25.BÖLÜM

Sabah teyzemin sesiyle uyandım.Telaşlıydı.

"Ceylin." diye bağırarak odama girdi.

"Ne oldu teyze?" diye sordum uykulu sesimle.

"Şey...Uyandın mı diye baktım ben."

Açıklaması bana saçma gelmişti çünkü dediğim gibi çok telaşlı görünüyordu.

"Bir şey mi oldu teyze?"

"Yok bir şey canım.Eee telefonunu bu günlük ödünç alabilir miyim?Benimki bozuldu da."

Teyzem gerçekten berbat bir oyuncuydu.Yalan söylemeyi kesinlikle beceremiyordu.

"Teyze neler olduğunu bana anlatacak mısın?"

"Gerçekten bir şey olmadı.Sadece...Telefonum bozuldu."

"Sence ben buna inanır mıyım?"

"Bak tatlım.Anlatacağım.Ama lütfen panik yapma."

"Teyze söyle artık.Korkmaya başlıyorum."

"Tamam.Ama sakin ol."

"Teyze!"

"Annen yoğun bakımdaymış."

Teyzemin söylediklerini idrak etmeye çalılşıyordum.Annem yoğun bakımda mıymış?"

"Na-nasıl ya?Ne-ne olmuş ki?"

"Kaza yapmışlar."

"Yalan söyleme." diye bağırdım."O şerefsiz yaptı değil mi?Anneme o zarar verdi.Değil mi?" diye bağırmaya devam ettim.

"Bir tanem sakin ol lütfen."

"Bırak beni teyze ya.O adam annemi öldürecek.Bırak."

Teyzem beni tutarak hareketlerimi sabitlemeye çalışıyordu.Yoksa ortalığı birbirine katacaktım.O da bunu biliyordu.

"Ceylin.Şu anda bağırıp çağırmak kimseye yardımcı olmaz."

"Delirdin mi teyze?Annem yoğun bakımda.Üstelik nerede olduğunu bilmiyoruz.O adam yüzünden.Ne yapmamı bekliyorsun?"

"Anlıyorum bebeğim.Senin annen benim ablam.Ben de çok üzgünüm.Kızgınım.Ama dediğin gibi nerede olduklarını bilmiyoruz.Bir sürü ülke var.Tek k arayıp bulamayız değil mi?"

"Ne yapacağız peki?"

"Sakin olmak zorundayız.Polislere olayı bildirdim.Hastanede oldukları için şansımız daha da arttı.Merak etme.Annen bulunacak."

"Ceren çok korkmuştur.Nasıl olmuş kaza?Hala kaza olduğuna inanmıyorum ben ama."

"Bilmiyorum tatlım."

"Sana kim haber verdi?"

"Savaş."

"Savaş mı?Ben gidiyorum."

"Nereye?"

"Savaş'la konuşacağım."

"Ceylin hayır."

"Gidiyorum teyze."

"Hiçbir yere gitmiyorsun.Ben de işe gitmiyorum. "

"Sen işe gidiyorsun.Ben de Savaş'la konuşmaya gidiyorum.Ne yaparsan yap gideceğim teyze.O yüzden yorma kendini."

"Ceylin lütfen üzme beni.Zaten yeteri kadar üzgünüm ben.Senden daha zor durumdayım.Neden böyle yapıyorsun?"

"Elim kolum bağlı oturamam.Onlar o şerefsizden haber alabiliyorlar.Ben de onlardan haber alacağım.Ne var ne yok öğrenceğim."